Σχεδιάζουν, κατασκευάζουν, εκτοξεύουν πυραύλους και «πειραματίζονται» με τα νέα υλικά για να πετάξουν το πρώτο τους, μη επανδρωμένο αερόχημα.
Όχι δεν πρόκειται για μια από τις επιστημονικές ομάδες της NASA, αλλά για το εγχείρημα που ξεκίνησε με μεράκι, μια παρέα 12 φιλόδοξων φοιτητών του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ και σήμερα υποστηρίζεται ενεργά από 40 φοιτητές που μετρούν πολλά επιτεύγματα σε παγκόσμιο επίπεδο και θέτουν συνεχώς νέους στόχους.
Το project «Rocketry»
Η φοιτητική ομάδα Α.S.A.T. Aristotle Space & Aeronautics Team, αποτελεί τη μεγαλύτερη ερευνητική, φοιτητική ομάδα Αεροδιαστημικής, που λειτουργεί υπό την αιγίδα του ΑΠΘ όπως επισήμανε μιλώντας στο «Πρακτορείο FM 104,9 FM», η υπεύθυνη επικοινωνίας της ομάδας Αθηνά Πούπα και έχει ως στόχο την υλοποίηση δυο projects, «το Aeronautics και το Rocketry, δηλαδή την κατασκευή και πτήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών και την κατασκευή και εκτόξευση πυραύλων υψηλής ισχύος».
«Oυσιαστικά το project ‘’Rocketry” έχει σχεδιάσει πέντε μοντέλα πυραύλων, έχει κατασκευάσει τρία από αυτά και έχει εκτοξεύσει δύο πυραύλους», αναφέρει η Αθηνά Πούπα και διευκρινίζει πως «στο εργαστήριο έχουμε δύο ακόμα πυραύλους, έτοιμους για εκτόξευση και περιμένουμε να πάρουμε έγκριση για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες.
Ο 3ος πύραυλος που θα εκτοξευθεί ονομάζεται Hyperion, έχει ύψος περίπου 2,5 μέτρα και βάρος 18 κιλά» είπε.
«Όλο αυτό το εγχείρημα ξεκίνησε από το όραμα των φοιτητών και στηρίζεται στην προσπάθεια των φοιτητών.
Ξεκίνησε από μια παρέα φοιτητών που ήρθαν και ζήτησαν να κάνουν και κάτι διαφορετικό, παράλληλα με τα μαθήματα τους», υπογραμμίζει ο μεταδιδακτορικός ερευνητής και επιστημονικός επιβλέπων της αεροδιαστημικής ομάδας του ΑΠΘ, Περικλής Παναγιώτου και εξηγεί πως «βγήκαμε για έναν καφέ και αποφασίσαμε να στηρίξουμε αυτή την ομάδα, που πλέον με την… τρέλα τους, με το διάβασμα, τις προσπάθειες και το ταλέντο τους, κάνουν θαύματα.
Μπορεί να είναι φοιτητές, αλλά όταν μιλάς μαζί τους συνειδητοποιείς ότι είναι επαγγελματίες. Δεν έχουν τελειώσει ακόμα τη σχολή τους και φέρονται με επαγγελματισμό».
Το συγκεκριμένο εγχείρημα υποστηρίζεται από το εργαστήριο μηχανικής Ρευστών και Στροβιλομηχανών του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Πολυτεχνείου του ΑΠΘ, στο οποίο υπάγεται η ομάδα των φοιτητών από την ίδρυση της.
Ορισμένα από τα επιτεύγματα της ομάδας μέχρι σήμερα είναι, η κατάκτηση της πρώτης θέσης ενδιάμεσα από τις ελληνικές ομάδες και στην πρώτη δεκάδα παγκοσμίως στο Air Cargo Challenge.
Επιπρόσθετα η συγκεκριμένη ομάδα είναι μία από τις μόλις 18 ευρωπαϊκές ομάδες που έγιναν δεκτές στον διεθνή διαγωνισμό που διεξάγεται στις ΗΠΑ, Spaceport America Cup (SAC 2021) .
«Οι πύραυλοι φτάνουν τα τρία χιλιόμετρα ύψος»
Σύμφωνα με τον ο μεταδιδακτορικό ερευνητή και επιστημονικό επιβλέποντα της αεροδιαστημικής ομάδας Περικλή Παναγιώτου, «οι πύραυλοι φτάνουν τα τρία χιλιόμετρα ύψος, ένα αρκετά μεγάλο ύψος όπως αντιλαμβάνεστε, που χρειάζεται καλή τεχνογνωσία για να μην φύγει εκτός του θεμιτού πεδίου.
Μάλιστα σκέφτηκαν οι φοιτητές να βάλουν μέσα σε αυτούς τους πυραύλους κάποιον αισθητήρα, έτσι ώστε όταν ανεβαίνει στο ύψος της ατμόσφαιρας να μπορεί να πραγματοποιήσει και κάποιες μετρήσεις, χρήσιμες για ερευνητικούς σκοπούς».
Ο ίδιος, σχολιάζοντας τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι φοιτητές εξαιτίας της πανδημίας, είπε πως αν και υπάρχει ένα θέμα με τις συναντήσεις που πρέπει να γίνονται για την κατασκευή, «προσπαθούμε να χορηγούμε τις απαραίτητες άδειες και να μην δημιουργούνται προβλήματα», ενώ τόνισε πως οι ίδιοι οι φοιτητές, «επιλύουν άμεσα τα ζητήματα που προκύπτουν με τις προμήθειες».
Επόμενο εγχείρημα, της αεροδιαστημικής ομάδας του ΑΠΘ, θα αποτελέσει η σχεδίαση ενός μη επανδρωμένου αεροχήματος, το οποίο θα τροφοδοτείται από ηλιακή ακτινοβολία και θα εκτελεί μοναδική ανθρωπιστική αποστολή αναγνώρισης πυρκαγιών και πρόβλεψης της εξάπλωσής τους.
Θα διαθέτει λογισμικό path optimization για την μέγιστη εξοικονόμηση ενέργειας, ενώ παράλληλα σε μελλοντικά σχέδια στο payload του αεροχήματος υπολογίζεται και η προσθήκη δορυφορικής κεραίας για την επίτευξη του ελέγχου του UAV μέσω δορυφόρου με σκοπό την αυτόνομη πτήση με μεγάλη εμβέλεια.
Σε πρώτο επίπεδο το αερόχημα θα εκτελεί μία πτήση ελάχιστης διάρκειας 12 ωρών, ενώ η μελλοντική στόχευση είναι να πραγματοποιεί 24 ώρες συνεχόμενης πτήσης.
