Με αφορμή το ενεργειακό ζήτημα, φαίνεται ότι η έλλειψη σε πόρους ανήχθη σε μεγαλύτερο πρόβλημα.
Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, Γιώργος Κοντάκης, καλεσμένος στην εκπομπή «Κρήτη Σήμερα», αναφέρθηκε εκτενώς όχι μόνο στο πρόβλημα που έχει προκύψει με τον διπλασιασμό των τιμών ρεύματος, αλλά και στις προτεινόμενες λύσεις, που μάλιστα κατατέθηκαν στην υπουργό παιδείας μέσω σχετικής επιστολής.
Ο τακτικός προϋπολογισμός ανέκαθεν ήταν ελλειμματικός, με αποτέλεσμα να μην καλύπτονται εξ’ ολοκλήρου οι ανάγκες του πανεπιστημιακού ιδρύματος. Με αφορμή το ενεργειακό ζήτημα, φαίνεται ότι η έλλειψη σε πόρους ανήχθη σε μεγαλύτερο πρόβλημα. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα όσα ανέφερε στην εκπομπή ο Πρύτανης, το Πανεπιστήμιο Κρήτης σε ετήσια βάση είχε έξοδα σε ρεύμα 1,8 εκατ. ευρώ. Φέτος, όμως, υπολογίζεται ότι ο λογαριασμός θα φτάσει τα 3,4 εκατ. ευρώ, με το αποθεματικό να φαίνεται πως είναι η μοναδική λύση, σε πρώτη φάση, για να καλυφθεί το ποσό και να μην προστεθεί στην επόμενη χρονιά.
Άλλωστε, σύμφωνα με τα όσα ακούστηκαν στην εκπομπή, ο περιορισμός της κατανάλωσης είναι αρκετά δύσκολος, γιατί ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται είναι ενεργοβόρος, με τις υποδομές του Ρεθύμνου, από το συνολικό ποσό να καταναλώνουν περίπου 300.000 ευρώ και τα υπόλοιπα να λογίζονται στο Ηράκλειο, το οποίο διαθέτει και τα τμήματα των θετικών επιστημών, με εξοπλισμό που «τραβάει ρεύμα».
Αναφορικά με την επίλυση του προβλήματος, ο κος Κοντάκης επεσήμανε ότι το μεσημέρι της Παρασκευής απέστειλε σχετική επιστολή στην Υπουργό Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, αναλύοντας τα προβλήματα και ζητώντας ενίσχυση – όπως άλλωστε έχουν κάνει τα περισσότερα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, αφού αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες στο πλαίσιο της ενεργειακής κρίσης. «Ευχής έργον» όπως χαρακτηρίστηκε, να συμπληρωθεί ο τακτικός προϋπολογισμός ώστε να μη χρειαστεί να δοθούν έξτρα χρήματα.
Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση για τα κόστη της ενέργειας, και τη δυσχερή θέση στην οποία έχουν βρεθεί οι πρυτανείες, έγινε λόγος και για πράσινη ενέργεια και διακήρυξη φωτοβολταϊκά έργα, χωρίς ωστόσο αυτό να μπορεί να αποτελεί τη μοναδική λύση, καθώς μία τέτοια πρωτοβουλία δε μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της πανεπιστημιούπολης.
