«Πάμε στις εκλογές με αλώβητο τον παραθεσμικό μηχανισμό των παρακολουθήσεων και των κοριών», σημειώνει ο Νίκος Φίλης και υπογραμμίζει ότι η υπόθεση δεν έχει κλείσει, αλλά ερευνάται σε ευρωπαϊκό επίπεδο
Τέσσερα σημεία για τις υποκλοπές έθεσε ο τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, , στην ομιλία του στην Ολομέλεια για το πόρισμα, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι «πάμε στις εκλογές με αλώβητο τον παραθεσμικό μηχανισμό των παρακολουθήσεων και των κοριών».
Πιο αναλυτικά:
Σημείο πρώτο: Πάμε στις εκλογές με αλώβητο τον παραθεσμικό μηχανισμό των παρακολουθήσεων και των κοριών. Να ζει και να βασιλεύει εντός της ΕΥΠ, η οποία στεγανοποιήθηκε ακόμη περισσότερο υπό τον πλήρη έλεγχο του πρωθυπουργού. Με δεμένα τα χέρια του Κοινοβουλίου, από το οποίο αφαιρέθηκε η συνταγματική αρμοδιότητά του να ελέγχει την ΕΥΠ με τη γνωστή θεωρία του απορρήτου. Να θυμίσουμε ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής δήλωσε ότι «η επίκληση του απορρήτου σε αυτές τις περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου». Με δεμένα τα χέρια της ΑΔΑΕ, από την οποία αφαίρεσαν τη δυνατότητα να ενημερώνει τους πολίτες αν τα τηλέφωνά τους παρακολουθούνταν με το περιβόητο άρθρο 87 του Μαρτίου του 2021. Κι ακόμη και σήμερα η ΕΥΠ, προφανώς, με εντολή του πρωθυπουργού αρνείται να συνεργαστεί με την ΑΔΑΕ, που σύμφωνα με το Σύνταγμα ελέγχει την ΕΥΠ για τις παρακολουθήσεις. Αυτό κατέθεσε στην Επιτροπή ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ και πρώην αντιπρόεδρος του ΣτΕ κ. Ράμμος χωρίς να ιδρώσει το αυτί κανενός υπευθύνου.
Σημείο δεύτερο: Ένας πολιτικός αρχηγός είναι αυτή τη στιγμή ύποπτος ως πράκτορας ξένης ή ξένων δυνάμεων. Ο κ. Ανδρουλάκης. Ο οποίος με επίσημη δήλωση του πρωθυπουργού νομίμως παρακολουθούνταν για λόγους δημόσιας ασφάλειας. Ασχέτως, αν είπε ότι αυτή τη νόμιμη παρακολούθηση δεν θα την επέτρεπε αν την γνώριζε. Δηλαδή, θα παρανομούσε. Εδώ, προκύπτει όμως ένα μείζον θέμα αυθαιρεσίας. Τι σημαίνει δημόσια ασφάλεια; Τι υποκρύπτεται πίσω από έναν εξαιρετικά ασαφή και τόσο ευρύ όρο, που καταντά γενεσιουργός αιτία παρανομιών; Οι συνταγματολόγοι αποφαίνονται περιοριστικά ότι η δημόσια ασφάλεια παραπέμπει περιοριστικά μόνο στην κατασκοπεία. Ήταν κατάσκοπος και ποιου ο κ. Ανδρουλάκης; Πάμε, λοιπόν, στις εκλογές με τον κ. Ανδρουλάκη στιγματισμένο και με όλα σχεδόν τα στελέχη αυτού του κόμματος να έχουν τεθεί υπό παρακολούθηση, τουλάχιστον όσο χρόνο παρακολουθούνταν ο τότε υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Ο κ. Μητσοτάκης ομολογεί την αδυναμία του να σχηματίσει κυβέρνηση μετά τις εκλογές, επιχειρεί να εκβιάσει και να εγκλωβίσει το ΠΑΣΟΚ με ανήθικες μεθόδους. Αυτή η μεθοδολογία αποτελεί πλήγμα στον κοινοβουλευτισμό και στη Δημοκρατία.
Σημείο τρίτο: Δεν έχει διαψευστεί η πληροφορία της εφ. Καθημερινή ότι υπάρχουν και άλλα πολιτικά πρόσωπα που παρακολουθούνται. Με αποδεδειγμένη την παρακολούθηση τουλάχιστον ενός εξ αυτών, που τα ονόματά τους κυκλοφορούν δεξιά κι αριστερά, του κ. Σπίρτζη. Δηλαδή, όλου του όπως είπε προηγουμένως Αλέξης Τσίπρας.
Σημείο τέταρτο: Η υπόθεση δεν έχει κλείσει. Ερευνάται ήδη σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Υπάρχει πάντα η έρευνα της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας, από την οποία προέκυψαν τα στοιχεία. Η Δικαιοσύνη δεν θα κλείσει για πολύ ακόμη τα μάτια. Ανδρουλάκης, Κουκάκης, Σπίρτζης και πιθανά και άλλοι, είναι προφανές ότι θα εξαντλήσουν όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας και δικαστικής προστασίας για να βρεθεί η αλήθεια. Η υπόθεση πιθανότατα θα αχθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εφόσον η ελληνική Δικαιοσύνη συνεχίσει να κωφεύει. Οι υποκρυπτόμενες εταιρίες Κρίκελ, Ιντελέξα, οι συνδεόμενοι επιχειρηματίες θα ερευνηθούν.
