«Από το τι νοιάζει τον αυριανό πολίτη τι ήταν ο δολοφονημένος βουλευτής της Αριστεράς Γρηγόρης Λαμπράκης και το Κίνημα Ειρήνης, το δεξιό παρακράτος και οι πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων που το εξέθρεψαν και το χρηματοδοτούσαν μέχρι τα ανιστόρητα στρογγυλέματα για τους τόπους εξορίας και βασανισμού των αριστερών ήδη από την εποχή του Μεσοπολέμου ένα τσιγάρο δρόμος»
Σε πλάνες πέφτουμε λίγο – πολύ όλοι και όλες. Ακόμη και ο . Σχεδόν ένα χρόνο πριν κερδίσει τις εκλογές είχε πει στην τηλεοπτική εκπομπή του ΣΚΑΪ «Ακραίως» (27 – 5 – 2018) μεταξύ άλλων και το εξής: «Πείτε τι ενδιαφέρει ένα παιδί 17 χρόνων τι έγινε το 1963». Πιο πρόσφατα, ευρισκόμενος στον Άη Στράτη για τον εορτασμό των Θεοφανείων (6 – 1 – 2022) δήλωσε: «Θέλησα σήμερα, αυτή την πολύ σημαντική ημέρα για την Ορθοδοξία, να βρεθώ στον ακριτικό Άη Στράτη, έναν τόπο με βαριά ιστορία. Ένα τοπόσημο διχασμού και δοκιμασίας το οποίο μετατρέπεται, όμως, σε ένα ορόσημο ενότητας και αισιοδοξίας».
Η περιφρόνηση προς την Ιστορία και η τάση ιστορικού αναθεωρητισμού είναι χωρίς αμφιβολία εμφανής. Από το τι νοιάζει τον αυριανό πολίτη τι ήταν ο δολοφονημένος βουλευτής της Αριστεράς Γρηγόρης Λαμπράκης και το Κίνημα Ειρήνης, το δεξιό παρακράτος και οι πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων που το εξέθρεψαν και το χρηματοδοτούσαν μέχρι τα ανιστόρητα στρογγυλέματα για τους τόπους εξορίας και βασανισμού των αριστερών ήδη από την εποχή του Μεσοπολέμου ένα τσιγάρο δρόμος, θα λέγαμε, αν κάπνιζε ο κ. Πρωθυπουργός.
Τα ολισθήματα, όμως, επιτέλους διορθώνονται. Το δύσκολο έργο της ανάνηψης ανέλαβε προφανώς η για τις . Η ΚΕΕ, κατά την κείμενη νομοθεσία, ορίζεται με Υπουργική Απόφαση και απαρτίζεται α) από τα τακτικά μέλη, δηλαδή τον πρόεδρό της, που μπορεί να είναι ο πρόεδρος ή ο αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) ή ένας καθηγητής Πανεπιστημίου (ΑΕΙ), τον αντιπρόεδρο, που μπορεί να είναι ο αντιπρόεδρος του ΙΕΠ ή ένας καθηγητής ΑΕΙ, από μέχρι δεκατέσσερα μέλη, καθηγητές ΑΕΙ, συντονιστές εκπαιδευτικού έργου (πρώην σχολικοί σύμβουλοι) και καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΔΕ), και από τρεις υπηρεσιακούς παράγοντες και β) από έκτακτα μέλη, τέσσερα για κάθε εξεταζόμενο μάθημα (ένας καθηγητής ΑΕΙ και καθηγητές ΔΕ), που μαζί με ένα τακτικό μέλος της ΚΕΕ εισηγούνται τα θέματα.
