Η υπουργός Παιδείας, σε ένα ακόμα αντιδημοκρατικό κατρακύλισμα, αποδεικνύει την αυταρχική αντίληψή της ενάντια σε κάθε συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Δεν της έφτασε η αυτογελοιοποίησή της όταν προσέφυγε ενάντια σε μία ανύπαρκτη απεργία των εκπαιδευτικών, η οποία όχι μόνο ουδέποτε προκηρύχθηκε αλλά η ίδια η ΟΛΜΕ είχε φροντίσει, μέρες πριν την αγωγή της υπουργού, να εξαιρέσει τους εκπαιδευτικούς από την απεργία της ΑΔΕΔΥ.
Το Σάββατο 26 Ιουνίου, όπως πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ η κ. Κεραμέως προσέφυγε και πάλι εναντίον της ΟΛΜΕ. Ωστόσο, ουδέποτε μπήκε στον κόπο να ενημερώσει την Ομοσπονδία επισήμως (ή ανεπισήμως) για την αγωγή που κατέθεσε σε βάρος της, με αποτέλεσμα η εκδίκαση της υπόθεσης να γίνει ερήμην της, καταπατώντας κάθε έννοια κράτους δικαίου. Βέβαια, φρόντισε για επικοινωνιακούς λόγους να ενημερώσει τα ΜΜΕ, από τα οποία πληροφορηθήκαμε κι εμείς ότι δικαζόμαστε!!
Είναι πρωτοφανές να μην επιδίδεται το εξώδικο με δικαστικό επιμελητή στους μηνυόμενους. Αντί επίδοσης, το πρωί του Σαββάτου στις 10.30πμ αφέθηκε ένας φάκελος έξω από τα κλειστά γραφεία της ΟΛΜΕ, χωρίς καμία ενημέρωση του ΔΣ. Αφού ενημερωθήκαμε από τα ΜΜΕ ότι κατατίθεται αγωγή εις βάρος μας, ο Πρόεδρος της ΟΛΜΕ μετέβη στα γραφεία μας προκειμένου να επικοινωνήσει με τη νομική σύμβουλο για να προετοιμάσουν την αντιμετώπιση της πιθανής αγωγής και βρήκε τον εν λόγω φάκελο «πεταμένο» έξω από την πόρτα. Στο φάκελο αναφερόταν ότι η εκδίκαση της υπόθεσης θα γινόταν στις 12.30! Ο Πρόεδρος έσπευσε στο δικαστήριο, προκειμένου να ζητήσει αναβολή λίγων ωρών, ώστε να μπορέσουμε να ενημερώσουμε την νομική μας σύμβουλο, να προετοιμαστούμε και να παραστούμε στη δίκη. Ωστόσο, η εκδίκαση της υπόθεσης είχε ήδη ολοκληρωθεί! Ταυτόχρονα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, επιχείρησε μία ωμή παρέμβαση στην δικαιοσύνη με δημόσιες δηλώσεις του πως εκτιμά και ελπίζει ότι η στάση εργασίας της ΟΛΜΕ θα βγει παράνομη και καταχρηστική ενώ χαρακτήρισε το δικαίωμα στην απεργία «ξεπερασμένη συνδικαλιστική αντίληψη»! Αυτό είναι το κράτος δικαίου στην Ελλάδα του 2021…
Στο Δελτίο Τύπου, με το οποίο η υπουργός ενημέρωνε τα ΜΜΕ ότι προσφεύγει πάλι ενάντια στο δικαίωμα των συνδικάτων να προκηρύξουν ακόμα και τρίωρη στάση εργασίας, αφού πρώτα αποκρύπτει το λόγο κήρυξής της, καταφεύγει σε χυδαία ψέματα και φτηνή προπαγάνδα αναφέροντας: «Προ ημερών, απετράπη δια της δικαστικής οδού την τελευταία στιγμή η παρεμπόδιση της απρόσκοπτης συμμετοχής των υποψηφίων στις Πανελλαδικές Εξετάσεις και της ομαλής διενέργειάς τους, εξ αιτίας της 24ωρης απεργίας της ΑΔΕΔΥ και του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθηνών». Καμία απεργία δεν υπήρχε στις πανελλαδικές εξετάσεις και το γνώριζε πολύ καλά. Η κίνησή της να προσφύγει ήταν μία κίνηση τρομοκρατίας, που όμοιά της είχε να γίνει από την εποχή της χούντας και αποδεικνύει τις ακραίες και σκοταδιστικές απόψεις της.
