Καλεί την Πολιτεία να μην είναι «απούσα», μέσα από συνέντευξή του ο παρουσιαστής και ηθοποιός
O Φώτης Σεργουλόπουλος έδωσε το παρόν σε αφιέρωμα τηλεοπτικής εκπομπής για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στη χώρας μας.
Ο παρουσιαστής και ηθοποιός μίλησε στο Special Report για τα όνειρά του για τον γιο του, αλλά και για την απουσία ισότητας των πολιτών απέναντι στον νόμο.
Δηλώσεις
«Η απόκτηση της οικογένειας δεν ήρθε ως περιπέτεια, θα το πω εξέλιξη. Ο άνθρωπος εξελίσσεται σε μια διαδρομή που κάνει στη ζωή του και αποφασίζει να την εξελίξει όπως εκείνος θέλει. Οπότε για μένα ήταν ένα φυσικό πράγμα το πώς συνέχισα τη ζωή μου και απέκτησα έτσι μια οικογένεια. Είναι πολύ… κανονικό. Ο πατέρας του παιδιού μου δεν είναι διαφορετικός, είναι σαν όλους τους άλλους. Οι άλλοι τον βλέπουν διαφορετικά. Υπάρχουν πολλών ειδών οικογένειες…».
«Όταν είσαι παιδί τα πράγματα τα βλέπεις και τα αντιλαμβάνεσαι όπως είναι στην οικογένεια σου. Αυτή έχεις σαν στήριγμα, αυτή σε προστατεύει. Οπότε το παιδί μου αντιλαμβάνεται την οικογένεια στην οποία ζει. Οικογένεια για μένα σημαίνει μια θαλπωρή, σιγουριά, στήριξη και το ότι αισθάνεται κανείς ότι ανήκει κάπου… Ο νόμος δεν είναι υπέρ των ομόφυλων ζευγαριών» τόνισε ο γνωστός παρουσιαστής.
«Ως δημόσιο πρόσωπο έπρεπε να μιλήσω ανοιχτά για τη θέση μου στην κοινωνία και να τη διεκδικήσω. Δεν με αφορά να συμφωνούν όλοι με αυτό που είμαι εγώ. Αυτό που με αφορά είναι η κοινωνία, δηλαδή οι αρχές να με θεωρούν ίσο. Δεν με θεωρούν ίσο, θεωρούν ότι δεν με ξέρουν. Για αυτό και συστήνομαι κάθε φορά. Όσο εμφανίζομαι τηλεοπτικά τόσο αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι γύρω μας και στις οικογένειές μας, στο περιβάλλον μας και διεκδικούν τα ίδια δικαιώματα. Είναι απλό. Δεν έχει να φοβηθεί κανείς τίποτα. Ο φόβος είναι κάτι άγνωστο για μένα, πρέπει να φαινόμαστε.
Ο διαχωρισμός του σεξουαλικού προσανατολισμού από την Πολιτεία πρέπει να σταματήσει. Είναι ρατσιστικό. Δεν μπορεί εμένα να μου συμπεριφέρεται διαφορετικά η Πολιτεία από το πώς συμπεριφέρεται σε οποιονδήποτε άλλον. Δεν επιτρέπει στο παιδί μου μέσα στην οικογένεια που έχει επιλέξει ο πατέρας του, η μάνα του που το έχουν κάνει, δεν του επιτρέπει του παιδιού να ζήσει σε αυτή την οικογένεια έξω από το σπίτι του. Η Πολιτεία δεν αναγνωρίζει τον δεύτερο γονιό του σπιτιού. Η Πολιτεία οφείλει να προστατεύει το παιδί, έχει υποχρέωση.
Αν μου συμβεί κάτι, το παιδί δεν πηγαίνει στον δεύτερο γονιό. Αν συμβεί κάτι σε ένα ομόφυλο ζευγάρι, αν ο πατέρας ή η μητέρα χάνεται το παιδί είναι έκθετο, πηγαίνει στον πρώτο συγγενή εξ αίματος. Είναι μεγάλο τραύμα για ένα παιδί…» κατέληξε ο Φώτης Σεργουλόπουλος.
Π
που μοριοδοτεί και στους δύο πίνακες
