“Για ποια Συμπερίληψη μιλάμε; Ολιγωρία για την Ειδική Αγωγή στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση”
Τα τελευταία χρόνια γίνεται συνεχώς λόγος για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση (ΕΑΕ) και για την προτεραιότητα που θα πρέπει να δοθεί σε αυτήν, μιας και πρόκειται για έναν πολύ ευαίσθητο κλάδο του εκπαιδευτικού μας συστήματος που στοχεύει στην συμπερίληψη όλων των παιδιών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ωστόσο, αντί για συμπερίληψη έχουμε κάθε χρόνο περιληπτικές διαδικασίες, αφού στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση καλύπτεται σχεδόν το ήμισυ των δηλωθεισών αναγκών.
Έτσι παρά τις διαχρονικές υποσχέσεις από επίσημα κυβερνητικά χείλη για δήθεν κάλυψη όλων των παιδιών για ακόμα μια φορά παρατηρείται το φαινόμενο της “λοταρίας”. Από τα 1405 δηλωμένα κενά για τον κλάδο των φιλολόγων (ΠΕ02) το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να καλύψει μόλις τα 869 αφήνοντας χωρίς στήριξη 536 παιδιά. Να τονισθεί ότι αυτά τα κενά αναμένεται να διπλασιαστούν μόλις οι σχολικές διευθύνσεις δηλώσουν και τα νέα κενά μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Και εδώ γεννιούνται τα εξής ερωτήματα:
-
- Με ποιο κριτήριο έμειναν χωρίς στήριξη αυτά τα 536 παιδιά;
- Μήπως πρόκειται για παιδιά ενός κατώτερου Θεού;
- Είναι μικρότερη η αξία τους;
- Αυτή είναι η ευνομούμενη κοινωνία, την οποία επιδιώκει η κυβέρνηση;
- Και εν τέλει αυτή είναι η ισότιμη δωρεάν παιδεία για την οποία “διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους οι εκπρόσωποι τους”
- οι εκπρόσωποι του Υπουργείου Παιδείας;
Αποτέλεσμα κάθε χρόνο, όπως συνέβη και πέρυσι (που δήθεν έφταιγε η εξάντληση των πόρων του ΕΣΠΑ), να μένουν χωρίς βοήθεια εκατοντάδες παιδιά στο γυμνάσιο και το λύκειο, οι γονείς να αναγκάζονται να πληρώνουν οι ίδιοι παράλληλη στήριξη (ΠΣ) για τα παιδιά τους (όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα) και το Υπουργείο Παιδείας να καυχιέται για δήθεν 90% κάλυψη των αναγκών, όταν μετά βίας καλύπτει τις μισές και με το νέο ΕΣΠΑ να αποτελεί πραγματικότητα.
Στο πλαίσιο αυτό αποτελεί αδήριτη ανάγκη η κάλυψη όλων των παιδιών που με γνωμάτευση των ΚΕΔΑΣΥ χρήζουν ΕΑΕ ή ΠΣ, έστω από τη Β’ Φάση. Ομοίως κρίνεται απαραίτητη και η δημιουργία Τμημάτων Ένταξης (ΤΕ), για τα οποία εδώ και χρόνια υπάρχει ολιγωρία, παρά τα υπαρκτά κενά.
Αποτελεί αίτημα τόσο των ίδιων των γονιών και των μαθητών, όσο και των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να στηριχθούν όλα αυτά τα παιδιά και το Υπουργείο Παιδείας να προχωρήσει ΑΜΕΣΑ στις αναγκαίες προσλήψεις, ώστε να σταματήσει να υπάρχει μια ΕΑΕ δύο ταχυτήτων.
Ας αποδείξουν με έργα ότι πράγματι αυτός ο ευαίσθητος κλάδος της ΕΑΕ αποτελεί προτεραιότητα της κυβέρνησης και ότι η συμπερίληψη ΟΛΩΝ των παιδιών στην εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί αυτονόητο δικαίωμα!
Διακρίσεις στην παιδεία δεν χωράνε!”
Πρωτοβουλία Φιλολόγων ΕΑΕ