Όπως και στην περίπτωση των Πανελλαδικών εξετάσεων, προσέφυγε και πάλι στη δικαιοσύνη για να βγάλει την στάση εργασίας παράνομη χωρίς ουσιαστικό λόγο. Αφού δεν διασφάλισε κονδύλια προκειμένου να πληρωθούν οι συνάδελφοι επιτηρητές όπως προβλέπεται, προέτρεψε τις ΔΔΕ να πιέσουν τους δ/ντες των σχολείων να ορίσουν υποχρεωτικά ως επιτηρητές συναδέλφους με αντάλλαγμα ένα ρεπό. Το Υπουργείο Παιδείας ανοίγει επικίνδυνους δρόμους για άμισθη εργασία σε αυτές τις εξωδιδακτικές διαδικασίες. Η απόφαση της ΟΛΜΕ για 3ώρη στάση εργασίας είχε σαν στόχο να καλύψει τους συναδέλφους που αναγκάζονταν να πάνε με αυτούς τους όρους ως επιτηρητές. Πριν στεγνώσει το μελάνι του αντεργατικού εκτρώματος Χατζηδάκη το Υπουργείο Παιδείας το εφαρμόζει στην εκπαίδευση και το επικαλείται για να σύρει την Ομοσπονδία στα δικαστήρια. Μιλάνε για 4ημερη προθεσμία γνωστοποίησης, διάθεση προσωπικού ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας και προσωπικού ασφαλείας, τήρηση της υποχρέωσης δημοσίου διαλόγου και όλα αυτά για μια στάση εργασίας, τα οποία όμως δεν προβλέπονται καν για τους εκπαιδευτικούς.
Η τακτική της «σιδηράς κυρίας» του ΥΠΑΙΘ να χτυπά κάθε δημοκρατικό συνδικαλιστικό και εργασιακό δικαίωμα των εργαζομένων και να χρησιμοποιεί γκεμπελίστικες μεθόδους προπαγάνδας για να εξαπατήσει την κοινή γνώμη θα πέσει στο κενό. Άλλωστε, στο σύνολο της η κοινωνία και η εκπαιδευτική κοινότητα, μαθητές/τριες, γονείς και εκπαιδευτικοί, την έχουν κηρύξει στη συνείδησή τους ανεπαρκέστατη και ανεπιθύμητη.
Η ανάλγητη αυτή υπουργός Παιδείας:
που απέτυχε παταγωδώς να προστατεύσει μαθητές και εκπαιδευτικούς κατά τη διάρκεια της πανδημίας,
που έκλεισε τα σχολεία περισσότερο διάστημα από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο λόγω της ανικανότητάς της να πάρει ουσιαστικά υγειονομικά μέτρα,
που αύξησε τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη εν μέσω πανδημίας, όταν σε όλες τις χώρες μειωνόταν
που, με την ανεπάρκειά της, μετέτρεψε την τηλεκπαίδευση σε πλήρες φιάσκο
που απέκλεισε χιλιάδες μαθητές/τριες από την εκπαιδευτική διαδικασία
που άλλαξε το σύστημα εισαγωγής αιφνίδια, αδιαφορώντας για τον κόπο και την προετοιμασία των μαθητών/τριών
που αυστηροποίησε τους όρους προαγωγής και απόλυσης και επανέφερε την τράπεζα θεμάτων, αδιαφορώντας για την ψυχολογία των μαθητών/τριών
που θέσπισε την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, αποκλείοντας δεκάδες χιλιάδες μαθητές/τριες από τα ΑΕΙ για τους στείλει πελάτες στους σχολάρχες-χορηγούς του κόμματός της
που διέλυσε εκπαιδευτικά, μαθησιακά και ψυχολογικά την πιο πολύπαθη γενιά μαθητών/τριών
τολμά να κατηγορεί για αδιαφορία για τον κόπο και την ψυχική υγεία των μαθητων/τριών τους/τις εκπαιδευτικούς:
που στήριξαν τους μαθητές/τριες σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας
που ανέλαβαν όλο το βάρος της τηλεκπαίδευσης
που αγόρασαν από τον πενιχρό μισθό τους εξοπλισμό για να ανταπεξέλθουν στην τηλεκπαίδευση
που ολομόναχοι/ες προσπαθούσαν να επιμορφωθούν και στις τεχνολογικές και στις διδακτικές απαιτήσεις της τηλεκπαίδευσης
που δούλεψαν ατελείωτες ώρες, πέρα από το ωράριό τους, για να κρατήσουν όρθιο το δημόσιο σχολείο
που αντιμετωπίστηκαν ως εμπορεύματα από την υπουργό, που ξεπούλησε παράνομα τα προσωπικά τους δεδομένα
που ρίσκαραν την υγεία τους και της οικογένειας τους, εργαζόμενοι/ες σε αίθουσες κλουβιά με ανεπίτρεπτο συνωστισμό.
