«Φως» στην υπόθεση του Άλεξ έπειτα από 16 χρόνια- «Υπάρχουν δύο νέες μαρτυρίες…» υποστηρίζει η μητέρα του
Με αφορμή τις περιπτώσεις bullying που βλέπουν τα φώτα της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα, η Αγγελική Νικολούλη μίλησε με την μητέρα το… νταήδων χωρίς ωστόσο, εδώ και 16 χρόνια, να έχει βρεθεί το άψυχο σώμα του. Η Νατέλα που έχει γίνει σύμβολο κατά του εκφοβισμού μίλησε στο «Φως στο Τούνελ» για τους λόγους που παρέμεινε στη Βέροια, αλλά και για νέες μαρτυρίες που της δόθηκαν.
Σοκάρουν οι νέες μαρτυρίες
Από την Μπαρμπούτα, την περιοχή που ο Βορειοηπειρώτης, ένας δηλαδή από την παρέα των «νταήδων», είχε πει πως μετέφεραν με καρότσι τονη Νατέλα μίλησε στο τηλεοπτικό συνεργείο του «Τούνελ» για μία νέα, σοβαρή μαρτυρία που της εκμυστηρεύτηκαν.
«Είχαν πει τότε ότι κατέβασαν τον Άλεξ εδώ στο ποτάμι και ο Βορειοηπειρώτης είχε ισχυριστεί ότι έφυγε και δεν ήξερε τι έγινε. Αυτοί που παραδέχτηκαν αρχικά την πράξη, δεν έλεγαν μέχρι το τέλος τι συνέβη. Εγώ θυμάμαι που είχε χιόνι τότε και τα σκυλιά που είχαν έρθει, δεν μπορούσαν να ερευνήσουν. Χειμώνα βράδυ δεν περνάει ψυχή από αυτό το σημείο. Υπάρχει τώρα μία σημαντική μαρτυρία από μία κυρία. Νωρίς το πρωί της επόμενης ημέρας από την εξαφάνιση, έπρεπε να κάνει μία εργασία σε κοντινή απόσταση, αλλά δύο εργάτες δεν την άφησαν να περάσει από αυτό το σημείο. Την έδιωξαν στην ουσία, σαν κάτι να ήθελαν να κρύψουν. Η περιοχή και η ημερομηνία της έκαναν εντύπωση. Επειδή έγινε εκπομπή σ’ εσάς, αφιερωμένη στην υπόθεση και είχατε αναφερθεί σε κάποια οικοδομικά έργα στο σημείο, εγώ πιστεύω πρέπει να είναι το ίδιο» τόνισε.
Η μαρτυρία αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα και καθιστά αναγκαία την παρέμβαση εισαγγελέα για τον εξής λόγο: Τόσο ο Δήμος της Βέροιας, όσο και άλλες υπηρεσίες, δεν πραγματοποίησαν εκείνη την ημέρα εργασίες στην Μπαρμπούτα, όπως είχε αποκαλύψει η έρευνα της εκπομπής. Πιθανότατα κάποιοι να «έχτισαν» εκεί το άτυχο παιδί, γι’ αυτό και μέχρι σήμερα δεν έχει εντοπιστεί. Η μάρτυρας μπορεί να υποδείξει το σημείο για συγκεκριμένη έρευνα.
Ο δικηγόρος της Νατέλας, Μανώλης Αναστασάκης, που βρισκόταν στο πλατό του «Τούνελ», είπε πως θα ενημερώσει επίσημα την εισαγγελία της περιοχής για τη μαρτυρία. «Η μητέρα ζει με την ελπίδα να βρει το σώμα του παιδιού της κι αν υπάρχει έστω και μία πιθανότητα να βρίσκεται σ’ αυτό το χώρο που της είπαν, θα πρέπει να ερευνηθεί», τόνισε.
Η μητέρα του Άλεξ αναφέρθηκε και σε μία ακόμα μαρτυρία, που δέχτηκε πρόσφατα από μία δασκάλα. «Δέχτηκα και μία άλλη μαρτυρία από μία σοβαρή κυρία, δασκάλα στο επάγγελμα: “Δεν ήθελα να σε ταράξω”, μου είπε, “αλλά ήθελα πάντα να σου πω ότι εμείς είδαμε το κυνηγητό. Πρώτα πέρασε σαν σφαίρα ένα παιδί, μάλλον ο Αλέξανδρος και μετά τρέχανε και οι άλλοι”. Το θυμόταν, αλλά δεν είχε συνδυάσει το περιστατικό. Το θεωρούσε δεδομένο ότι το ξέραμε», τόνισε στο «Τούνελ».
«Όσο υπάρχει στην κοινωνία ένα μέρος των ανθρώπων, που πιστεύει ότι πρέπει να κάνει τους άλλους δυστυχισμένους, επειδή είναι δυστυχισμένοι οι ίδιοι, τότε υπάρχει πρόβλημα. Πρέπει να το καταπολεμήσουμε, να είμαστε κοντά στα παιδιά και να το δουλεύουμε. Πρέπει να συζητιούνται τέτοιου είδους περιστατικά» ανέφερε για το bullying.
«Οι δράστες έχουν κάνει δικά τους παιδιά…»
Σε ερώτηση της δημοσιογράφου για το πώς νιώθει μετά από τόσο χρόνια που δεν έχει βρει το παιδί της, είπε χαρακτηριστικά: «Μετά από τόσα χρόνια δεν κόβεται στα δύο η καρδιά όπως πριν, αλλά στον δικό μας πολιτισμό και στη δική μας κουλτούρα, θα ήταν πιο τίμιο να αποδοθούν οι τιμές που αρμόζουν στο παιδί».
«Είναι πολύ δύσκολο όταν συναντάω τους συμμαθητές του Αλέξανδρου. Έχουν πάρει τα πτυχία τους και έχουν τακτοποιηθεί. Ακόμα και οι δράστες, έχουν πλέον κάνει τα δικά τους παιδιά. Δεν είναι στη Βέροια πια, αλλά δεν μπορεί να με βοηθήσει, ούτε με ενδιαφέρει που είναι ή τι κάνουν. Αυτό που θα ήθελα είναι να είχαν πει από την αρχή τι έχουν κάνει. Κάποιοι από αυτούς έχουν φύγει στο εξωτερικό. Τον Νάσο τον είχα πετύχει το 2017. Μπήκα στην αίθουσα του ΚΤΕΛ και παρατήρησα τρεις νεαρούς που μιλούσαν πολύ δυνατά. Με είδε και όταν με αναγνώρισε και αυτός, σηκώθηκε και έφυγε. Ήταν μία πολύ άβολη στιγμή. Έφυγαν από εδώ και ήθελαν να ξεκινήσουν μία καινούργια ζωή, νομίζοντας πως κανείς δεν θα μάθαινε το τι έχουν κάνει. Ο Βορειοηπειρώτης τουλάχιστον έδειξε κάποια ευαισθησία» πρόσθεσε.
«Αισθάνθηκα πολλές φορές την ανάγκη να πιάσω αυτά τα παιδιά και να τους ρωτήσω τι συνέβη, αλλά υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη σκέψη και την πράξη. Κάποια πράγματα απλά δεν πρέπει να τα κάνεις» συμπλήρωσε.
