Ναταλία Λιονάκη: Την σημάδεψε για πάντα
Έναν απρόσμενο, δυνατό έρωτα έζησαν πριν από κάποια χρόνια η Ναταλία Λιονάκη και ο Κώστας Καραδήμας.
Ήταν μία καρμική σχέση, που έμελλε να αλλάξει δραστικά τη ζωή της ηθοποιού, η οποία διάλεξε να γίνει μοναχή.
Οι δύο νέοι συναντήθηκαν και έζησαν έναν μεγάλο έρωτα για ένα περίπου χρόνο. Ήταν και οι δύο τους ηθοποιοί, έκαναν τα πρώτα βήματά τους το 2003 και η αγάπη τους για την τέχνη τους έφερε πιο κοντά. Η γνωριμία τους έγινε μέσω συναδέλφων και ο έρωτάς τους δεν άργησε να φουντώσει.
«Ήταν μία σχέση πολύ τρυφερή» είχε δηλώσει η αδερφή του αδικοχαμένου ηθοποιού, Βιβή Καραδήμα, η οποία είχε γνωρίσει την ηθοποιό μετά την θεατρική παράσταση «Ιστορίες μακρινές… κι αλλιώτικες».
Ο ίδιος δήλωνε τρελαμένος μαζί της σε όλους. Ήταν ένα ειδύλλιο που δυστυχώς έκανε τον κύκλο του. Οι δύο νέοι όμως δεν σταμάτησαν ποτέ να έχουν επικοινωνία.
Ο Κώστας Καραδήμας έχασε άδικα την ζωή του στις 15 Μαρτίου το 2009 στο δρόμο, δύο βήματα μακριά από το Τζάνειο και η Ναταλία Λιονάκη πληροφορήθηκε την είδηση του τραγικού χαμού του από τα μέσα.
Λίγους μήνες αργότερα, στις 21 Μαΐου η Ναταλία Λιονάκη πήρε την μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και πέρασε την είσοδο του μοναστηριού, στο Μοχό του Ηρακλείου Κρήτης, καθώς δεν άντεξε την απώλειά του.
Στις 14 Αυγούστου 2017 γίνεται και επίσημα μοναχή. Πιο συγκεκριμένα εκάρη στην Κένυα, με τη στήριξη του πνευματικού της, πατέρα Απόστολου, φέροντας πλέον το όνομα «Φεβρωνία».
Ναταλία Λιονάκη: Η ίδια σε συνέντευξή της στο παρελθόν έχει αναφέρει
Ναταλία Λιονάκη: H εξομολόγηση της για τον μοναχισμό.
«Δεν ακολούθησα το δρόμο του Θεού από ερωτική απογοήτευση ούτε από κατάθλιψη. Τον ακολούθησα επειδή με πλημμύριζε από χαρά και φως ο Χριστός».
Ναταλία Λιονάκη: “Δεν ακολούθησα το μοναχισμό από κατάθλιψη, τον ακολούθησα γιατί πλημμύριζα από Χαρά και Φως”
Αυτά ήταν τα λόγια της Ναταλίας Λιονάκη στη δημοσιογράφο Μαρία Γιαχνάκη όταν την είχε συναντήσει στο σπίτι της στο Παγκράτι. Ήταν την περίοδο που όλοι την κυνηγούσαν για να μιλήσει στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Οι δύο γυναίκες είχαν καθίσει για ώρες μαζί στον καναπέ του σπιτιού της Ναταλίας. Είχε βρεθεί για λίγες ώρες ώστε να δει τη μητέρα της που ήταν ασθενής΄.
Τότε έλεγαν όλοι ότι η Ναταλία ήταν σαν χαμένη. Όμως η Ναταλία δεν ήταν καθόλου σαστισμένη απλώς είχε παραδώσει την ζωή της. Στο θέλημα του Θεού προσπαθώντας να κόψει το δικό της θέλημα όπως λένε στην μοναστική ζωή. Είχε βάλει στόχο να αξιωθεί να την δεχθούν στον Μοναχισμό.
Η Ναταλία Λιονάκη στα χέρια της κρατούσε πάντα το κομποσκοίνι κι έλεγε την ευχή: «Κύριε Χριστέ ελέησόν με».
«Έχω πάντα τον Χριστό στο μυαλό μου και κάνω πάντα νοερή προσευχή. Δεν με θλίβει τίποτα μόνο νιώθω την χαρά που προσεύχομαι και προσπαθώ με την προσευχή να μην αποσπώ το νου μου.».
Η Ναταλία έδινε απαντήσεις πνευματικές σε όσους την ρωτούσαν για την επιλογή της αλλά κανείς δε μπορούσε να καταλάβει αν δεν είχε σχέση με το Θεό τι σήμαιναν τα λόγια της.
Η Ναταλία ταπεινώθηκε, έδωσε τα υπάρχοντά της στον κόσμο, μελέτησε πατερικά κείμενα, έμαθε να διαβάζει ακολουθίες και το σημαντικότερο ; Έκανε παρακλήσεις στην Παναγία και γονάτιζε στην Παναγία προσφέροντάς της πλούσια τα δάκρυα της μετάνοιάς της.
Η Ναταλία Λιονάκη επέλεξε τον μοναχισμό. Ήταν δική της επιλογή χωρίς να επηρεάζεται από άλλου είδους συναισθήματα. Όπως είναι μια απογοήτευση ή κατάθλιψη.