η πιο παλιά και πιο ιστορική σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων δυνητικά κινδυνεύει με διάφορους περιορισμούς και αλλαγές, ελέω των νέων, νεοφιλελεύθερων και αντιακαδημαϊκών συνθηκών που επικρατούν πλέον…
Η πάλαι ποτέ κραταιά σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και αυτή στην οποία βασίστηκε όλο το «ακαδημαϊκό οικοδόμημα» της πόλης, η Φιλοσοφική Ιωαννίνων, δεν περνάει τις καλύτερες μέρες της.
Βέβαια, οι «καλύτερες μέρες» στη σημερινή ακαδημαϊκή πραγματικότητα είναι κατά βάση ποσοτικές και ανταγωνιστικές, πράγματα που υπό κανονικές συνθήκες δεν είναι ακαδημαϊκά.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει σε διαφωτιστικό του άρθρο ο Γιώργος Τσαντίκος στον typos-i.gr, οι αριθμοί των πανελλαδικών δημιουργούν ένα ζήτημα στη σχολή, με βάση τα ποσοτικά κριτήρια.
Δείτε για παράδειγμα τις τρεις χαμηλότερες βάσεις του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων:
| Αγωγής και Φροντίδας στην Πρώιμη Παιδική Ηλικία | 10.650 |
| Μηχανικών Επιστήμης Υλικών | 10.475 |
| Ιστορίας και Αρχαιολογίας | 10.276 |
| Φιλολογίας | 10.096 |
| Φιλοσοφίας | 9.619 |
Τα τρία τμήματα της Φιλοσοφικής είναι στις τρεις τελευταίες θέσεις. Αν θεωρηθεί (κακώς) ότι η «αριστεία» συνίσταται σε βαθμούς μιας και μόνης εξεταστικής διαδικασίας, τότε η εικόνα μάλλον δεν ικανοποιεί τους θιασώτες αυτής της αντίληψης.
Το κακό είναι ότι ανάμεσά τους είναι η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας που σταθερά υπονομεύει τα τμήματα του δημοσίου πανεπιστημίου στην Ελλάδα, χωρίς να ενδιαφέρεται πραγματικά για τους ακαδημαϊκούς όρους. Δεν είναι η πρώτη, ούτε η τελευταία που θέλει να «χρηματοποιήσει» τη δημόσια, πανεπιστημιακή εκπαίδευση στην Ελλάδα.
Από την άλλη, η Φιλοσοφική Ιωαννίνων τα τελευταία 40 χρόνια υπόκειται σε διαφόρων ειδών εσωτερικά συμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες. Διασπάσεις σχολών για να βρούνε στέγη καθηγητές-τριες και να διευκολύνουν την εξέλιξή τους αλλά και να δημιουργήσουν διοικητικό «χώρο εξουσίας» και επιρροής, συνενώσεις ετερόκλητων αντικειμένων με βάση τα ίδια κριτήρια, εν μια νυκτί νέες διασπάσεις (όπως αυτή του ΦΠΨ από το νόμο Γαβρόγλου) και γενικώς, μια διαχρονική απουσία σχεδίου, τόσο ακαδημαϊκού, όσο και διοικητικού.
Σημειώνεται ότι η σχολή παραμένει ιδιαίτερα αξιόλογη και σοβαρή, στην ακαδημαϊκή και εκπαιδευτική δραστηριότητά της. Αυτή που δεν μετριέται (κυρίως) με ποσοτικά κριτήρια.
Η δε ΕΒΕ, στην οποία προσέτρεξαν πολλά τμήματα ως «σωσίβιο αριστείας», αφήνει κενό το 45% των θέσεων της Φιλοσοφικής, που παρεμπιπτόντως είναι το πολυπληθέστερο σχολικό συγκρότημα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Ποσοστό κενών θέσεων και Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής:
| Ιστορίας και Αρχαιολογίας | 54,41 % | 0,90 |
| Φιλοσοφίας | 52,31 % | 0,85 |
| Φιλολογίας | 29,55 % | 0,90 |
Έτσι, η πιο παλιά και πιο ιστορική σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων δυνητικά κινδυνεύει με διάφορους περιορισμούς και αλλαγές, ελέω των νέων, νεοφιλελεύθερων και αντιακαδημαϊκών συνθηκών που επικρατούν πλέον…
