«Το Υπουργείο Εσωτερικών και το ΥΠΑΙΘ πρέπει άμεσα να αποκαταστήσουν την αστοχία και να δώσουν το δικαίωμα άμεσα στους νεοδιόριστους για μετάθεση έστω και την ύστατη στιγμή και παρόλο που έτρεξε το σύστημα των μεταθέσεων»
Έτρεξε το φετινό σύστημα των όπως ανακοινώθηκε από το . Συγχαρητήρια σε όλους τους εκπαιδευτικούς που πήραν μετάθεση για τον τόπο συμφερόντων τους και έτσι από τη νέα χρονιά θα βρίσκονται κοντά στους δικούς τους ανθρώπους. Δυστυχώς όμως αυτό μέχρι στιγμής δεν ισχύει για τους .
H προηγούμενη κυβέρνηση πέρασε μια διάταξη για τους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς που προέβλεπε την παραμονή για 2 έτη στον τόπο διορισμού τους και μετά να έχουν το δικαίωμα για μετάθεση. Δυστυχώς όμως δυστυχώς όμως δεν υπολογίστηκε ότι επειδή είχαν να γίνουν διορισμοί από το 2009, οι που όλα αυτά τα χρόνια ήσαν αναπληρωτές είχαν φτάσει σε μεγάλη ηλικία και είχαν δημιουργήσει οικογένειες και γενικότερα είχαν αποκαταστήσει τη ζωή τους στους τόπους συμφερόντων τους.
Η σημερινή κυβέρνηση πραγματοποίησε 17.000 διορισμούς γεγονός σημαντικό μεν αφού όλοι αυτοί οι συνάδελφοι βγήκαν από το καθεστώς της αβεβαιότητας και της ελαστικής εργασίας από τη μία, από την άλλη όμως όσο κι αν ακούγεται παράδοξο «εγκλωβίστηκαν» με τον διορισμό αφού βρέθηκαν πολύ μακριά από τον τόπο τους.
Είναι λογικό λοιπόν να ζητούν μείωση της υπηρέτησης στον τόπο διορισμού για το δικαίωμα μετάθεσης από 2 σε 1 έτος μην μπορώντας να είναι μακριά από τις οικογένειές τους και μην αντέχοντας να ανταπεξέλθουν οικονομικά πληρώνοντας 2 σπίτια και συνεχείς μετακινήσεις. Είναι απόλυτα λογικό να δίνουν τον υπερπάντων αγώνα για τη μετατροπή αυτή. Έπεται ότι είναι λογικό το Υπουργείο Εσωτερικών και το Υπουργείο Παιδείας να άρουν αυτή την αστοχία του νόμου και να τους δώσουν το δικαίωμα για μετάθεση.
Ο αγώνας των νεοδιόριστων είναι συγκλονιστικός. Έχουν συγκινήσει όχι μόνο την εκπαιδευτική κοινότητα αλλά ολόκληρη την κοινωνία. Παρόλο που όπως διαφαίνεται τα 2 αρμόδια Υπουργεία δε δίνουν λύση στο ζήτημα, αυτοί δεν το βάζουν κάτω συνεχίζουν με το ίδιο και περισσότερο πάθος για τις όποιες ελπίδες τους έχουν απομείνει. Είναι το πάθος και ο αγώνας της μάνας που διορίστηκε σε απομακρυσμένο νησί και άφησε πίσω δυο μικρά παιδιά στην Αχαΐα μόνα με τον πατέρα τους.
Λένε ότι η μάνα για τα παιδιά της μπορεί να κάνει τα πάντα, να λυγίσει τα σίδερα. Αλήθεια όμως μπορεί να λυγίσει τα αφτιά των αρμοδίων που μέχρι αυτή τη στιγμή δείχνουν να μην ακούν;
Και δίκαιο να μην ήταν, είναι ανθρώπινο, είναι ανέξοδο και αποδεκτό από όλους και πρέπει να γίνει πράξη. Το Υπουργείο Εσωτερικών και το ΥΠΑΙΘ πρέπει άμεσα να αποκαταστήσουν την αστοχία και να δώσουν το δικαίωμα άμεσα στους νεοδιόριστους για μετάθεση έστω και την ύστατη στιγμή και παρόλο που έτρεξε το σύστημα των μεταθέσεων.
Για να έχουν και ορθότερο αντίκρισμα οι 17.000 διορισμοί που έγιναν μετά από 12 χρόνια αδιοριστίας ώστε η μάνα νεοδιόριστη εκπαιδευτικός να μη βρίσκεται μακριά και το μυαλό και η ψυχή της να είναι στα παιδιά της …..
*Πρόεδρος Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας/Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πατρέων
