Aποσπασματική νομοθέτηση χωρίς καμία διαβούλευση καταγγέλλει ο τομέας Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής αναφορικά με τις νέες ρυθμίσεις του ΥΠΑΙΘ που εντάχθηκαν με τροπολογία σε νομοσχέδιο άλλου υπουργείου
«Για άλλη μια φορά, αποσπασματική νομοθέτηση χωρίς καμία διαβούλευση» σχολιάζει ο τομέας Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής με αφορμή τις του ΥΠΑΙΘ για την Ανώτατη Εκπαίδευση που εντάχθηκαν με τροπολογία σε νομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
Σύμφωνα με το, τα άρθρα 4 και 5 για «βιομηχανικά διδακτορικά» και για επισκέπτες καθηγητές / ερευνητές της τροπολογίας αποτελούν προβεβλημένα τμήματα του από διετίας εξαγγελθέντος «νόμου-πλαίσιο», που διαρκώς αναβάλλεται η κατάθεσή του.
Σε σχετική ανακοίνωση ο τομέας Παιδείας του κόμματος υπογραμμίζει τα εξής:
Στηρίζουμε τον θεσμό των βιομηχανικών διδακτορικών και των επισκεπτών καθηγητών-ερευνητών. Είναι πρακτικές που ακολουθούνται στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και πρέπει να ρυθμιστούν. Όμως ο τρόπος νομοθέτησης που ακολουθεί το Υπουργείο, με αποσπασματικότητα, προχειρότητα και χωρίς διαβούλευση, οδηγεί σε διατάξεις που έχουν ουσιώδεις ατέλειες.
• Η καθοδήγηση από υπεύθυνο της επιχείρησης καλώς προβλέπεται, όπως και η δυνατότητα συμμετοχής στις συνεδριάσεις των τριμελών και επταμελών επιτροπών. Όμως η εκπόνηση διδακτορικού είναι θεμελιώδης ακαδημαϊκή λειτουργία. Οι πανεπιστημιακοί και οι ερευνητές δεν είναι απλώς κάποιοι διδάκτορες που κάνουν έρευνα και κρίνονται με βάση αυτήν, για τις θέσεις που κατέχουν.
• Η πρόβλεψη για την ασφάλιση, τη διαχείριση μέσω ΕΛΚΕ και τη χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης είναι θετική. Όμως δεν είναι σαφής η τύχη της διατριβής όταν τελειώσει η χρηματοδότηση.
Θετική η ρύθμιση του καθεστώτος για τους επισκέπτες καθηγητές–ερευνητές, δεν υπάρχει όμως πλαφόν στις αμοιβές.
Επίσης με διαδοχικές ρυθμίσεις, έξω από ένα γενικότερο πλαίσιο ή σχεδιασμό, για τη διδασκαλία (και την έρευνα) στα ΑΕΙ, οι οποίες είναι αποστολή των μελών Δ.Ε.Π., διαμορφώνεται ένα καθεστώς που περιλαμβάνει πλέον Ε.Δ.Ι.Π., ομότιμους καθηγητές, υποψήφιους διδάκτορες, και συμβασιούχους υπότροφους για απόκτηση διδακτικής εμπειρίας, επισκέπτες καθηγητές – ερευνητές κλπ.
Αυτοί αποτελούν τώρα σημαντικό ποσοστό του διδακτικού προσωπικού ακόμη σε μεγάλα πανεπιστήμια. Αυτές οι πρόσκαιρες σχέσεις εργασίας και η μεγάλη πολυτυπία που εισάγονται, για να αντιμετωπιστούν τα απαράδεκτα κενά σε μόνιμες θέσεις ΔΕΠ, τροποποιούν τη φυσιογνωμία του διδακτικού προσωπικού και του πανεπιστημίου. Είναι μια αρνητική εξέλιξη.
Και όλα αυτά γίνονται με τροπολογίες της προηγούμενης νύχτας και χωρίς οργανωμένο διάλογο, χωρίς Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας.
Π
που μοριοδοτεί και στους δύο πίνακες