Μια νοσοκόμα σε οίκο ευγηρίας αποκάλυψε πρόσφατα ποια είναι εκείνα τα πράγματα που μετάνιωσαν περισσότερο οι ηλικιωμένοι ασθενείς πριν κλείσουν τα μάτια τους.
Μια νοσοκόμα σε γηροκομείο, που ονομάζεται Georgina Scul, είναι εργαζόμενη στον τομέα της υγείας για πάρα πολλά χρόνια και έχει δημιουργήσει μια καριέρα αφιερωμένη στο να βοηθά τους ηλικιωμένους ασθενείς της να περάσουν όμορφα και γαλήνια τους τελευταίους μήνες της ζωής τους.
Το βιβλίο της, Regrets of the Dying , καταγράφει μερικά από αυτά τα τελευταία λόγια, τις τελευταίες επιθυμίες αλλά και τις τύψεις που έχουν οι ασθενείς της. Η ίδια λοιπόν αποφάσισε να μοιραστεί τις πέντε κορυφαίες τύψεις των ασθενών της πριν…χαιρετήσουν.
1. Το νούμερο ένα στη λίστα είναι η ευχή να είχαν το θάρρος να κάνουν αυτό που ήθελαν και όχι αυτό που ήθελε ο περίγυρος τους.
«Αυτή ήταν η λύπη όλων. Δεν υπήρχε ποτέ ασθενής που να μην το σκέφτηκε», είπε η Τζορτζίνα – και μπορείτε να καταλάβετε γιατί.
Σύμφωνα με τα φημισμένα λόγια του αείμνηστου Frank Sinatra, το να μπορείς να πεις «το έκανα με τον δικό μου τρόπο», είναι πολύ σημαντικό.
Συνεχίζει προσθέτοντας: «Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είχαν κάνει ούτε τα μισά από τα όνειρά τους και έπρεπε να πεθάνουν γνωρίζοντας ότι αυτό οφειλόταν σε επιλογές που είχαν κάνει ή δεν έκαναν ποτέ .Η υγεία φέρνει ελευθερία που ελάχιστοι συνειδητοποιούν, μέχρι να χάσουν την πρώτη».
2. Η δεύτερη ευχή είναι: «Μακάρι να μην είχα δουλέψει τόσο σκληρά». Σύμφωνα με τη νοσοκόμα, αυτή η λύπη ήταν πιο κοινή μεταξύ των ανδρών ασθενών, καθώς εξήγησε: «Όλοι οι άνδρες που περιέθαλψα μετάνιωσαν βαθιά που πέρασαν τόσο μεγάλο μέρος της ζωής τους στο χώρο εργασίας τους».
3. Επόμενο; «Μακάρι να είχα το θάρρος να εκφράσω τα συναισθήματά μου». Η συγγραφέας εξήγησε: «Πολλοί άνθρωποι καταπίεζαν τα συναισθήματά τους για να διατηρήσουν την «ειρήνη» με τους άλλους».
Ως αποτέλεσμα, συμβιβάστηκαν με μια μέτρια ύπαρξη και δεν έγιναν ποτέ αυτοί που πραγματικά μπορούσαν να γίνουν!
4. Τέταρτο στη λίστα; «Μακάρι να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου».
«Πολλοί είχαν παγιδευτεί τόσο πολύ στη ζωή τους που είχαν αφήσει τις μεγάλες φιλίες να ξεφύγουν με τα χρόνια», έγραψε η νοσοκόμα.
4. Η πέμπτη και τελευταία λύπη; «Μακάρι να μην είχα προσποιηθεί ποτέ και να ήμουν πάντα ο εαυτός μου».
«Ο φόβος της αλλαγής τους έκανε να προσποιούνται στους άλλους και στον εαυτό τους ότι ήταν ικανοποιημένοι, αλλά βαθιά μέσα τους λαχταρούσαν να γελάσουν δυνατά και να κάνουν ένα σωρό ανοησίες στη ζωή τους», έγραψε στο τέλος η Τζόρτζια.
