Η παράταξη των ΣΥΝΕΚ δημοσιοποιούμε το περιεχόμενο της παρέμβασης του μέλους των ΣΥΝΕΚ Λάρισας, Μαγαλιού Ερμίνας, στο 20ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ και το ψήφισμα που κατέθεσε ως σύνεδρος προς ψήφιση.
Τη συγχαίρουμε επίσης για την εκλογή της στην ΕΕ της ΟΛΜΕ και της ευχόμαστε καλή θητεία.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Ζούμε στην εποχή των τεράτων. Βιώνουμε και με τη φτωχοποίησή μας τα αποτελέσματα μίας θατσερικού προτύπου νεοφιλελεύθερης πολιτικής, που αγνοεί τον άνθρωπο και συνθλίβει τα δικαιώματά του. Σε μία εποχή που το σύστημα που συστήνουν οι πρόθυμοι και οι θιασώτες του ακραίου νεοφιλελευθερισμού έχει βαλθεί να κατασκευάσει την εμπέδωση της παραδοχής από μέρους μας ότι είμαστε αναλώσιμοι/ες εργαζόμενοι/ες σε ένα κυνικό παζάρι που όλα πουλιούνται κι όλα αγοράζονται.
Στην παιδεία προς πώληση, τα προσωπικά δεδομένα της εκπαιδευτικής κοινότητας που μέσω της τηλεκπαίδευσης διαβιβάστηκαν χωρίς τη συναίνεσή μας στις ΗΠΑ , ενώ η πολιτική ηγεσία συνήργησε στην ηθική μας βλάβη από την επεξεργασία τους.
Προς πώληση, οι σπουδές των παιδιών μας και οι δικές μας, με την εξίσωση των πτυχίων των ιδιωτικών κολλεγίων με αυτά των δημοσίων πανεπιστημίων που έχει νομοθετήσει η κυβέρνηση της ΝΔ. Βορά στην ανισότητα και στο ταξικό χάσμα που ολοένα γίνεται πιο αβυσσαλέο ο αποκλεισμένος από τα δημόσια πανεπιστήμια μαθητόκοσμος. Βλέπετε το εμπόδιο της ΕΒΕ αίρεται από το χρήμα , τη μόνη προϋπόθεση εισαγωγής στα ιδιωτικά κολλέγια. Κοινωνική βία θεσμοθετημένη, όπως θεσμοθετημένος είναι από την κυβέρνηση της ΝΔ ο εκφοβισμός από το νομοθέτημα της πανεπιστημιακής αστυνομίας του φοιτητόκοσμου των δημοσίων πανεπιστημίων.
Καταργείται η ισοτιμία και απειλείται η ελεύθερη έκφραση από μία πολιτική ηγεσία στην Εκπαίδευση που όντως «επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο της γνώσης, της παιδαγωγικής πράξης» και της διοίκησης της Εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες και διοικεί με δικαστικές αποφάσεις. Αντί να συνομιλεί με την Ομοσπονδία, μας καταγγέλλει στα δικαστήρια. Οι συνεχείς απειλητικές εγκύκλιοι Κόπτση για την αξιολόγηση είναι ένας ακόμη τρόπος να μην αναπνέουμε. « We cannot breath». Ζητείται δημοκρατία!
Σε όλους τους εργασιακούς χώρους είναι πολλά τα παραδείγματα εκφοβισμού και διώξεων. Διώκονται η ελευθερία της έκφρασης και η κριτική. Υπάρχει καθεστώς. Ποινικοποιείται ο συνδικαλισμός. Εξάλλου ο ν. Χατζηδάκη πράγματι αποτελεί το νέο όπλο , με το οποίο έχουν εξοπλιστεί εργοδότες/ες και προϊστάμενοι/ες. Και στην Εκπαίδευση έχει εξαπολυθεί ένα ανθρωποκυνηγητό απέναντι σε όσους και όσες τολμούν να πούνε τη γνώμη τους ή να έχουνε γνώμη. Στη Λάρισα συν/φος που προσέτρεξε στην ΕΛΜΕ καλείται για εξηγήσεις.
Ακούσαμε πριν τον συνάδελφο πώς τέθηκε σε αργία. Δεν είναι ο μόνος. Τέσσερα μέλη του πρώην ΠΥΣΔΕ Λάρισας τέθηκαν σε δυνητική αργία με μία επαίσχυντη απόφαση. Έναν χρόνο μετά τις αποφάσεις του Α΄/θμιου και Β/θμιου πειθαρχικού συμβουλίου που ομόφωνα γνωμοδότησαν αρνητικά στο να τεθούν σε δυνητική αργία οι συγκεκριμένοι και οι συγκεκριμένες εκπαιδευτικοί, δηλαδή ο πρώην ΔΔΕ Λάρισας και τρία μέλη του ΠΥΣΔΕ, η Υπουργός Παιδείας, κ. Νίκη Κεραμέως, διώκει συναδέλφους και συναδέλφισσες προκαλώντας τους τεράστια ηθική, οικονομική και επαγγελματική βλάβη.
