Ο 5χρονος Νικόλας Μακρυμανωλάκης είναι ιδιοφυΐα και θέλει να γίνει γιατρός για τους αστροναύτες…
Μόλις 5 χρονών ο Νικόλας Μακρυμανωλάκης ξέρει να μιλάει και να γράφει αγγλικά, γνωρίζει ανατομία και ονειρεύεται να γίνει γιατρός για τους αστροναύτες στη NASA!
Εκείνο που ζήτησε από τους γονείς του το καλοκαίρι ήταν να γραφτεί σε φροντιστήριο αγγλικών. Έτσι, ο Νικόλας Μακρυμανωλάκης, από το Ηράκλειο, είναι ο πιο μικρός μαθητής στην τάξη του. Ο ίδιος, όμως, ήδη από την ηλικία των 3 ετών, ξέρει να διαβάζει και να γράφει.
Πώς είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί με δείκτη ευφυΐας 140;
Οι γονείς του, κ. Μανώλης Μακρυμανωλάκης και κ. Ρόζα Πολυτάρχου, μιλούν στο Cretalive για την αγωνία να προσφέρουν στον 5χρονο σήμερα Νικόλα μία φυσιολογική ζωή και, παράλληλα, τη δυνατότητα να αξιοποιήσει το χάρισμα που έχει.
«Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω αστροναύτης και να φτιάχνω πυραύλους. Όμως, θα μου άρεσε να δουλεύω στη NASA και ως γιατρός για τους αστροναύτες», αναφέρει ο ίδιος.
Ο μαθητής του 54ου Νηπιαγωγείου Ηρακλείου ξέρει ήδη να διαβάζει. Ωστόσο, δεν έχει ιδιαίτερη αδυναμία στα παραμύθια. Του αρέσει να μελετά βιβλία ανατομίας, αστρονομίας και γεωγραφίας. Ήταν μόλις 3 ετών όταν διάβασε το πρώτο του βιβλίο.
Ο πατέρας του, κ. Μανώλης Μακρυμανωλάκης, αναφέρει πως ήδη από 6 μηνών ο Νικόλας είχε δείξει πως είναι μπροστά από την ηλικία του. Όμως, για μεγάλο χρονικό διάστημα οι γονείς του θεωρούσαν πως ό,τι κάνει είναι στα πλαίσια του φυσιολογικού.
Δύο χρονών, με «όπλο» του έναν πίνακα με μαγνητικά γράμματα άρχισε να σχηματίζει λέξεις που άκουγε, έμαθε να γράφει και στα ελληνικά αλλά και στα αγγλικά. Ήδη, οι δάσκαλοί του στον παιδικό σταθμό τον έβαλαν να κάνει μάθημα με τα μεγαλύτερα παιδιά.
Οι γονείς του αναφέρουν πως ήταν τυχεροί καθώς ο Νικόλας είχε από την αρχή ως σήμερα καλούς εκπαιδευτικούς στο πλευρό του που αναγνώρισαν τις δυνατότητές του και δεν τον κράτησαν πίσω.
Η νηπιαγωγός του, όταν ο Νικόλας ήταν 4 ετών, διέκρινε την διαφορετικότητά του και το γνωστικό του επίπεδο καθώς ο μικρός ήξερε ήδη όσα διδάσκονται στο σχολείο και τους πρότεινε να επισκεφτούν αναπτυξιολόγο προς αξιολόγηση, όπως και έκαναν.
Όπως είπαν στους γονείς του, ο μικρός έχει δίψα για μάθηση, όμως, είναι ανάγκη να μη χάσει την παιδικότητά του, λόγω της υπέρμετρης λογικής που παρατηρήθηκε. Λόγω του ότι ο δείκτης νοημοσύνης του συνδυάζεται με χαρακτηριστικά όπως η ενσυναίσθηση, η κοινωνικότητα και η φαντασία, δεν χρειάστηκε να δοθούν επιπλέον οδηγίες για την διαχείριση του μικρού.
