Τρεις πρακτικές προτάσεις προς εκπαιδευτικούς για ένα ήρεμο τηλεμάθημα

“Κάθε σχολείο διαθέτει “κανονισμό λειτουργίας”. Κάποιες βασικές αρχές ορθής λειτουργίας της σύγχρονης τηλεκπαίδευσης, πρέπει να ενταχθούν σε αυτόν, με τη συνεργασία της Διεύθυνσης, του Συλλόγου Διδασκόντων και του 15μελούς”

Ένα κείμενο με τρεις πολύ χρήσιμες πρακτικές συμβουλές για εκπαιδευτικούς, δημοσιοποίησε στο facebook, στην ομάδα αλληλοβοήθειας Εξ αποστάσεως Εκπαίδευση, ο εκπαιδευτικός κ.Μανώλης Κουσλόγλου.

Τις παραθέτουμε καθώς είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες για ένα πιο ήρεμο και αποτελεσματικό, υπό συνθήκες, μάθημα:

Σήμερα δέχτηκα παράπονα από αρκετούς συναδέλφους ότι κατά τη διάρκεια του μαθήματός τους, εισέρχονται μαθητές με ψευδώνυμο ή άσχετοι μαθητές ή, ακόμα χειρότερα, μαθητές με όνομα άλλου συμμαθητή τους και δημιουργείται αναστάτωση στα μαθήματα. Επίσης, σε κάποια τμήματα, οι μαθητές ανοιγοκλείνουν κάμερες και μικρόφωνα ή μιλάνε συνεχώς.

Καταρχάς, αναρωτιέμαι γιατί ένα σύστημα τηλεκπαίδευσης που προσφέρεται στη Δημόσια εκπαίδευση, επιτρέπει τη χρήση ενός ψευδωνύμου και όχι υποχρεωτικά το πραγματικό όνομα….

Τέλος πάντων. Επειδή είμαστε μόλις στις πρώτες μέρες της τηλεκπαίδευσης, θεωρώ ότι οι παρεμβάσεις μας πρέπει να είναι άμεσες και αποφασιστικές.

Θέτω το ζήτημα για τυχόν προτάσεις/λύσεις. Ας καταθέσω τις δικές μου:

Α) Τα βασικά: Πριν την έναρξη του μαθήματος, έχουμε ρυθμίσει το δωμάτιο ώστε:

• Να μην επιτρέπεται οι μαθητές να συζητούν με κάθε συμμαθητή τους ξεχωριστά (Participant->Assign Privileges και στην καρτέλα Communicate ξετσεκάρουμε την επιλογή “Other participants”).
• Να μην επιτρέπεται οι μαθητές να γράφουν στην οθόνη, αν δεν τους επιτρέψουμε πρώτα εμείς (Participant -> Assign Privileges και στην καρτέλα Participants ξετσεκάρουμε (και) την επιλογή “Annotate”.

Β) Κατά την έναρξη του μαθήματος:

• Επιτρέπουμε την είσοδο των μαθητών στην αίθουσα, ώστε να μπαίνουν ένας – ένας από το λόμπυ και όχι όλοι μαζί. Μιλάμε σε κάθε έναν (καλωσόρισμα, ένα “γεια”, κάτι τέλος πάντων για να απαντήσει). Κάνουμε μια γρήγορη ταυτοποίηση δηλαδή. Δεν είναι χάσιμο χρόνου γιατί έτσι κι αλλιώς, θα το κάναμε αυτό για να πάρουμε παρουσίες…

Γ) Αφού ξεκινήσει το μάθημα

• Ενημερώνουμε τους μαθητές, ότι οφείλουν να μπαίνουν με τα πραγματικά ονόματά τους στην αίθουσα.
• Ενημερώνουμε τους μαθητές, ότι με την επιλογή “expel”, αποβάλλονται από την virtual αίθουσα με… real απουσία.
• Αν δημιουργηθεί φασαρία, αφαιρούμε από όλους τον λόγο προσωρινά, αφαιρώντας τους ταυτόχρονα το δικαίωμα να πάρουν μόνοι τους τον λόγο και πάλι (Participant -> Mute All και στο παράθυρο που ανοίγει. Ξετσεκάρουμε την επιλογή “Allow attendees to unmute themselves”). Θα μπορέσουν να μιλήσουν και πάλι, μόνο όταν κρίνουμε εμείς (unmute), μετά από λίγη ώρα δηλαδή (δεν θα κάνουμε μάθημα με φιμωμένους τους μαθητές…)
• Αν κάποιος παίζει με την κάμερα, είτε τον στέλνουμε προσωρινά στο λόμπυ, είτε τον αποβάλλουμε (expel) με απουσία.

Άφησα για το τέλος το πιο βασικό: Κάθε σχολείο διαθέτει “κανονισμό λειτουργίας”. Κάποιες βασικές αρχές ορθής λειτουργίας της σύγχρονης τηλεκπαίδευσης, πρέπει να ενταχθούν σε αυτόν, με τη συνεργασία της Διεύθυνσης, του Συλλόγου Διδασκόντων και του 15μελούς.