Κάλεσμα στη συγκέντρωση ενάντια στον νέο νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ από τη ΔΟΕ
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καλεί τους εκπαιδευτικούς να συμμετέχουν μαζικά στο συλλαλητήριο ενάντια για τα πανεπιστήμια, την Πέμπτη 14/7 στις 7μμ στα Προπύλαια.
Όπως αναφέρει η Ομοσπονδία των δασκάλων «το σχέδιο νόμου-πλαίσιο της κυβέρνησης για την Ανώτατη Εκπαίδευση, που έχει κατατεθεί , αφορά το σύνολο του ελληνικού λαού, το δικαίωμα των παιδιών στη μόρφωση, τα δικαιώματα των αποφοίτων στη δουλειά με επαγγελματικά δικαιώματα σε κάθε επιστημονικό αντικείμενο», προσθέτοντας πως «η κυβέρνηση της Ν.Δ. ολοκληρώνει τη μετατροπή των πανεπιστημίων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπου όλα θα πωλούνται και θ’ αγοράζονται. Οδηγεί τους αποφοίτους σε ένα ατελείωτο κυνήγι ακριβοπληρωμένων προσόντων και πιστοποιήσεων για μια θέση εργασίας επισφαλή, κακοπληρωμένη και χωρίς δικαιώματα.
Αυτές τις αλλαγές, η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. τις παρουσιάζουν ως καινοτομία. Είναι όμως καινοτομία η αντικατάσταση της επιστημονικής γνώσης με αποσπασματικές γνώσεις και δεξιότητες που θα οδηγούν σε πτυχία απροσδιόριστου αντικειμένου; Η αποσύνδεση των σπουδών και του πτυχίου από το επάγγελμα και την πρόσβαση σε αυτό και το χτύπημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων έχει οδηγήσει 1 στους 3 αποφοίτους να δουλεύει σε διαφορετικό αντικείμενο από αυτό που σπούδασε. Σημαντικό ποσοστό των νέων αποφοίτων είναι άνεργοι και πολλές χιλιάδες πτυχιούχοι έχουν φύγει στο εξωτερικό για ανεύρεση εργασίας.
Ταυτόχρονα, ο νόμος – πλαίσιο είναι ένα σαρωτικό νομοσχέδιο, που απομακρύνει ακόμα περισσότερο τα πανεπιστήμια από τις μορφωτικές ανάγκες των φοιτητών και την έρευνα και την επιστήμη από την κάλυψη των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας. Αποσυνδέει ακόμα περισσότερο τα Α.Ε.Ι. από την κρατική χρηματοδότηση και τα οδηγεί στην αναζήτηση πόρων από δίδακτρα, από χορηγίες, από την προσφορά «εκπαιδευτικών προϊόντων», από την εμπορευματοποίηση της έρευνας, κυρίως, μέσω των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων.
Παράλληλα, κι ενώ τα πανεπιστήμια είναι ήδη υποστελεχωμένα και μεγάλος όγκος των λειτουργικών αναγκών τους καλύπτεται από ελαστικά εργαζόμενους, με πολλές διαφορετικές σχέσεις εργασίας, με το άγχος της ανασφάλειας και με λιγότερα δικαιώματα, το νομοσχέδιο επεκτείνει και μονιμοποιεί τις ελαστικές σχέσεις εργασίας για εργαζόμενους και διδάσκοντες, ενώ θεσμοθετεί την υπερωριακή απασχόληση, τη δουλειά Σαββατοκύριακα και αργίες.
Το νομοσχέδιο αυτό δεν έρχεται για ν’ απαντήσει στην ανάγκη των φοιτητών για ολόπλευρη μόρφωση, στα σοβαρά ζητήματα της υποστελέχωσης και της υποχρηματοδότησης που αντιμετωπίζουν τα πανεπιστήμια, στην έλλειψη σύγχρονων και ασφαλών υποδομών, στην έλλειψη επαρκούς και ποιοτικής φοιτητικής μέριμνας, στη σοβαρή δυσκολία που αντιμετωπίζουν χιλιάδες οικογένειες να ανταπεξέλθουν στο κόστος των σπουδών των παιδιών τους. Για μια ακόμη φορά, οι μόνοι που πραγματικά ωφελούνται, είναι οι μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες θα αξιοποιήσουν τις υποδομές και το προσωπικό των πανεπιστημίων στην ανώτατη εκπαίδευση.
Οι χιλιάδες εργαζόμενοι γονείς, που δυσκολευόμαστε να επιβιώσουμε με τους πενιχρούς μισθούς, με τις ανύπαρκτες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με την ακρίβεια να κατατρώει και το τελευταίο ευρώ που μένει στην τσέπη μας, όλοι εμείς που δίνουμε καθημερινό αγώνα για να περάσουν τα παιδιά μας σε μια σχολή, που ματώνουμε για να σπουδάσουν, θα δούμε ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια να ορθώνονται στο μέλλον και την προοπτική τους, στην προσπάθειά τους να ακολουθήσουν τη σχολή που επιθυμούν, να εργαστούν επάνω στο αντικείμενό τους με δικαιώματα και αξιοπρέπεια.
Προκειμένου να υλοποιηθούν αυτές οι επιχειρηματικές δραστηριότητες απρόσκοπτα, η κυβέρνηση ιδρύει την πανεπιστημιακή αστυνομία, θεσπίζει πιο αυστηρό πειθαρχικό δίκαιο και μηχανισμούς ελέγχου για φοιτητές, εργαζόμενους και διδάσκοντες, υπονομεύει τους φοιτητικούς συλλόγους. Η, διεθνής και εγχώρια, εμπειρία επιβεβαιώνει, όπως και με την εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη, ότι πάντοτε η αντεργατική πολιτική έχει ως συμπλήρωμα τα μέτρα αυταρχισμού και καταστολής».