Η δε επίκλησή της για «δημόσιο διάλογο», είναι το λιγότερο υποκριτική. Να της υπενθυμίσουμε ότι όταν οι σύλλογοι διδασκόντων των σχολικών μονάδων συνεδρίαζαν και αποφάσιζαν με συντριπτικές πλειοψηφίες κατά της μετατροπής των σχολείων τους σε Πρότυπα, η υπουργός κώφευε. Όταν η ΟΛΜΕ, πριν και μετά τις αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων, έθετε τα αιτήματά του κλάδου στην υπουργό, αυτή κώφευε. Η Ομοσπονδία μας έχει ζητήσει επανειλημμένως συναντήσεις με την υπουργό για να υπάρξει διάλογος για διάφορα ζητήματα κι αυτή δεν μπαίνει στον κόπο ούτε να απαντήσει για το αν και πότε θα γίνει συνάντηση.
Κατά τον ίδιο τρόπο, αρνούμενη κάθε ουσιαστικό διάλογο εδώ και δύο χρόνια, άλλαξε αιφνιδίως τις εκλογικές διαδικασίες των ΥΣ, με προφανή στόχο τον πλήρη έλεγχό τους από την ίδια, διόρισε Δ/ντες Δ.Ε. έξω από κάθε προβλεπόμενη διαδικασία, θέσπισε την ισοτιμία των πτυχίων των ΑΕΙ με τα κολέγια, μετέτρεψε τη μαθησιακή διαδικασία σε ριάλιτι επιβάλλοντας κάμερες στην τάξη, έδωσε χωρίς έγκριση τα προσωπικά δεδομένα εκπαιδευτικών και μαθητών/τριων βορά στις πολυεθνικές, άλλαξε τα ωρολόγια προγράμματα εξοβελίζοντας τις κοινωνικές επιστήμες και την καλλιτεχνική παιδεία, σε βάρος της μόρφωσης των μαθητών/τριών και των εργασιακών συνθηκών των ειδικοτήτων αυτών, επέβαλε μία απαράδεκτη αξιολόγηση των σχολείων, που ο εκπαιδευτικός κλάδος συνολικά απέρριψε, μετέτρεψε δεκάδες σχολεία σε Πρότυπα και Πειραματικά παρά την εκ των προτέρων εκφρασμένη αντίθεση των εκπαιδευτικών των σχολείων αυτών, επιχείρησε να μετατρέψει τους εκπαιδευτικούς σε αστυνόμους στα υπό κατάληψη σχολεία, τσάκισε τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών/τριών…
Η λίστα δεν έχει τελειωμό. Σε όλες τις νομοθετήσεις, στις οποίες προχώρησε χωρίς κανένα προηγούμενο διάλογο, δεν αποδέχτηκε ούτε εκ των υστέρων καμία από τις προτάσεις της ΟΛΜΕ και της εκπαιδευτικής κοινότητας, που θα είχαν προλάβει και θα είχαν επιλύσει τα τεράστια προβλήματα που επέφερε η πολιτική της.
Είναι προφανές ότι, με αυτήν την πρωτοφανή, αυταρχική και επικίνδυνη για τη δημοκρατία τακτική, που θυμίζει άλλες εποχές, η υπουργός επιλέγει, αντί να επιβραβεύσει τους/τις εκπαιδευτικούς που κράτησαν όρθιο το δημόσιο σχολείο και σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, να καταπατήσει και πάλι τα δικαιώματά τους, να τους κατασυκοφαντήσει και να ανοίξει πόλεμο με όλη την εκπαιδευτική κοινότητα. Την ενημερώνουμε ότι αυτόν τον πόλεμο δεν μπορεί να τον κερδίσει και της συνιστούμε να μελετήσει την ιστορία και τα αποτελέσματα όσων προηγούμενων υπουργών Παιδείας επέλεξαν να διαλύσουν τη δημόσια εκπαίδευση και να καταπατήσουν τα δημοκρατικά δικαιώματα εκπαιδευτικών και μαθητών/τριων.
Αυτή είναι η κ. Κεραμέως. Ανεπαρκής, ανεπιθύμητη και επικίνδυνη. Η μόνη υπηρεσία που μπορεί πλέον να προσφέρει στη δημόσια εκπαίδευση είναι η παραίτησή της.
Ο αυταρχισμός της κυβέρνησης δεν θα περάσει!
Η δημοκρατία θα νικήσει!
Η Γραμματεία των ΣΥΝΕΚ