Κατά τη γνώμη μου, συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Η εποχή της αθωότητας έχει πια περάσει. Η σιωπή μας στις αυθαιρεσίες, στον αυταρχισμό και στο έλλειμμα δημοκρατίας μας καθιστά πλέον συνενόχους. Έχει περάσει ανεπιστρεπτί η περίοδος της επιλογής να κάνουμε πως δε βλέπουμε, δεν καταλαβαίνουμε ή ότι αδιαφορούμε για αυτά που γίνονται στον διπλανό μας άνθρωπο, βαυκαλιζόμενοι και βαυκαλιζόμενες πως σε μένα αυτό δε θα συμβεί. Απειλούμαστε όλοι κι όλες. Υπάρχουν πράγματα που απλώς δεν επιτρέπεται να γίνονται.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας είναι απολύτως εκτεθειμένη με αυτή την απόφαση, γιατί δεν υπάρχει βάσιμη κατηγορία. Πρόκειται μήπως για πολιτική δίωξη; Ακόμη κι αν κάποιος δεν το βλέπει έτσι, σε μία κυβερνητική περίοδο όπου στα υπηρεσιακά συμβούλια διορίζονται μόνο δοτά μέλη και βρίσκονται παροπλισμένα και απενεργοποιημένα τα συλλογικά όργανα η απόφαση της πολιτικής ηγεσίας ενάντια στα μέλη ενός συλλογικού οργάνου αποτελεί προειδοποιητικό μήνυμα για το μέλλον: η συμμετοχή σας σε αυτά μπορεί να έχει τίμημα και το τίμημα, αν η γνώμη σας δεν κριθεί καλή από την ηγεσία, είναι η αργία. Για μένα είναι φίμωση των Υπηρεσιακών Συμβουλίων, όπως τα ξέραμε μέχρι πριν την ανάληψη της ηγεσίας της εκπαίδευσης από την κ. Κεραμέως.
Προτείνω γενικά η ΟΛΜΕ να μελετά περιπτώσεις απολύσεων συναδέλφων και φυσικά να παραπέμπονται στον νομικό σύμβουλο της ΟΛΜΕ υποθέσεις, οι οποίες πηγάζουν από κατάχρηση εξουσίας και στοχοποιούν συναδέλφους και για προσωπικούς λόγους ακόμα.
Καταθέτω ψήφισμα για το θέμα της δυνητικής αργίας των τεσσάρων εκπαιδευτικών.
Λέω στο Συνέδριο ότι οφείλουμε να προστατεύσουμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες. Να πούμε ΟΧΙ στο ερώτημα που σας καταθέτω.
Οι εργαζόμενοι/ες δεν μπορεί να χάνουν τη δουλειά τους ως θύματα της εξουσίας, γιατί ο/η εκάστοτε υπουργός έτσι θέλει κι έτσι αποφασίζει. Μπορεί; ΟΧΙ.
Πόσω μάλλον σε μία εποχή που είναι ξεκάθαρος ο στόχος της κυβέρνησης της ΝΔ να αδρανοποιηθούν τα συνδικάτα με το ν. Χατζηδάκη, το συνέδριο οφείλει να πει ένα μεγάλο όχι!!
Θα σιωπήσουμε ή θα υπερασπιστούμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες , όπως οφείλουμε να κάνουμε ως συνδικάτο εργαζομένων ;
ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ:
Το 20ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ καταγγέλλει την υπ. Παιδείας κ. Κεραμέως για την επαίσχυντη απόφασή της να θέσει σε δυνητική αργία τέσσερις εκπαιδευτικούς, μέλη του πρώην ΠΥΣΔΕ Λάρισας.
Ένα χρόνο μετά τις αποφάσεις τόσο του Δευτεροβάθμιου, όσο και του πρωτοβάθμιου πειθαρχικών συμβουλίων, τα οποία παρείχαν ομόφωνα αρνητική γνώμη στο να τεθούν σε δυνητική αργία οι συγκεκριμένοι/ες εκπαιδευτικοί, ήτοι ο πρώην ΔΔΕ και τρία μέλη του ΠΥΣΔΕ, η υπουργός Παιδείας διώκει τους και τις εκπαιδευτικούς προκαλώντας τους τεράστια ηθική, επαγγελματική, οικονομική ζημία.
Απαιτούμε την άμεση ανάκληση της απόφασης της υπ. Παιδείας κ. Κεραμέως.