Η ΚΕΕ, λοιπόν, με την επίνευση υποθέτουμε του ΙΕΠ και άλλων φίλιων δυνάμεων, έκρινε ότι δεν μπορεί να μένει εκτεθειμένος ο κ. Πρωθυπουργός, ενόψει μάλιστα και του τουρκικού αναθεωρητισμού. Προηγουμένως το ΙΕΠ εκπόνησε τα «νέα προγράμματα σπουδών» της Ιστορίας, τα οποία ως πρόχειρη συρραφή από προηγούμενα και ως επιστημολογικό συνονθύλευμα δίκαια μπορούν να διεκδικήσουν τον τίτλο του “Frankenstein Curriculum” (βλ. σχετικό άρθρο μου στο περιοδικό Νέα Παιδεία, 181, 2022, σσ. 13-26). Μάλιστα, η κ. Υπουργός Παιδείας κατά την παρουσίασή τους έδωσε και συγκλονιστικά παραδείγματα για το πώς θα αλλάξει θεαματικά ο τρόπος διδασκαλίας της Ιστορίας. Είπε χαρακτηριστικά: «Το πρώτο που αλλάζει είναι το πώς διδάσκουμε. Πλέον περνάμε σε μία πιο κριτική, πιο βιωματική προσέγγιση. Για παράδειγμα στο μάθημα της Ιστορίας, αντί οι μαθητές να αποστηθίζουν ιστορικά γεγονότα, θα καλούνται να γράψουν μία επιστολή, μπαίνοντας οι ίδιοι στη θέση ενός ιστορικού προσώπου. Αντί να αποστηθίζουν τι έκανε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, θα καλούνται να γράψουν μια επιστολή σαν να είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα της συγκεκριμένης εποχής». Bingo! Προηγουμένως, δικαιολογώντας την κατάργηση των προγραμμάτων του 2018 – 2019, που ποτέ δεν εφαρμόστηκαν, είχε δηλώσει ότι «η Ιστορία δεν πρέπει να έχει χαρακτήρα κοινωνιολογικό αλλά να αναπτύσσει την εθνική συνείδηση».
Ήταν, λοιπόν, να μην τους πιάσει ο οίστρος. Δεν είναι δυνατόν να μην ξέρουν οι νέοι και οι νέες τι λέει η συνθήκη της Λωζάνης, που θέλουν να την αλλάξουν οι γείτονές μας, ποιο είναι το καθεστώς των νησιών μας, την κυριαρχία των οποίων αμφισβητούν, τι λέει το σύμφωνο του ΝΑΤΟ, που υποτίθεται ότι θα συγκρατήσει τη φόρα των Τούρκων, ποια είναι τα εθνικά δίκαιά μας, ποιες οι θέσεις μας στα εθνικά θέματα και άλλα παρόμοια. Εδώ σας θέλω πουλάκια μου, θα σκέφτηκαν οι της ΚΕΕ. Μπορεί τόσα χρόνια από το Δημοτικό μέχρι και το Λύκειο να σας αλλάξαμε τα φώτα στην αποστήθιση, να μην είχατε ιδέα για τη Σύγχρονη Ιστορία, να απεχθανόσασταν το μάθημα, να αναρωτιόσασταν και σεις μαζί με τον κ. Πρωθυπουργό «τι το θέμε το Αβέρωφ τι το θέμε το Κιλκίς», αλλά τέρμα τα ψέματα. Τώρα, μετά από μακροχρόνια επεξεργασία ελάτε να μας πείτε ποια είναι η σημασία της ιστορικής γνώσης στη διαμόρφωση της πολιτικής και κοινωνικής συνείδησης και στη συγκρότηση των ταυτοτήτων μας, καθώς και με ποιους «βιωματικούς τρόπους» μπορεί να καλλιεργηθεί το ενδιαφέρον για το ιστορικό παρελθόν. Όχι παίζουμε. Το σχολείο αλλάζει, οι πανελλαδικές αλλάζουν, το πανεπιστήμιο αλλάζει. Όλα αγνώριστα. Γης Μαδιάμ.
Στο όλο εγχείρημα, βέβαια, υπάρχουν και άλλα αθώα θύματα, εκτός από τους υποψήφιους και τις υποψήφιες. Πρώτο και καλύτερο ο συνάδελφος Ραϋμόνδος Αλβανός, που είμαι σίγουρος πως δεν περίμενε να γίνει φίρμα με αυτόν τον τρόπο. Από κοντά και η αξέχαστη Κική Δημουλά και, λιγότερο, ο Θανάσης Βαλτινός. Ιστορική γνώση, μνήμη, ταγάρι. Όλα μαζί συνιστούν έναν ευφάνταστο και σαρκαστικό μεταμοντέρνο χυλό αλλά με δεξιό στραβισμό.
«Αλλοίμονο στους νέους», όπως έλεγε η ταινία του 1961! “Brain drain και brain gain”, μυαλά έξω – μέσα, έτσι για να αερίζονται.
*Ομότιμος καθηγητής Α.Π.Θ.
