Το δημοτικό σχολείο στην Ηρακλειά των Κυκλάδων δεν σφύζει από ζωντάνια, παιδικές φωνές, παιχνίδια και μαθητικά πηγαδάκια.
Στο σχολείο υπάρχει μια μόνο μαθήτρια, η Ναταλία, η οποία μάλιστα είναι η κόρη της δασκάλας.
Έτσι μητέρα και κόρη καθημερινά διανύουν πέντε χιλιόμετρα, με τα πόδια τις περισσότερες φορές, για να πάνε από το σπίτι τους στο σχολείο, όπου οι δυο τους, με διαφορετικούς ρόλους, της μαθήτριας και της δασκάλας, βιώνουν μια ξεχωριστή και σπάνια καθημερινότητα.
«Όλη τη χρονιά είμαστε μόνες στο σχολείο με την κόρη μου. Είναι η μοναδική μαθήτρια που έχω, καθώς το νησί δεν έχει άλλα παιδιά στο δημοτικό», επισημαίνει στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο η εκπαιδευτικός Κατερίνα Βανταράκη και εκμυστηρεύεται πως ακόμα και για την ίδια, «είναι λίγο περίεργο, διότι πηγαίνουμε στο σχολείο, πέντε χιλιόμετρα με τα πόδια, μόνο και μόνο για να κάνουμε μάθημα οι δυο μας στην αίθουσα διδασκαλίας, όλη την ημέρα είμαστε μόνες μας και μετά επιστροφή πάλι πίσω στο σπίτι. Δεθήκαμε λίγο παραπάνω είναι η αλήθεια, φέτος», λέει χαριτολογώντας.
Η νεαρή δασκάλα διορίστηκε στην Ηρακλειά πέρυσι και είχε δύο παιδιά στο σχολείο.
Μεγάλωσαν όμως, το ένα έπρεπε να φοιτήσει στο γυμνάσιο και έτσι μετακόμισε η οικογένεια στη Νάξο και έμεινε μόνο με την κόρη της που συμπλήρωσε το έκτο έτος και φέτος είναι στην πρώτη δημοτικού.
«Είναι δύσκολο για έναν εκπαιδευτικό να διδάσκει σε μονοθέσιο σχολείο. Πέρυσι ήταν η πρώτη φορά που είχα τόσο λίγα παιδιά, ένα παιδί στην πρώτη δημοτικού και ένα στην έκτη δημοτικού.
Αναγκάζεσαι να κάνεις διαφορετική διδασκαλία, κάνεις σιωπηλή διδασκαλία στο ένα, μάθημα στο άλλο.
Τα βρήκαμε όμως και με τα παιδιά και με τους γονείς τους.
Παράλληλα έκανα και δωρεάν μαθήματα αγγλικών στο ένα παιδί, για να μην χάσει την τάξη και έτσι επωφελήθηκε και η οικογένεια.
Έφυγαν όμως στη Νάξο, διότι το μεγάλο παιδί πηγαίνει πλέον στο γυμνάσιο», εξηγεί.
Το νησί έχει περίπου 90 μόνιμους κατοίκους. Οι περισσότεροι είναι μεγάλης ηλικίας και τα μικρά παιδιά είναι ελάχιστα. Όπως διευκρινίζει η κ. Βανταράκη, «συνολικά στην Ηρακλειά έχουμε επτά παιδιά, τα περισσότερα είναι δύο, τριών ετών. Στα νήπια είναι μόνο δύο παιδάκια και στο δημοτικό έχω μόνο την κόρη μου. Ελπίζω να έχουμε περισσότερα παιδιά στο μέλλον».
«Δώδεκα χρόνια διδάσκω στις Κυκλάδες και στο Ιόνιο ως αναπληρώτρια. Τα τελευταία έξι χρόνια έχω και την κόρη μου μαζί, είμαστε οι δύο μας. Από πέρυσι κάνω το αγροτικό μου στην Ηρακλειά και πλέον είμαι μόνιμη εδώ», αναφέρει και σημειώνει πως, «η ζωη δεν είναι καθόλου εύκολη, όμως ο καθένας προσαρμόζεται στις συνθήκες. Βρίσκει τα πατήματά του».
«Σκεφτείτε ότι ούτε σούπερ μάρκετ δεν υπάρχει, πρέπει να παραγγείλεις να σου φέρουν ό,τι χρειάζεσαι από τη Νάξο.
Ούτε φαρμακείο έχουμε, ούτε τίποτα. Θα ήθελα να έχει περισσότερα να κάνει η κόρη μου, θα ήθελα να ζούμε σε ένα μεγαλύτερο νησί για να έχει επιλογές το παιδί.
Είναι και άλλα τα ζητήματα που αντιμετωπίζεις στα μικρά νησιά, διότι είναι κλειστές κοινωνίες με συγκεκριμένες νοοτροπίες που δεν σε δέχονται εύκολα» προσθέτει.
«Παρά τις δυσκολίες αγαπάω πάρα πολύ τη ζωή στην επαρχία και ιδιαίτερα στα νησιά μας», υπογραμμίζει η Κατερίνα Βανταράκη και σημειώνει: «στην Ηρακλειά κάναμε μπάνιο μαζί με τη Ναταλία όλο τον χειμώνα, χαρήκαμε το νησί, κάναμε πεζοπορία, ακολουθούσαμε τα μονοπάτια, ό,τι είχε να μας προσφέρει το νησί, το πήραμε και ζήσαμε όμορφες στιγμές».
Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ
