Είναι φανερό ότι η απάντηση στα προβλήματα από την Κεραμέως και την κυβέρνηση της ΝΔ είναι ο αυταρχισμός, οι προσφυγές στα δικαστήρια και οι εκβιασμοί!
Αυτές τις μέρες η υπουργός Παιδείας έγραψε στο fb
“Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν κηρύξει απεργία ενάντια στη βελτιωτική αξιολόγηση, στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος PISA, στα πρότυπα σχολεία. Όλες κρίθηκαν απο τη Δικαιοσύνη παράνομες. Τώρα προκήρυξαν απεργία και ενάντια στους μέντορες εκπαιδευτικούς, που θεσπίσαμε για να υποστηρίζουν τους νέους εκπαιδευτικούς. Ούτε βήμα πίσω! Κατέθεσα μόλις αγωγή ζητώντας την κήρυξη της απεργίας ως παράνομης. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για μία εκπαιδευτική πολιτική που δίνει περισσότερα και καλύτερα εφόδια στους μαθητές, που κάνει καλύτερους τους εκπαιδευτικούς μας”.
Παράλληλα σε ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας αναφέρεται:
«Η ΔΟΕ αρνείται συστηματικά την εφαρμογή των νόμων εν τοις πράγμασι, στοχεύοντας να επιβάλει τη βούλησή της στη Βουλή, ενώ αποπειράται διαρκώς να ματαιώσει κάθε προσπάθεια βελτίωσης της ποιότητας της εκπαίδευσης, επέδωσε στο Υπουργείο Παιδείας εξώδικο, στρεφόμενη κατά της εφαρμογής ψηφισμένου από τη Βουλή νόμου».
Σε απλά ελληνικά, η παραπάνω διατύπωση αφού κάθε διεκδίκησή τους θεωρείται ότι επιχειρεί «να επιβάλει τη βούλησή της στη Βουλή» και ότι «στρέφεται κατά της εφαρμογής ψηφισμένου από τη Βουλή νόμου». Επιχειρεί, με τη συνδρομή της «αμερόληπτης» δικαιοσύνης, να αφαιρέσει το κατακτημένο λαϊκό δικαίωμα στον συλλογικό αγώνα ενάντια στην κυβερνητική πολιτική!
Παράλληλα με την παρουσία των ΜΑΤ στα Πανεπιστήμια και το όργιο βίας, για μια ακόμη φορά, με fast track διαδικασίες, η κ. Κεραμέως σέρνει τους/τις εκπαιδευτικούς στα δικαστήρια ενώ έχει κατατεθεί η πέμπτη στη σειρά αγωγή του ΥΠΑΙΘ μέσα σε λίγους μήνες που αμφισβητεί τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Ουσιαστικά η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ στρέφεται στα δικαστήρια για να ανατρέψει αποφάσεις συνδικαλιστικών οργάνων χρησιμοποιώντας καταχρηστικά τον κώδικα πολιτικής δικονομίας ώστε κάθε απεργία που κηρύσσουν ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΠΟΣΕΕΠΕΑ, ΟΙΕΛΕ και ΑΔΕΔΥ να κρίνεται σχεδόν εκ προοιμίου παράνομη.
Το Υπουργείο Παιδείας εκτός από τις αγωγές εδώ και αρκετό καιρό εξαπολύει και φοβέρες. Πέρσι, σε όλη τη διάρκεια του Καλοκαιριού και ιδιαίτερα τον Σεπτέμβριο εκτόξευσε του κόσμου τις απειλές στους εκπαιδευτικούς. Το διακύβευμα ήταν η αξιολόγηση. Κόψιμο μισθού, αυστηρές κυρώσεις, ειδικό πειθαρχικό παράπτωμα, αποκλεισμούς από θέσεις διοίκησης, μη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών, απολύσεις αναπληρωτών και όλα τα ωραία και παιδαγωγικά.
Είχαν το λόγο τους οι επιτελείς του Υπουργείου. Ήθελαν να πάρουν τη ρεβάνς από τους εκπαιδευτικούς που τόλμησαν, την περσινή Άνοιξη σε ποσοστά της τάξης του 90%, να μην εφαρμόσουν όσα το Υπουργείο όριζε για την αυτοαξιολόγηση.
Ήθελαν να πάρουν ρεβάνς για τη μεγάλη ήττα που υπέστησαν με τα συντριπτικά ποσοστά απεργίας-αποχής.
Κιτρίνισαν, κοκκίνησαν, δεν μίλησαν τότε, περίμεναν να μιλήσουν σε μια καλύτερη γι αυτούς στιγμή όταν θα είναι πιο προετοιμασμένοι.
Και μίλησαν. Απειλητικά. Εκφοβιστικά.
Και θεώρησαν ότι με τη διασπορά του φόβου θα επιβάλλουν τη σιωπή και την παράλυση στους δασκάλους των παιδιών.
Ήθελαν να αποδείξουν ότι αυτοί θα γελούν πάντα τελευταίοι και θα γελούν καλύτερα.
Και πίστεψαν ότι κερδίζουν την παρτίδα καθώς είχαν στήσει όλο το παιχνίδι στα μέτρα τους.
Αλλά έκαναν λάθος. Με τα λόγια και τις πράξεις τους συντέλεσαν στη μεγαλύτερη απονομιμοποίηση της αξιολόγησης που έχει γίνει στη συνείδηση των εκπαιδευτικών και ας ανάγκασαν τους τελευταίους να συμπληρώσουν τις φόρμες και τις πλατφόρμες.
Από την άλλα εκατοντάδες σχολεία, στην Αθήνα και στην περιφέρεια, έβγαζαν για μια ακόμη φορά τη γλώσσα τους στο Υπουργείο Παιδείας και ψήφιζαν είτε δεν συμπλήρωναν τις φόρμες του υπουργείου είτε τις συμπλήρωναν με τα κείμενα της Ομοσπονδίας τους.
Έτσι και τώρα με τους μέντορες και τους συντονιστές, μπροστά στη γενικευμένη ανυπακοή στα κελεύσματα του Υπουργείου, οι επιτελείς του αποφάσισαν να παίξουν το τελευταίο τους χαρτί, την ποινικοποίηση της απεργίας, σε μια λογική οιωνεί ποινικοποίησης των εκπαιδευτικών προβλημάτων.
Είναι φανερό ότι η απάντηση στα προβλήματα από την Κεραμέως και την κυβέρνηση της ΝΔ είναι ο αυταρχισμός, οι προσφυγές στα δικαστήρια και οι εκβιασμοί!
Μια ματιά στην ιστορία του εκπαιδευτικού κινήματος να ρίξει κανείς, . Αργά ή γρήγορα. Γιατί με τρομοκρατία και απειλές δεν γίνεται Παιδεία, γιατί το σχολείο που θέλουν να φτιάξουν είναι έξω και αντίθετο από τις ανάγκες όσων αναπνέουν την κιμωλία στην τάξη, γιατί μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί έχουν αποδείξει ότι στις κρίσιμες στιγμές μπορούν να νικήσουν τους δαίμονες.
