Ο άνδρας της ιστορίας, πρόσφατα είπε στους γονείς του, οι οποίοι τον είχαν απομακρύνει από τη ζωή τους, να τον πλησιάσουν ξανά. Έζησε μία σκληρή παιδική ηλικία ενώ όταν έγινε 13 ετών, τον έστειλαν να ζήσει με την γιαγιά και τον παππού του.
Είναι 29 ετών και η παιδική του ηλικία υπήρξε ταραχώδης και δύσκολη. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν 7 ετών και, στην αρχή έζησε με την μητέρα του και περνούσε τα σαββατοκύριακα με τον πατέρα του.
Δύο χρόνια μετά, η καθημερινότητά του άλλαξε ξαφνικά, όταν η μητέρα του αποφάσισε να μετακομίσει με τον σύντροφό της, στέλνοντας το παιδί της να ζήσει με τον πατέρα του.
Άλλαζε συνέχεια σπίτια
«Στην αρχή δεν υπήρχε πρόβλημα επειδή μητέρα μου ερχόταν τακτικά να με δει αλλά, όσο περνούσε ο καιρός, οι επισκέψεις αραίωναν. Όταν ήμουν 12 ετών, ο πατέρας μου με σύστησε στην σύντροφό του, η οποία δεν με συμπάθησε. Δεν ξέρω τον λόγο. Όμως τότε έβλεπα την μητέρα μου μία φορά στους τρεις μήνες. Ο πατέρας μου, μού ζήτησε να συνηθίσω τη φίλη του, αλλά δεν τα πήγαμε ποτέ καλά.
Έναν χρόνο αργότερα, εγώ θα ζούσα με τη γιαγιά μου, επειδή η φίλη του πατέρα μου έμεινε έγκυος και ήθελαν «ηρεμία στο σπίτι». Νευρίασα και έκανα σκηνή».
Ο πρωταγωνιστής της σημερινής ιστορίας δεν ήθελε να ζήσει με τη γιαγιά του και ζήτησε από την μητέρα του να τον κρατήσει μαζί της. Εκείνη αρνήθηκε αφού ήθελε να πηγαίνει ταξίδια με τον σύντροφό της, με αποτέλεσμα να καταλήξει να μένει με τη γιαγιά του, η οποία, για καλή του τύχη, ήταν ιδιαίτερα υποστηρικτική κατά την εφηβεία του.
«Η γιαγιά μου αναγκάστηκε να ξαναπιάσει δουλειά για να με μεγαλώσει», εξήγησε ο άνδρας.
Οι γονείς του έκαναν τη ζωή τους
«Εν τω μεταξύ, δεν είχα μάθει ότι ο πατέρας μου παντρεύτηκε τη φίλη του και έκαναν ακόμη δύο παιδιά, μέχρι που μου το είπε η γιαγιά μου. Άρχισα να νιώθω μίσος και για τον πατέρα μου και για εκείνη, όμως η γλυκιά γιαγιά μου πάντα με κρατούσε ασφαλή. Με πρόσεχε, με σπούδασε, με φρόντιζε».
Οι γονείς έδιναν το παρών μόνο σε σημαντικά γεγονότα όπως τα γενέθλια του παιδιού και, του έστελναν κάποια βασικά πράγματα, αλλά μόνο για λίγα χρόνια. Όταν έγινε 18, θέλησε να τιμήσει τη γιαγιά του, αλλάζοντας το επίθετό του και υιοθετώντας το δικό της. Έκτοτε, μάθαινε ολοένα λιγότερα νέα από τους γονείς του.
Στα 29 του, πήρε το πτυχίο του και έπιασε μία καλή δουλειά, αρραβωνιάστηκε και πλέον ζει πολύ καλά. Όταν, πριν από τέσσερα χρόνια, έχασε τη γιαγιά του, δεν κατάφερε να έρθει σε επαφή με τους γονείς του, με αποτέλεσμα να είναι ο μόνος της συγγενής στην κηδεία της.
Το μήνυμα “συγγνώμης” που έλαβε από τους γονείς του
Όλα όμως άλλαξαν όταν έλαβε ένα μήνυμα και από τους δύο γονείς του.
«Ο πατέρας μου είπε ότι θέλει να ζητήσει συγγνώμη και να έρθει στον γάμο μου, ότι θέλει να γνωριστώ με τα παιδιά του», περιγράφει.
«Επίσης, μου είπε ότι και η μητέρα μου ήθελε να με δει και να μου ζητήσει συγγνώμη. Είχε το θράσος να μου γράψει ότι στεναχωρήθηκε που άλλαξα το όνομά μου αλλά με καταλάβαινε. Είχα προχωρήσει τη ζωή μου και είχα κάνει μεγάλη πρόοδο και στην καριέρα μου, χωρίς τη στήριξή τους, οπότε τους ζήτησα να μην μου ξαναμιλήσουν», συμπληρώνει.
Όταν αποκάλυψε στην αρραβωνιαστικιά του, η οποία είναι άνθρωπος της οικογένειας, την απάντησή του, εκείνη απογοητεύτηκε. Η σύντροφός του πιστεύει ότι η οικογένεια είναι πολύ σημαντική και ότι οι γονείς αξίζουν πάντα μία δεύτερη ευκαιρία, κάτι που τον έβαλε σε σκέψεις.
Θεωρείτε ότι πρέπει να δώσει στους γονείς μία δεύτερη ευκαιρία να τον γνωρίσουν ή πρέπει να αφήσει τα πράγματα όπως έχουν;
