Οι σκέψεις των μαθητών όπως αποτυπώνονται μέσα από τα γραπτά τους πολλές φορές μας εντυπωσιάζουν και μας κάνουν να σκεφτούμε πως πολλά παιδιά έχουν μεστό και ώριμο λόγο ακόμα κι αν δεν έχουν μπει στην εφηβεία.
Κάτι ανάλογο συνέβη με την έκθεση ενός μαθητή του, που μοιράστηκε ο δάσκαλος Τάσος Παπαναστασίου, με τους διαδικτυακούς του φίλους.
Το κείμενο του μαθητή έχει όμορφες σκέψεις που αξίζει να τις διαβάσουμε αλλά και να τις αναλογιστούμε όλοι μας. Μάλιστα, ο δάσκαλος σχολίασε την έκθεση με τα εξής λόγια: «Η συζήτηση ξεκίνησε ξαφνικά προχθές. Αν είναι καλύτερα να έχουν καλούς βαθμούς ή να είναι καλά παιδιά. Μία από τις μαθήτριές μου το έθεσε. Αφού αφιερώσαμε την τελευταία ώρα για να συζητήσουμε ζήτησα όσοι/ες θέλουν να γράψουν τις απόψεις τους. Σήμερα ήρθε αυτό. Με όλα αυτά θυμήθηκα μία έρευνα που σημείωνε πως τα φιλοσοφικά θέματα εύκολα μπορούν να συζητηθούν σε αυτές τις ηλικίες!»
Tο κείμενο της έκθεση έχει ως εξής
Τέσσερις ημέρες πριν έσβησα τα κεριά της τούρτας μου. Έντεκα ετών και τεσσάρων ημερών. Εκείνη την ημέρα εγώ και μια συμμαθήτριά μου σε αυτήν την ηλικία να αναρωτιέται αν για να περάσεις τις εξετάσεις πρέπει να είσαι καλός μαθητής και κάποιος άλλος να προσθέτει ότι πρέπει να είσαι και καλό παιδί.
Ξαφνιάστηκα. Γιατί να ανησυχούν; Γιατί αγχώνονται; Νομίζω πως είναι πολύ νωρίς να σκεφτόμαστε τόσο μακριά. Έχω να πω ότι σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού είχα συμμαθητές με ιδιαίτερα ταλέντα και δυνατότητες. Κάποιο όμως από αυτούς δυσκολεύονταν πολύ στα μαθήματα. Ξυπνούσαν το πρωί για να θυμούνται την ορθογραφία και διάβαζαν πολύ για την επόμενη μέρα.
Αν είχα μια εξίσωση, ποτέ δεν θα έβαζα ότι ο «καλός» μαθητής ισούται με το «καλό» παιδί.
Επίσης αυτός που θα περάσει τις εξετάσεις είναι ο πιο καλοδιαβασμένος μαθητής.
Δεν ξέρω τι θα γίνω όταν μεγαλώσω, δεν μου αρέσει να με ρωτάνε τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω. Του χρόνου θα πάμε Γυμνάσιο και μπορεί όλα να έχουν αλλάξει. Ελπίζω και εμείς να έχουμε αλλάξει.
Είμαι έντεκα ετών και 4 ημερών. Δεν είμαι ούτε «καλός» μαθητής, ούτε «κακός» μαθητής και ούτε είμαι «καλό» παιδί, ούτε «κακό» παιδί. Είμαι ένα παιδί που ανυπομονεί να πάει Γυμνάσιο!».
