Όποιος δεν έχει διαβάσει Σολωμό, Ελύτη, Καζαντζάκη, Σεφέρη, Ρίτσο, Κ. Δημουλά ή κάποιον άλλο είναι καταδικασμένος να αιωρείται διψασμένος, ανάμεσα στο παντού και το πουθενά.
«Όποιος δεν έχει διαβάσει Κορτάσαρ είναι καταδικασμένος.
Αυτό, το να μην τον έχεις διαβάσει, είναι μια σοβαρή, ύπουλη αρρώστια
που με τον καιρό μπορεί να έχει τρομερές συνέπειες.
Κάτι ανάλογο με κάποιον που δεν έχει φάει ποτέ ροδάκινο.
Θ’ αρχίσει να γίνεται όλο και πιο μελαγχολικός, θα χάνει το χρώμα του
και, πολύ πιθανόν, σιγά σιγά, θα χάσει και τα μαλλιά του.» (Πάμπλο Νερούδα)**
Με αφορμή την αναφορά του Πάμπλο Νερούδα στον Κορτάσαρ.
Όποιος δεν έχει διαβάσει Σολωμό, Ελύτη, Καζαντζάκη,
Σεφέρη, Ρίτσο, Κ. Δημουλά ή κάποιον άλλο
είναι καταδικασμένος να αιωρείται διψασμένος,
ανάμεσα στο παντού και το .
Αναζητώντας με το καινούργιο παγουρίνο του νερό,
ενδέχεται να πέσει σε πηγάδι αδειανό
και να πάθει αφυδάτωση.
Πολύ σοβαρή και ύπουλη αρρώστια,
η αφυδάτωση της Παιδείας.
Περισσότερο αναγκαία από την ανάγνωση βιβλίων,
η ανάγνωση του τούτου,
που όταν τον δεις από ψηλά
δεν μοιάζει πια με ζωγραφιά
αλλά με φλόγα που τρεμοσβήνει.
Λόγω της πλήρους εργαλειοποίησης των πάντων.
Της ρευστοποίησης κι ερημοποίησης των πάντων.
Ακόμη και του τίποτε, που είναι το πάν για να υπάρξει το κάτι.
Απολύτως αναγκαία στην Παιδεία,
η βασιλεία των χρωμάτων της Ποίησης και των αισθήσεων.
*Ο Παναγιώτης Ι. είναι Χημικός
** Πηγή: Το οπισθόφυλλο του βιβλίου «ΚΟΥΤΣΟ», του Χούλιο Κορτάσαρ. (Εκδόσεις opera)
