Είναι ένα πανέμορφο μικρό νησί στα Δωδεκάνησα. Και το δημοτικό του σχολείο έχει ένα και μόνο μαθητή, τον Χρήστο. Η δασκάλα του, η κα Μαρία, τον έχει σαν παιδί της και τον ετοιμάζει για το Γυμνάσιο. Και περιμένει με λαχτάρα και άλλες παιδικές φωνές στο σχολείο.
Πανευρωπαϊκή διάσταση έχει προσλάβει η προσπάθεια της δασκάλας των Αρκιών, κ. Μαρίας Τσιαλέρα, να κρατηθεί ζωντανό το δημοτικό σχολείο, στο οποίο φοιτά μόνο ο 12χρονος Χρήστος Καμπόσος, ο οποίος με την νέα σχολική χρονιά θα πρέπει να πάει στην Πάτμο για να φοιτήσει στο Γυμνάσιο.
Ο αγώνας της ηρωικής δασκάλας, κ. Μαρίας Τσιαλέρα είναι καθημερινός και επικεντρώνεται στην προσπάθεια να παραμείνει ανοιχτό το σχολείο του μικρού νησιού με τους λιγοστούς κατοίκους, διεκδικώντας κίνητρα για να μετακομίσουν στο νησί οικογένειες με μικρά παιδιά, ώστε οι παιδικές φωνές να μην σιγήσουν στο μοναδικό σχολείο του νησιού, με την αποφοίτηση του μικρού Χρήστου.
Ο διεθνούς εμβέλειας Γερμανικός Ραδιοτηλεοπτικός Οργανισμός Deutsche Welle παρουσίασε αναλυτικό ρεπορτάζ για τον αγώνα της δασκάλας να παραμείνει ανοιχτό το σχολείο αλλά και για τον μοναδικό μαθητή του νησιού, τον Χρήστο, που ονειρεύεται να γίνει δάσκαλος, και να επιστρέψει στο νησί του να διδάξει σε άλλα παιδιά, ευελπιστώντας ότι το σχολείο του θα παραμείνει ανοιχτό.
Στο νησί βρέθηκε, ο γνωστός ρεπόρτερ/κινηματογραφιστής Gunnar Köhne, ως απεσταλμένος του Γερμανικού Ραδιοτηλεοπτικού Οργανισμού, ο οποίος κατέγραψε την καθημερινότητα του μικρού Χρήστου και της δασκάλας του, που τον αγάπησε σαν δικό της παιδί.
Η προβολή του ντοκιμαντέρ προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον αλλά και συγκίνηση στους ομογενείς της Ευρώπης, που παρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον την δασκάλα που πριν από πέντε χρόνια, ξεκίνησε και η ίδια μια νέα ζωή στο νησί των 40 κατοίκων δίνοντας όλη της τη προσοχή, την αγάπη και την φροντίδα στον μοναδικό μαθητή, τον Χρήστο, το οποίον έχει σαν παιδί της.
Σε αυτό τον βράχο του Αιγαίου, τιμώντας στο ακέραιο το λειτούργημα του εκπαιδευτικού, η Μαρία Τσιαλέρα από τη Θεσσαλονίκη, η οποία έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών «για την αφοσίωση και τη συνέπεια με την οποία εκτελεί τα καθήκοντα της», είναι βέβαιον πως άλλαξε την πορεία της ζωής του μικρού Χρήστου ανοίγοντάς του νέους ορίζοντες.
Η ίδια σε συνέντευξή στην εφημερίδα της Ρόδου Δημοκρατική είχε δηλώσει πως «ο σκοπός να σπουδάσει ο Χρήστος είναι ιερός» και τόνισε ότι είναι αποφασισμένη το σχολείο των Αρκιών -όπου από το 2019 με δική της πρωτοβουλία ανήκει και οργανικά-να παραμείνει ανοικτό και να φιλοξενήσει κι άλλα παιδιά, σε πείσμα του κεντρικού κράτους που όπως λέει, έχει ξεχάσει τους λιγοστούς κατοίκους του νησιού.
Η προσπάθεια της δασκάλας απέφερε καρπούς
Όπως έγραψε η Δημοκρατική», η προσπάθεια της κ. Μαρίας Τσιαλέρα για να μετακομίσουν στο νησί οικογένειες, απέδωσε καρπούς καθώς ο ομογενής Γιώργος Τομλίδης, παρακολουθώντας στη Γερμανία μια ελληνική τηλεοπτική εκπομπή που παρουσίαζε τους Αρκιούς, τους οποίους δεν είχε ξαναδεί ούτε ξανακούσει ποτέ, πήρε την απόφαση να αλλάξει τη ζωή του!
Εντυπωσιάστηκε τόσο από το νησί και την έκκληση της δασκάλας, να κρατηθεί ανοιχτό το σχολείο και ζωντανό το νησί, που πήρε την απόφαση να φύγει από το μακρινό Βούπερταλ και να εγκατασταθεί σε αυτή τη γωνιά του Αιγαίου.
Αφού ενημέρωσε την σύζυγό του Αιμιλία και την κόρη του Ηλιάνα για την πρόθεσή του, μάζεψε χρήματα από τις οικονομίες του και επισκέφθηκε το νησί… Οταν πάτησε το πόδι του, στο νησί με τους περίπου 40 κατοίκους, ήταν πιο σίγουρος από ποτέ για την απόφασή του.
Ο κ. Γιώργος Τομλίδης, Καβαλιώτης στην καταγωγή, μίλησε και ο ίδιος στη Δημοκρατική, επισημαίνοντας στη συνέντευξή του πως τον εντυπωσίασαν οι Αρκιοί και ο αγώνας της δασκάλας, η επιμονή της, η υπομονή της και η αγωνία της για να παραμείνει ανοιχτό το σχολείο που είναι ένας “πνεύμονας” για τη ζωντάνια του νησιού.
«Πιστεύω ότι θα έπρεπε να δοθούν κίνητρα για να μετακομίσει κόσμος σε αυτά τα μικρά νησιά, να ξαναζωντανέψουν, να είναι ανοιχτά τα σχολεία και η καθημερινότητα των ανθρώπων εκεί να είναι πιο εύκολη.
Η ζωή στα μικρά νησιά είναι πιο ποιοτική από ό,τι στα αστικά κέντρα. Ισως δεν μπορούμε να το δούμε διότι έχουμε μάθει σε μια άλλη κατάσταση επιβίωσης και σε άλλους ρυθμούς αλλά η πραγματικότητα είναι αυτή.
Θα μπορούσαμε να ενισχύσουμε τα νησιά μας επιλέγοντάς τα ως τόπο κατοικίας, κερδίζοντας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και παράλληλα βέβαια να τα ενισχύσουμε πληθυσμιακά, που σε περιόδους σαν αυτές της τεταμένης κρίσης με την Τουρκία, έχει εξαιρετική σημασία αυτό», είχε πει χαρακτηριστικά.
Ωστόσο, αυτό που απομένει για να γίνει ο κ. Τομλίδης και η οικογένειά του κάτοικοι Αρκιών, είναι κάποια διαδικαστικά ζητήματα που εκκρεμούν όπως η εύρεση κατοικίας -υπόθεση που δεν είναι εύκολη σε ένα μικρό νησί όπου οι υποδομές είναι περιορισμένες- και η κάλυψη των πρώτων εξόδων για την μετακόμιση.
Μαρία Τσιαλέρα: «Ύπάρχουν δυσκολίες, αλλά υπάρχουν και λύσεις!»
Όπως δήλωσε η κ. Μαρία Τσιαλέρα στο ρεπορτάζ-ντοκιμαντέρ της Deutsche Welle, είναι σε καθημερινή επαφή με τον κ. Τομλίδη και προσπαθεί να βρει τρόπο να καλυφθούν τα έξοδα που απαιτούνται για την μετακόμισή του από το Βούπερταλ στους Αρκιούς, μέσω μεγάλων εταιρειών που πιθανότατα θα θελήσουν να βοηθήσουν προκειμένου να μην κλείσει το δημοτικό σχολείο των Αρκιών.
Το ντοκιμαντέρ, είχε μεγάλη απήχηση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και η προβολή του συνεχίζεται μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας της Deutsche Welle, όπου ο ξεχωριστός αγώνας της δασκάλας των Αρκιών, εξακολουθεί να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον χρηστών.
Αυτό που απομένει είναι να λυθούν τα διαδικαστικά προβλήματα για την μετακόμιση της οικογένειας Τομλίδη αρχικά, ώστε η κόρη τους Ηλιάννα, να είναι εκείνη που θα πάρει από την νέα σχολική χρονιά τη θέση του Χρήστου Καμπόσου στο δημοτικό σχολείο, προκειμένου να μην κλείσουν οι πόρτες του, με την ελπίδα να ακολουθήσουν κι άλλα παιδιά που θα δώσουν ζωή σε αυτή την κουκίδα του Αιγαίου.
