Τι καταγγέλλουν οι εκλεγμένοι με την Ενωτική Αριστερή Συνεργασία στην ΕΛΜΕ Ρεθύμνου, Νίκος Αδράμης και Χρήστος Σουρουλής για τη διαδικασία του 20ου συνεδρίου της ΟΛΜΕ
Τη στάση της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ στο καταγγέλλουν οι εκλεγμένοι με την Ενωτική Αριστερή Συνεργασία στην ΕΛΜΕ Ρεθύμνου, Νίκος Αδράμης και Χρήστος Σουρουλής. Όπως υπογραμμίζουν, που θα καθορίσουν τη στάση της Ομοσπονδίας πάρθηκαν χωρίς στοιχειώδη εισήγηση και διάλογο.
Οι δύο εκλεγμένοι εκπρόσωποι καταγγέλλουν τη στάση του προεδρείου του 20ου συνεδρίου που ανακοίνωσε ότι το Σώμα καλούνταν να ψηφίσει επί των 75 συνολικά προτάσεων που είχαν καταγραφεί χωρίς να προηγηθεί συζήτηση.
Αναλυτικά η δήλωση του Νίκου Αδράμη και Χρήστου Σουρουλή:
ΔΗΛΩΣΗ ΝΙΚΟΥ ΑΔΡΑΜΗ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΟΥΡΟΥΛΗ, ΣΥΝΕΔΡΩΝ ΣΤΟ 20Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΛΜΕ, ΕΚΛΕΓΜΕΝΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (ανεξάρτητο σχήμα της Αριστεράς)
Ρέθυμνο 7/7/2022
ΠΡΟΣ: Σχολικές μονάδες Δ.Ε. Ρεθύμνου/ΟΛΜΕ
Οι υπογράφοντες το κείμενο εκλεγήκαμε σύνεδροι με την Ενωτική Αριστερή Συνεργασία, ένα συμμαχικό ανεξάρτητο σχήμα της Αριστεράς, που έχει την απόλυτη πλειοψηφία στο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου. Λόγω του χαρακτήρα του σχήματος και ελλείψει αντίστοιχης παράταξης σε κεντρικό επίπεδο, ψηφίσαμε για το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας ΣΥΝΕΚ ο ένας σύνεδρος και Παρεμβάσεις ο άλλος. Επίσης, είμαστε και οι δύο μέλη – πρόεδρος και οργανωτικός γραμματέας – ενός Δ.Σ. που εισηγήθηκε και πέρασε από Γενική Συνέλευση την προκήρυξη απεργίας-αποχής από την αξιολόγηση σε τοπικό επίπεδο και η οποία είναι σε ισχύ.
Το 20ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ είχε λιγότερους αντιπροσώπους από άλλες φορές λόγω της χαμηλής συμμετοχής των συναδέλφων στις εκλογές. Διεξήχθη σε μία περίοδο υποχώρησης του εκπαιδευτικού κινήματος, η οποία διαδέχθηκε τη μαζική και ελπιδοφόρα συμμετοχή σύσσωμου σχεδόν του κλάδου στην απεργία-αποχή της ΟΛΜΕ, καθώς και τη μαζική απόρριψη των ηλεκτρονικών εκλογών για τα υπηρεσιακά συμβούλια.
Θα περίμενε κανείς ότι το Συνέδριο θα γινόταν το πεδίο να αναζητήσουμε τρόπους για να ξαναζωντανέψει το κίνημα, για να αντικρούσουμε την ισοπεδωτική αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης και για να προβάλλουμε προτάσεις και διεκδικήσεις τόσο για τον κλάδο, όσο και – κυρίως – για τα παιδιά και συνολικά την κοινωνία. Αντ’ αυτού, οι περισσότερες τοποθετήσεις χαρακτηρίστηκαν από παραταξιακό ναρκισσισμό και κριτική χωρίς αυτοκριτική.
Αυτό όμως είναι σε ένα βαθμό λογικό και αναμενόμενο να συμβεί πάνω στη διαδικασία των τοποθετήσεων από τους συνέδρους. Το επίμαχο ζήτημα ήταν οι αποφάσεις του Συνεδρίου. Φτάνοντας λοιπόν στην ολοκλήρωση της τρίτης ημέρας (Κυριακή 3 Ιουλίου), λίγο πριν τα μεσάνυχτα, το προεδρείο ανακοίνωσε ότι το Σώμα καλούνταν να ψηφίσει επί των 75 συνολικά προτάσεων που είχαν καταγραφεί.
Τότε οι εκπρόσωποι των έθεσαν καταστατικό ζήτημα, σύμφωνα με το οποίο ποτέ δεν υποβάλλεται θέμα σε ψηφοφορία, αν δεν εξαντληθεί ο κατάλογος των ομιλητών για αυτό το θέμα (άρ. 41, παρ. 8). Ως αντεπιχείρημα ακούστηκε (συγχωρέστε μας αν μέσα στην αναταραχή δεν ήμασταν σε θέση να αντιληφθούμε ποιος ακριβώς μιλούσε κάθε φορά) ότι σε κανέναν δεν δίνεται ο λόγος, αν δεν γραφτεί προηγουμένως στον κατάλογο των ομιλητών (άρ. 41, παρ. 5) – και ο κατάλογος είχε πλέον κλείσει.
Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος της Αγωνιστικής Συσπείρωσης ζήτησε να υπάρξει διάλογος για τις προτάσεις με σύντομες τοποθετήσεις από εκπροσώπους των παρατάξεων. Τελικά, και αφού για πάρα πολλή ώρα δεν υπήρχε καμία διαδικασία οργανωμένου και πολιτισμένου διαλόγου, με απόφαση της πλειοψηφίας του προεδρείου (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ) η απόφαση για το αν θα γίνει συζήτηση ή όχι μεταφέρθηκε στο Σώμα. Οι σύνεδροι της Αγωνιστικής Συσπείρωσης και των Παρεμβάσεων αποχώρησαν και όλοι σχεδόν οι εναπομείναντες ψήφισαν να ξεκινήσουν οι ψηφοφορίες.
Οι δύο υπογράφοντες, μη ανήκοντες στην ΑΣΕ ή τις Παρεμβάσεις, αλλά διαφωνώντας με την απουσία οποιασδήποτε συζήτησης επί σοβαρών ζητημάτων, που σε τελική ανάλυση θα κρίνουν την πορεία της Ομοσπονδίας για τα δύο επόμενα χρόνια, αποφάσισαν να αποχωρήσει ο ένας (Ν. Αδράμης) και να μείνει ο άλλος (Χ. Σουρουλής), ώστε να παρακολουθήσει και να ενημερώσει για τα τεκταινόμενα.
(Επί της διαδικασίας ο Χ. Σουρουλής καταψήφισε την πρόταση να πάμε απευθείας σε ψηφοφορίες. Επί των προτάσεων υπερψήφισε όσες έθεταν μισθολογικά αιτήματα, χιλιομετρικές αποζημιώσεις, μονιμοποιήσεις αναπληρωτών, μη διεξαγωγή γραπτού διαγωνισμού ΑΣΕΠ και στελέχωση των σχολείων με ψυχολόγους· και απείχε στις υπόλοιπες).
Ως εκλεγμένοι σύνεδροι από την ΕΛΜΕ Ρεθύμνου με την Ενωτική Αριστερή Συνεργασία θέλουμε να δηλώσουμε προς τους συναδέλφους και το νεοεκλεγέν Δ.Σ. της ΟΛΜΕ τα εξής:
• Ανεξαρτήτως των διατάξεων του καταστατικού, που ασφαλώς πρέπει να τυγχάνουν του σεβασμού μας, η ουσία είναι ότι σοβαρές αποφάσεις δεν μπορούν να λαμβάνονται χωρίς μία έστω στοιχειώδη εισήγηση και διάλογο. Κατά τη γνώμη μας δεν υπήρξε διάθεση από την πλειοψηφία του Δ.Σ για κάτι τέτοιο, διαφορετικά θα γινόταν μία προσπάθεια συνεννόησης. Ασφαλώς δεν μας βρίσκουν σύμφωνους οι κραυγές και οι εντάσεις, όμως δεν είμαστε «ισαποστάκηδες» – οι ευθύνες δεν είναι ίδιες για όλους.
• Επειδή το βασικό επίδικο είχε να κάνει με τη στάση της Ομοσπονδίας στο κορυφαίο ζήτημα της αξιολόγησης (απόφαση αρ. 58 – κείμενο που ελάχιστοι κατάφεραν μέχρι την ψηφοφορία να δουν και να διαβάσουν – και απόφαση 3.5 στο επίσημο κείμενο Αποφάσεων του Συνεδρίου), πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο πως την ελπίδα να σταματήσουμε αυτόν τον ολετήρα δεν θα την αναζητήσουμε σε καλογραμμένες διατυπώσεις για «καλή», «ανατροφοδοτική» αξιολόγηση. Τη δεδομένη στιγμή απαιτείται προσήλωση και αποφασιστικότητα – κάθε άλλη συζήτηση λειτουργεί ως περισπασμός και σπέρνει αυταπάτες ή απαισιοδοξία. Από τις χαραμάδες της «καλής αξιολόγησης» θα μπει ο χειμώνας της «κακής», τιμωρητικής αξιολόγησης.
• Από αυτή την άποψη, το να ψηφίζουν ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ το ίδιο πράγμα, είτε ως προς τη διαδικασία, είτε ως προς την ίδια την απόφαση, μας προβληματίζει (επιεικής ο όρος), αλλά πιστεύουμε ότι περισσότερο πρέπει να προβληματίσει τους συναγωνιστές των ΣΥΝΕΚ. (Καθώς μάλιστα δεν είναι και η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι ανάλογο).
• Ανεξαρτήτως της στάσης της Ομοσπονδίας, που ασφαλώς σεβόμαστε, απευθυνόμαστε και ελπίζουμε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, σημαντικός παραμένει ο ρόλος των πρωτοβάθμιων σωματείων και της μεταξύ τους συνεννόησης.
Ευχόμαστε στο νεοεκλεγέν Δ.Σ. της ΟΛΜΕ καλή επιτυχία και δύναμη στο έργο τους.
Συναδελφικά,
Νίκος Αδράμης
Χρήστος Σουρουλής
