Σε ΦΕΚ το πρόγραμμα σπουδών των Εικαστικών στα δημοτικά σχολεία
Σε ΦΕΚ δημοσιεύθηκε το πρόγραμμα σπουδών για το μάθημα των Εικαστικών στα δημοτικά σχολεία.
Όπως αναφέρεται στη σχετική απόφαση:
ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Η βασική αρχή που διέπει το πλαίσιο συγγραφής των νέων Προγραμμάτων Σπουδών για τα Εικαστικά στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση είναι ότι η παιδεία της όρασης είναι και παιδεία της νόησης. Η εικαστική εκπαίδευση αφορά τη δημιουργική πράξη, καθώς και την οπτική αντίληψη, την καλλιέργεια του αισθητικού κριτηρίου και την παραγωγή νοημάτων μέσα από την επαφή με την τέχνη και τον οπτικό πολιτισμό.
Το παρόν Πρόγραμμα Σπουδών θέτει στο επίκεντρο τη νοητική διάσταση της δημιουργικής διαδικασίας, καθώς τα παιδιά καλούνται στα μαθήματα των Εικαστικών να κάνουν επιλογές, να πάρουν αποφάσεις, να προβληματιστούν, να συνθέσουν, να σκεφτούν αναλυτικά και αφαιρετικά, να επινοήσουν, να διερευνήσουν και ακόμα να σκεφτούν κριτικά.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η δημιουργική διερεύνηση των μορφοπλαστικών στοιχείων και η τριβή με τα υλικά και τις τεχνικές τίθενται σε δεύτερη μοίρα. Αντίθετα, το κεντρικό ζητούμενο στις σύγχρονες προσεγγίσεις που αφορούν τη διδακτική της τέχνης είναι μια ολιστική προσέγγιση στην οποία η εικαστική πράξη και η νοηματική της πλαισίωση είναι αλληλοεξαρτώμενες.
Η εικαστική πράξη αποτελεί το θεμέλιο της καλλιτεχνικής παιδείας για κάθε προσπάθεια σύνδεσης των μαθητών/-τριών με τον κόσμο των ιδεών. Η εικαστική παιδεία βασίζεται στη διερεύνηση μορφοπλαστικών λύσεων, αλλά προχωρά και στην εξερεύνηση των δυνατοτήτων που προσφέρουν τα υλικά μέσα για την παραγωγή νοήματος και τη διαπραγμάτευση ιδεών, σκέψεων ή και κοινωνικών ζητημάτων. Το παρόν Πρόγραμμα Σπουδών δεν αποσκοπεί σε μια λογοκεντρική αναπλαισίωση του μαθήματος αλλά με βάση και τη διεθνή εμπειρία αποσκοπεί στο να αναδειχθεί ως πολύτιμο γνωστικό αντικείμενο για την ενδυνάμωση διερευνητικών, μεταγνωστικών αλλά και κοινωνικών δεξιοτήτων μέσα από την επαφή με τη δημιουργική σκέψη και πράξη.
Το γνωστικό αντικείμενο των Εικαστικών ως μορφωτικό αγαθό προσφέρει στα παιδιά την εμπειρία της δημιουργίας αλλά και μια ουσιαστική σύνδεση με την τέχνη ως πολιτισμικό φαινόμενο αναπτύσσοντας ικανότητες και δεξιότητες που αφορούν την κριτική αποτίμηση, τον αναστοχασμό, την εφευρετικότητα, την ανάπτυξη προσωπικής ματιάς και αισθητηρίου, καθώς και μια σειρά από κοινωνικές δεξιότητες, π.χ. επικοινωνίας και συνεργασίας και αποδοχή της διαφορετικότητας. Η ταυτότητα της εικαστικής δημιουργίας στο νέο ΠΣ των Εικαστικών νοείται ως μια διερεύνηση, ένα πολιτισμικό προϊόν αλλά και μια πρακτική, έχει δε κοινές καταγωγές, διαδικασίες και αξίες με τα πολιτισμικά προϊόντα και τις πρακτικές που κοινωνούν, αλληλοεπιδρούν και καταναλώνουν στην καθημερινότητά τους οι μαθητές/-τριες στη σύγχρονη εποχή. Αυτός ο συσχετισμός έχει αναδειχθεί ως αναγκαιότητα για να μπορέσει κάθε μαθητής/-τρια, ανεξαρτήτου πολιτισμικής και κοινωνικής ομάδας στην οποία ανήκει, να έχει την ευκαιρία να βιώσει την προσωπική πλήρωση μέσα από την εικαστική δημιουργία.
Β. ΣΚΟΠΟΘΕΣΙΑ
Το μάθημα των Εικαστιικών αποτελεί μια πολύτιμη μαθησιακή εμπειρία, όπου ο/η μαθητευόμενος/-η εργάζεται και ερευνά θέματα εικαστικών τεχνών, συνδέοντας την υποκειμενική οπτική, τη συναισθηματική εμπλοκή και την κριτική σκέψη. Το εικαστικό εργαστήριο, ως θεμέλιο της εικαστικής δημιουργικής έρευνας, συμβάλλει στην ανάπτυξη δημιουργικών, κιναισθητικών, γνωστικών και κριτικών δεξιοτήτων και ικανοτήτων.
Η ανάπτυξη των διερευνητικών ικανοτήτων, μέσω της βιωματικής εικαστικής μάθησης, γίνεται με θέματα τα οποία αναδεικνύουν συνδέσεις με την πολιτισμική και κοινωνική εμπειρία του/της κάθε μαθητή/-τριας, η οποία αντικατοπτρίζει όψεις του σύγχρονου οπτικού πολιτισμού. Επομένως, ο γενικός σκοπός του μαθήματος των Εικαστικών είναι οι μαθητές/-τριες να γνωρίζουν, να μετέχουν και να απολαμβάνουν τη δημιουργική εικαστική διερεύνηση μέσα από την καλλιέργεια ενός πολύπλευρου οπτικού γραμματισμού, ώστε να ερμηνεύουν, να αξιολογούν και να επιλέγουν συνειδητά τρόπους συμμετοχής τους στον οπτικό πολιτισμό. Ταυτόχρονα η ανάπτυξη των κριτικών ικανοτήτων τούς επιτρέπει να κατανοούν και να εκτιμούν την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά με ευαισθησία στις κοινωνικές, πολιτισμικές αξίες.
