Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε ένα “σπιράλ αυτοκαταστροφής” καθώς αυξάνεται ο αριθμός των φυσικών καταστροφών, προειδοποιεί ο ΟΗΕ
Η ανθρωπότητα αναμένεται να αντιμετωπίζει 1,5 φυσικές καταστροφές την ημέρα–δηλαδή 560 τον χρόνο–μέχρι το 2030 καθώς ο κόσμος εισέρχεται σε ένα “σπιράλ αυτοκαταστροφής” με την αύξηση της και αγνοεί τους κινδύνους, γεγονός που ωθεί εκατομμύρια περισσότερους ανθρώπους στη φτώχεια, προειδοποίησαν σήμερα τα Ηνωμένα Έθνη.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, καταγράφονταν ετησίως μεταξύ 350 και 500 μεσαίας κλίμακας έως μεγάλες φυσικές καταστροφές, αλλά οι κυβερνήσεις «κατά βάση» υποτιμούν τον πραγματικό τους αντίκτυπο στις ζωές και τα σύμφωνα με μια έκθεση των Ηνωμένων Εθνών για τις φυσικές καταστροφές που εκδίδεται κάθε δύο χρόνια.
«Σημαίνοντας συναγερμό με το να λέμε την αλήθεια δεν είναι μόνο απαραίτητο, αλλά κρίσιμο», δήλωσε η Μάμι Μιζουτόρι, η επικεφαλής του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τη Μείωση του Κινδύνου Καταστροφών (UNDRR), το οποίο δημοσίευσε την Εκθεση Παγκόσμιας Αξιολόγησης για το 2022.
«Τα επιστημονικά δεδομένα είναι σαφή. Είναι λιγότερο δαπανηρό να αναλάβεις δράση προτού ενσκήψει μια φυσική καταστροφή από το να περιμένεις μέχρι να συντελεστεί η καταστροφή και να αναλάβεις δράση μετά», δήλωσε η ίδια στο Ιδρυμα Thomson Reuters.
Η υποστηριζόμενη από τον ΟΗΕ Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή προειδοποίησε φέτος ότι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής–από τους καύσωνες και τις ξηρασίες μέχρι τις πλημμύρες–πρόκειται να γίνουν συχνότερες και εντονότερες προκαλώντας καταστροφές στη φύση, στους ανθρώπους και στα μέρη όπου ζουν.
Αλλά τα μέτρα για τον περιορισμό των εκπομπών της υπερθέρμανσης του πλανήτη και για την προσαρμογή στο φαινόμενο αυτό επίσης υστερούν, σύμφωνα με την επιτροπή.
Η νέα έκθεση του UNDRR αναφέρει ότι οι όλο και συχνότερες και πιο έντονες φυσικές καταστροφές έχουν στοιχίσει τη ζωή ή έχουν επηρεάσει περισσότερους ανθρώπους κατά την τελευταία πενταετία σε σχέση με μια πενταετία νωρίτερα και θα μπορούσαν να ωθήσουν άλλα 100 εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια ως το 2030.
Η έκθεση καλύπτει διαφορετικούς τύπος καταστροφών που προκαλούν οι φυσικοί κίνδυνοι–από πλημμύρες, ξηρασίες και καταιγίδες μέχρι σεισμούς και επιδημίες.
«Η διεθνής κοινότητα χρειάζεται να κάνει περισσότερα πράγματα για να ενσωματώσει τον κίνδυνο από τις φυσικές καταστροφές στον τρόπο ζωής μας, να οικοδομήσει και να επενδύσει, κάτι το οποίο θέτει την ανθρωπότητα σε ένα σπιράλ αυτοκαταστροφής», αναφέρει η αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας του ΟΗΕ Άνιμα Μοχάμεντ σε ανακοίνωσή της.
Άνισος αντίκτυπος
Οι φυσικές καταστροφές κόστισαν κατά μέσο όρο περίπου 170 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με την έκθεση, με τις αναπτυσσόμενες χώρες και τους φτωχότερους κατοίκους τους να πλήττονται δυσανάλογα.
Οι χώρες αυτές ήδη χάνουν κατά μέσο όρο 1% από το ΑΕΠ τους εξαιτίας των φυσικών καταστροφών–δέκα φορές περισσότερο από τις χώρες υψηλού εισοδήματος, επισημαίνει η έκθεση.
Περισσότερο πλήττονται οι χώρες της περιοχής Ασίας-Ειρηνικού με 1,6% μείωση του ετήσιου ΑΕΠ, σημειώνει η έκθεση που δημοσιεύεται ενόψει του παγκόσμιου φόρουμ για τις φυσικές καταστροφές που είναι προγραμματισμένο να διεξαχθεί τον επόμενο μήνα στο Μπαλί.
Στις Φιλιππίνες, για παράδειγμα, εκατομμύρια άνθρωποι ακόμη ανακάμπτουν από τα αποτελέσματα του τυφώνα Ράι, ο οποίος έπληξε τη χώρα τον Δεκέμβριο αφήνοντας πίσω του 300 νεκρούς και εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένους μαζί με περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια σε κόστος ζημιών.
Για να βοηθήσουν τις πιο ευάλωτες ομάδες πολιτικοί και οι λαμβάνοντες αποφάσεις θα πρέπει να δεσμευτούν σε πιο φιλόδοξες κλιματικές πολιτικές και να επιταχύνουν τη διαδικασία μετάβασης στην πράσινη ενέργεια, λέει η Μαίρη Τζόι Γκονζάλες της οργάνωσης αρωγής CARE στις Φιλιππίνες.
«Αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο από τα ακραία κλιματικά γεγονότα και τους φυσικούς κινδύνους είναι όσοι ζουν σε αστικές φτωχές κοινότητες, περιθωριοποιημένες επαρχιακές περιοχές και απομονωμένες περιοχές», πρόσθεσε.
Από την πλευρά του ο Μάρτεν βαν Αλστ, διευθυντής του Κέντρου για το Κλίμα του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου, λέει ότι οι χώρες θα πρέπει να σταματήσουν “να διαχειρίζονται την κάθε κρίση ως μια ξεχωριστική έκπληξη” και αντίθετα να επενδύσουν στην κατασκευή συστημάτων που μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αντιμετωπίζουν τις κλιματικές απειλές.
«Δυστυχώς, αυτοί που επηρεάζονται περισσότερο έχουν τις λιγότερες πηγές για να διαχειριστούν τους αυξανόμενους κινδύνους. Για να μειώσουμε πράγματι τον κίνδυνο πρέπει να μειώσουμε και τις ανισότητες», εξηγεί.
Με πολλές αναπτυσσόμενες χώρες να προσπαθούν ακόμη να αντιμετωπίσουν τον οικονομικό αντίκτυπο από την πανδημία–πέραν των αυξανόμενων χρεών και του πληθωρισμού–η Μιζουτόρι έκανε έκκληση για μεγαλύτερη διεθνή βοήθεια.
«Αυτές οι χώρες έχουν ανάγκη από πολύ μεγαλύτερη διεθνή στήριξη ώστε να μπορέσουν να θέσουν ως προτεραιότητα την πρόληψη από τους πολλαπλούς κινδύνους καταστροφών και να , καταλήγει.
Π
που μοριοδοτεί και στους δύο πίνακες
