Οικογένεια του Νίκου Πολυδερόπουλου βιώνει βαρύ πένθος, καθώς ο αδελφός του, Παντελής, έφυγε από την ζωή στα Χριστούγεννα, σε ηλικία μόλις 28 ετών.
Στην εκπομπή “Super Κατερίνα”, ο ιερέας που κήδευσε τον αδελφό του ηθοποιού ανέφερε τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησε η οικογένεια κατά τη διάρκεια της κηδείας του Παντελή.
Νίκος Πολυδερόπουλος – Τραγικές στιγμές στην κηδεία του αδερφού του
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο ιερέας: “Το έχω βαφτίσει το παιδάκι αυτό. Τον ήξερα από πιτσιρικάκι που πήγαινε, μπουσουλώντας. Τα έχω βαφτίσει όλα τα παιδιά, είναι τέσσερα αδέρφια. Έφυγε το παιδάκι. Το παν είναι η μητέρα τους. Τον χαιρέτησε επάνω ακουμπισμένη στο φέρετρο με μια βαριά οδύνη και στεναγμό. Και όλα τα παιδιά της ακουμπισμένα πάνω. Πάθανε ένα χτύπημα μεγάλο. Να φανταστείτε, έχουμε ναό Άγιο Βασίλειο που γιορτάζουμε μεθαύριο και το σκεφτόμαστε αν θα χτυπήσουμε τις καμπάνες χαρμόσυνα στη μνήμη του Παντελή, γιατί είναι βαρύ το πένθος σε όλο το χωριό”
Είχε εξεταστεί στο νοσοκομείο της Πάτρας και του είπαν ότι δεν έχει τίποτα
Ο αδερφός του γνωστού ηθοποιού, εργαζόταν ως μπάρμαν σε ένα γνωστό μαγαζί στην Πάτρα και υπέστη ανακοπή την παραμονή των Χριστουγέννων, προκαλώντας πένθος στα αγαπημένα του πρόσωπα.
Ο Νίκος Πολυδερόπουλος μίλησε για πρώτη φορά μετά το τραγικό συμβάν στην εκπομπή T-Live, αποκαλύπτοντας ότι ο αδελφός του Παντελής είχε πάει στο νοσοκομείο μία μέρα πριν πεθάνει, εξαιτίας ενός πονόλαιμου που τον ταλαιπώρησε.
Όπως καταγγέλλει και ίδιος ο Νίκος Πολυδερόπουλος στο T-Live: “Το θέμα είναι ότι το παιδί έχει φύγει, πρέπει να μείνουμε πίσω δυνατοί, οι υπόλοιποι να στηρίξουμε. Είχε μια ενόχληση στον λαιμό, πήγε στο νοσοκομείο και ο γιατρός του είπε “δεν είναι κάτι μπορείς να φύγεις”. Την επόμενη μέρα τον περιμέναμε να γιορτάσουμε μαζί. Ήρθε, έφερε το δώρο και έπεσε… Από τότε τέλειωσαν όλα. Του κάναμε όλα τα απαραίτητα, εισπνοές κτλ. τον βοηθήσαμε, ήρθε το ΕΚΑΒ αλλά δεν καταφέραμε να τον γυρίσουμε πίσω. Δεν έχουμε ακόμη το τελικό πόρισμα, περιμένουμε. Σταμάτησε η καρδούλα του”
“Πήγε στον γιατρό, ούτε μια εξέταση αίματος του έκαναν, του έδωσαν ένα σπρέι. Ούτε να τον ακούσουν… Ήρθε στη μητέρα μου και λέει “καλά ούτε να με ακούσουν, μήπως είναι κάτι;”. Τίποτα… Ούτε αντιβίωση, ούτε τον ακούσανε, ούτε τον εξετάσανε. Αν τον είχαν εξετάσει, ίσως να είχαμε προλάβει κάτι”.
