Δείτε που βρίσκεται στην Ελλάδα το μυστηριώδες δάσος με τα δέντρα που χορεύουν
Μια πανέμορφη διαδρομή εκεί που ο αρχαίος θεραπευτής, μάζευε αρωματικά φυτά και φαρμακευτικά βότανα. Το περίεργο αυτό φυσικό φαινόμενο με τους παραμορφωμένους που μοιάζουν να λικνίζονται το συναντάμε εντός του «Μονοπατιού του Ασκληπιού».
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ασκληπιός συχνά ανηφόριζε προς τις πλαγιές του ξακουστού βουνού Κόζιακα (Κερκέτιο όρος 1.901 μ.υψόμετρο), τμήμα της νότιας Πίνδου που εκτείνεται από την Καλαμπάκα έως την Πύλη Τρικάλων, προκειμένου να μαζέψει αρωματικά και φαρμακευτικά βότανα για την παρασκευή φαρμάκων για την ίαση των ασθενών του. Πρόκειται για μία πανέμορφη διαδρομή μέσα στην πλούσια φύση, κάτω από αιωνόβια πλατάνια και δίπλα στα καθαρά και γάργαρα νερά του Κεφαλοπόταμου που ρέουν από την «καρδιά» του Κόζιακα και περνούν μέσα από τα χωριά Γοργογύρι, έξω από το Ξυλοπάροικο, φτάνουν στα Τρίκαλα και στη συνέχεια χύνονται στον Πηνειό. Τα νερά του ποταμού, τον χειμώνα ορμητικά και το καλοκαίρι ήρεμα, εντυπωσιάζουν ευχάριστα, όπως η εναλλαγή των χρωμάτων κάθε εποχή.
Το “Μονοπατι του Ασκληπιού” εξελίσσεται σε viral προορισμό για όσους και όσες επιζητούν χαλάρωση και ηρεμία, μέσα σε ένα
Που Βρίσκονται τα δύο ήδη διάσημα δάση με δέντρα χορευτές.
Αξίζει να αναφερθεί πως παρόμοια με παρόμοια χαρακτηριστικά ( στρεβλωμένους κορμούς) συναντάμε τοσο στο παραθαλάσσιο δάσος στη χερσόνησο Curonian Spit που εκτείνεται από τα σύνορα της Λιθουανίας έως την ρωσική πόλη Καλίνινγκραντ όσο και στην Πολωνία.
Το παραθαλάσσιο δάσος στη χερσόνησο Curonian Spit της Λιθουανίας.
Του έχει δοθεί η ονομασία “το δάσος που χορεύει”, επειδή τα δέντρα έχουν περίεργα σχήματα, σαν κάποιος να τα πάγωσε ενώ χόρευαν.
Η χερσόνησος είναι μια λωρίδα αμμολόφου που διαχωρίζει τη λιμνοθάλασσα Curonian από τις ακτές της Βαλτικής Θάλασσας και ανακηρυχθεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 2000 λόγω των ιδιαίτερων φυσικών τοπίων της.
Το “στραβό” δάσος της Πολωνίας.
Πρόκειται για ένα ακόμα δάσος με παρόμοια μορφή που βρίσκεται κοντά στη πόλη Gryfino της Πολωνίας.
Το δάσος είναι γνωστό επειδή έχει 400 πεύκα που στην βάση τους υπάρχει μια σχεδόν ομοιόμορφη σε όλα καμπύλη κλίσης ενενήντα μοιρών και μετά συνεχίζουν ίσια. Τα δέντρα φυτεύτηκαν τη δεκαετία του 1930, όταν ακόμα η περιοχή βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή.
Το δάσος με τα καμπυλωτά δέντρα καλύπτει μια έκταση 17 στρεμμάτων και τα πεύκα που το περιβάλλουν είναι ίσια.
Δεν είναι ξεκάθαρος ο λόγος, άλλα δύο είναι τα πιθανά σενάρια. Το πρώτο είναι ότι οι κάτοικοι της περιοχής χρησιμοποιούσαν κάποια εργαλεία για να στραβώνουν τις βάσεις των πεύκων και να μπορούν μετά πιο εύκολα να τα χρησιμοποιούν στην κατασκευή σκαφών και επίπλων. Η άλλη θεωρία είναι ότι μια τρομερή χιονοθύελλα παραμόρφωσε τα δέντρα.
Σε κανένα από τα προηγούμενα και διάσημα δάση με “δέντρα που χορεύουν” η στρέβλωση των κορμών δεν είναι τόσο έντονη και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα τόσο μυστηριώδη όσο σε αυτό του “Μονοπατιού του Ασκληπιού”.