Ο πατέρας του αναφέρει πως «η «γραμμή» που ακολουθούμε είναι να του φερόμαστε φυσιολογικά και να καταλάβει πως οι γνώσεις και αντίληψη που έχει είναι φυσιολογικές και όχι κάτι που πρέπει να υπερηφανεύεται και να επιδεικνύει με όσους συναναστρέφεται καθώς όλα τα παιδιά έχουνε ένα ανάλογο χάρισμα στον αθλητισμό, τη ζωγραφική κ.λ.π. Γενικά, του δίνουμε το περιθώριο, μέσα από τη συζήτηση και το διάλογο να κάνει ο ίδιος τις επιλογές του και να κρίνεται βάση της ηλικίας του από αυτές, τον ωθούμε να μάθει ό,τι εκείνος θέλει ανεξάρτητα αν αυτό που θέλει να μάθει ή να ασχοληθεί είναι για μικρότερα ή για μεγαλύτερα παιδιά, δεν τον πιέζουμε και σε καμία περίπτωση δεν προσπαθούμε με τον τρόπο μας να του επηρεάσουμε την κρίση με το τι θα ασχοληθεί. Το φροντιστήριο Αγγλικών για παράδειγμα, είναι μία δική του επιθυμία, χωρίς να έχουμε την απαίτηση να πάρει σώνει και ντε proficiency στα 12».
Η μητέρα του, κ. Ρόζα Πολυτάρχου, αναφέρει πως όταν ο Νικόλας ήταν 1,5 ετών, με την πιπίλα του, καθόταν μπροστά στον μαγνητικό πίνακα και έλεγε την ελληνική και την αγγλική αλφαβήτα ενώ ήξερε και να μετράει.
«Ο Νικόλας έδειχνε πως είχε έφεση στα γράμματα από μικρός, είναι παρατηρητικός, έχει φωτογραφική μνήμη», αναφέρει.
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει σημαία κράτους που να μην τη γνωρίζει, είναι καλός στην ορθογραφία και στις δύο γλώσσες, γνωρίζει λεπτομερώς το ηλιακό μας σύστημα και την ανατομία του ανθρώπινου σώματος. Ο επόμενος στόχος προς το παρόν είναι να μάθει και άλλες ξένες γλώσσες. Παίρνει στα χέρια του το κινητό της μητέρας του και κατεβάζει εφαρμογές με προσομοίωση πλανητών και αναγραμματισμούς στα αγγλικά!
Οι γονείς του δεν θέλουν το παιδί τους να μεγαλώσει πιο γρήγορα αλλά να απολαύσει την ηλικία του. Έχουν τους ενδοιασμούς σχετικά με τα μαθησιακά πρότυπα και την οριζόντια μάθηση που επικρατεί στο εκπαιδευτικό μας σύστημα και δεν γνωρίζουν αν το ενδιαφέρον που παρουσιάζει μέχρι σήμερα ο μικρός σε κάτι που ο ίδιος ήδη γνωρίζει συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια.
Για τον λόγο αυτό είναι ήδη σε επαφές με δημόσιους και ιδιωτικούς εγχώριους φορείς προκειμένου να εξαντλήσουν όλα τα απαραίτητα εχέγγυα εντός Ελλάδας που θα χρειαστεί ο μικρός στο μέλλον.
Όπως αναφέρουν και οι δύο του γονείς το εξωτερικό πάντα θα είναι η μια επιλογή καθώς μέχρι σήμερα τα μοναδικά project που έχουν πέσει στο τραπέζι προέρχονται από κει και είναι τα μόνα που πραγματικά δείχνουν να προσαρμόζονται στις εκάστοτε «ιδιαιτερότητες» των παιδιών και όχι το αντίστροφο που παρατηρούν ότι εφαρμόζεται εντός συνόρων.
