«Η στάση σιωπής και αναμονής που τηρούν όλες οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που μετέχουν στη δοτή-διορισμένη διοίκηση συνιστά ενοχή» – «Να προετοιμαστεί ο κλάδος για παρατεταμένο και πολύμορφο αγώνα με βασικούς άξονες την ανατροπή της αξιολόγησης, της τράπεζας θεμάτων, της ΕΒΕ, του ν. Χατζηδάκη»
Η σημερινή προσπάθεια σύγκλησης Γενικής Συνέλευσης στον θα περνούσε απαρατήρητη, αν δεν φρόντιζε προς το τέλος της συζήτησης να τη δυναμιτίσει ο πρόεδρος του ΔΣ Ηλίας Πατίδης (ΠΑΜΕ) ο οποίος δεν αρκέστηκε σε πολιτοσυνδικαλιστική αντιπαράθεση με την ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, αλλά την κατηγόρησε για «ανεντιμότητα».
Και όχι μόνο αυτό, αλλά αρνήθηκε να δώσει τον λόγο στον υπογράφοντα, μέλος του ΔΣ, ακόμα και για ένα λεπτό! Αυθαίρετη και αυταρχική απόφαση που καταπατά βασικές διαδικασίες και αρχές του συνδικαλιστικού κινήματος. Παραβιάζει στοιχειώδεις καταστατικές αρχές, αφού κάθε μέλος του ΔΣ έχει το δικαίωμα λόγου και επί προσωπικού. Η πολιτική – συνδικαλιστική αντιπαράθεση και κριτική είναι θεμιτή, αλλά δεν μπορούμε να ανεχόμαστε ύβρεις και προσβολές περί «ανεντιμότητας».
Τα περί «ανεντιμότητας» αφορούσαν – κατά τον Η. Πατίδη (ΠΑΜΕ) – την κριτική που έχει ασκήσει η ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ στο ΠΑΜΕ με αφορμή τη θέση του για τα «ενιαία κείμενα» και ενάντια στην κήρυξη απεργίας – αποχής από την αξιολόγηση από την ΕΛΜΕ. Αυτό είτε συμφωνεί κανείς είτε διαφωνεί αποτελεί πολιτική και συνδικαλιστική εκτίμηση. Τα περί «ανεντιμότητας» ας κοιταχτούν στον καθρέφτη όσοι τα ξεστομίζουν.
Δεν πρόκειται να δεχτούμε μαθήματα ηθικής και συνδικαλιστικής συνέπειας. Είτε αρέσει σε ορισμένους είτε δεν αρέσει και προσωπικά και ως ΠΑΡΕΒΑΣΕΙΣ ΔΕ κεντρικά και ως ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ στον Πειραιά έχουμε την άποψη ότι στις σημερινές συνθήκες τα «ενιαία κείμενα» είναι γραμμή συμβιβασμού, υποταγής και ενσωμάτωσης. Αντίθετα, όπως έχουν δείξει και οι αλλεπάλληλες εγκύκλιοι του ΥΠΑΙΘ για την αξιολόγηση, η απεργία – αποχή είναι μονόδρομος!
Ας βάλουμε τα πράγματα στο πεδίο της πολιτικής και συνδικαλιστικής αντιπαράθεσης. Την ώρα που οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΟΛΜΕ /ΔΟΕ σε ΓΣΕΕ/ ΑΔΕΔΥ έχουν κηρύξει συνδικαλιστικό/αγωνιστικό lock down δεν μπορούμε να πάμε με λογικές συμβιβασμού και παραταξιακής περιχαράκωσης, αλλά με τη γραμμή της ρήξης και του αγώνα.
Και αν το ΠΑΜΕ στη γραμμή του αγώνα που κεντρικά έχουν οι και η ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ στον Πειραιά προσπαθεί να επισημάνει στραβοτιμονιές ή παρεκκλίσεις να τους θυμίσουμε ότι όχι μόνο κάνουν την τρίχα τριχιά, χωρίς να κοιτάνε την «καμπούρα τους», τη γραμμή συμβιβασμού με τη διορισμένη Διοίκηση της ΟΛΜΕ, αλλά επιμένουν να «βλέπουν το δάχτυλο, όταν αυτό δείχνει το φεγγάρι».
Δικαίωμα του ΠΑΜΕ να περιμένει από τη διορισμένη Διοίκηση της ΟΛΜΕ κα κηρύξει απεργία – αποχή από την αξιολόγηση. Δικαίωμα του ΠΑΜΕ να περιμένει από τη διορισμένη Διοίκησης της να κηρύξει αγωνιστικές κινητοποιήσεις και απεργία για να ακυρώσουμε στην πράξη τις εξετάσεις της «ελληνικής PISA». Δικαίωμα του ΠΑΜΕ να πιστεύει και να περιμένει από τη διορισμένη Διοίκηση της ΟΛΜΕ και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΑΔΕΔΥ να δώσει τη μάχη για την ανατροπή του ν. Χατζηδάκη και να περιμένει κλιμάκωση των αγώνων συνολικά ενάντια στην αντιεκπαιδευτική – αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.
Δικαίωμά μας είναι απέναντι στις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες που επιβάλλουν μια πρωτοφανή -για τα συνδικαλιστικά χρονικά- γραμμή υποταγής και συνθηκολόγησης, να ορθώσουμε έναν ατίθασο τοίχο, να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για ένα ρωμαλέο αντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό κίνημα ενάντια στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και το πόλεμο, ενάντια στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ και για να φύγουν οι βάσεις. Για τη ριζοσπαστική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος ικανού να δίνει μάχες και να αντιστέκεται στην πολιτική της μείωσης των μισθών, της λιτότητας που αποτελεί συνέχεια της μνημονιακής κόλασης που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις. Το εκπαιδευτικό, αλλά και συνολικά το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα έχει να αντιμετωπίσει την πρόκληση του αντισυνδικαλιστικού ν. Χατζηδάκη.
Η στάση σιωπής και αναμονής που τηρούν όλες οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που μετέχουν στη δοτή-διορισμένη διοίκηση συνιστά ενοχή. Με γενικόλογη αντικυβερνητική «μουρμούρα» και περιχαράκωση και τη λογική «ας βγάλει ο λαός τα συμπεράσματα του και να δει τι θα ψηφίσει στις εκλογές δεν μπορούμε να αναχαιτίσουμε την ανελέητη επίθεση της κυβέρνησης που διαλύει ό, τι έχει απομείνει στο Δημόσιο Σχολείο. Να προετοιμαστεί ο κλάδος για παρατεταμένο και πολύμορφο αγώνα με βασικούς άξονες την ανατροπή της αξιολόγησης, της τράπεζας θεμάτων, της ΕΒΕ, του ν. Χατζηδάκη. Με όπλο τον ενιαίο παρατεταμένο αγώνα!
Στις σημερινές σκληρές πολιτικές συνθήκες, του πολέμου, της ακρίβειας και της φτώχειας, του χτυπήματος των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, η ανασυγκρότηση των σωματείων σε ταξική και αγωνιστική κατεύθυνση είναι αναγκαία όσο ποτέ, σε σύγκρουση με τις δυνάμεις της ηττοπάθειας, της συνθηκολόγησης και της υποταγής.
*Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, μέλος της ΣΕ του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης», του «Εκπαιδευτικού Ομίλου» και του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά
