Δήλωση της Άννας Γαλανού, εκλεγμένης με το ψηφοδέλτιο της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών στο ΔΣ του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας
Η ανακοίνωση του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας που δημοσιεύτηκε «για την αποκατάσταση της αλήθειας σε καιρούς εξαπάτησης», όπως τιτλοφορείται, δεν αποτελεί ομόφωνη απόφαση του ΔΣ και κατά την γνώμη μας, την οποία καταθέσαμε και στο ΔΣ του Συλλόγου μας, δεν απαντάει στα δικαιολογημένα ερωτήματα και όχι <<ψιθύρους>> πολλών συναδέλφων μας.
Το βασικό ερώτημα που οι συνάδελφοι συνεχίζουν να έχουν είναι: Πού ήταν ο Σύλλογος μας, στις 2 Φλεβάρη 2022, όταν πολλά άλλα σωματεία, συντονισμένα, κινητοποιούνταν σε παράσταση διαμαρτυρίας στην Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εύβοιας, διεκδικώντας μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, αλλά και ενάντια στην άδικη πειθαρχική δίωξη εκπαιδευτικών του 10ου Δημοτικού Χαλκίδας;
Στην οργανωμένη και συντονισμένη αυτή κινητοποίηση η οποία χαρακτηρίζεται στην ανακοίνωση του Συλλόγου <<διαμαρτυρία κομματικού χαρακτήρα>> συμμετείχαν εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κι ας μην υπήρχε απόφαση του Συλλόγου μας και τα παρακάτω σωματεία: Η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας, ο Σύλλογος Εργαζομένων στο ΓΝΧ, η ΕΛΜΕ Εύβοιας, το Συνδικάτο Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας, το Σωματείο εργαζομένων στην Κελαϊδίτης ΕΠΕ, στην Κελαϊδίτης ΑΕ, το Σωματείο Εργαζομένων ΝΗ.ΣΕΛ.ΑΝ, το Παράρτημα Εύβοιας Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, το Συνδικάτο Μετάλλου Εύβοιας, η Ομάδα Γυναικών Χαλκίδας, το σωματείο του Μιμίκου, η Ένωση Συνταξιούχων ΙΚΑ Ν. Εύβοιας, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κύμης – Αλιβερίου, μέλη του ΔΣ της ΔΟΕ, εκπρόσωποι εκπαιδευτικών σωματείων της Αττικής και Συλλόγων γονέων και κηδεμόνων της περιοχής μας.
Όλοι αυτοί απαίτησαν να ανακληθούν οι άδικες πειθαρχικές διώξεις των εκπαιδευτικών του 10ου Δημοτικού Σχολείου Χαλκίδας, να ανακληθούν όλες οι συγχωνεύσεις και να καλυφθούν τα εκρηκτικά κενά που υπάρχουν στα σχολεία, να γίνει άμεση πρόσληψη εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού, να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα, να παρθούν ουσιαστικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά μέτρα, με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας, ώστε να περιοριστεί η σχολική διαρροή και να υπάρξει σχέδιο με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας για μέτρα ψυχοκοινωνικής στήριξης των μαθητών και κάλυψης των τεράστιων κενών που έχουν δημιουργηθεί από τους πολλούς μήνες της τηλεκπαίδευσης.
Επίσης απαίτησαν μέτρα προστασίας από την πανδημία, με βάση την ανησυχητική κατάσταση που συνεχίζει να εξελίσσεται στα σχολεία της Εύβοιας με πολλά κρούσματα, όπως μαζικά, δωρεάν και επαναλαμβανόμενα τεστ στα σχολεία, με ευθύνη του ΕΟΔΥ, δωρεάν rapid και μοριακά τεστ με ευθύνη του ΕΟΔΥ, παροχή δωρεάν ειδικές μάσκες, καμπάνια εμβολιασμού επιστημονικά τεκμηριωμένη μέσα στα σχολεία, καθώς επίσης και ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και σύνδεση αυτής και με τα σχολεία.
Είναι ποτέ δυνατόν να χαρακτηρίζεται μια τέτοια μεγαλειώδης και συντονισμένη κινητοποίηση τόσων πολλών πρωτοβάθμιων σωματείων κομματική;
Για να είμαστε, λοιπόν, ειλικρινείς μετά από αυτήν την αναγκαία και δυναμική κινητοποίηση, η ανακοίνωση του Συλλόγου Δ/Ν Χαλκίδας ( δηλ.πλειοψηφίας ΔΗ-ΣΥ,ΔΑΚΕ) απάντησε στην ηχηρή απουσία του Συλλόγου με αποκλειστική ευθύνη των δύο αυτών παρατάξεων που έχουν μαζί την πλειοψηφία στο Διοικητικό Συμβούλιο. Γιατί και πρόσκληση επίσημη έγινε στο σωματείο μας για συμπόρευση και συμμετοχή στην κινητοποίηση, την οποία αρνήθηκαν οι πλειοψηφούσες παρατάξεις, και ξεχωριστή πρόταση καταθέσαμε ως Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών για κινητοποίηση και διαμαρτυρία για όλα τα τρέχοντα θέματα που μας καίνε, στις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης συμπορευόμενοι με την ΕΛΜΕ Εύβοιας και καλώντας εμείς ως Σύλλογος και άλλα πρωτοβάθμια σωματεία της πόλης μας και του Νομού μας πριν τις 2/2/2022, που καταψηφίστηκε.
Είναι δε θλιβερό και κατώτερο των δύσκολων καταστάσεων ,που ζούμε όλοι μας εξαιτίας της βάρβαρης αντεργατικής πολιτικής που και η σημερινή κυβέρνηση εφαρμόζει, να λέει η ανακοίνωση του Σωματείου μας ότι το ΔΣ έκανε το χρέος του για την υπεράσπιση των διωκόμενων συναδέλφων απαριθμώντας όλα αυτά που είναι αυτονόητο πως έπρεπει άμεσα και χωρίς τυμπανοκρουσίες να πράξει.
Ποιο είναι το χρέος κάθε σωματείου και μάλιστα σωματείου εκπαιδευτικών; Δεν είναι να υπερασπίζεται τα εργασιακά δικαιώματα των μελών του μαζί με τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών; Δεν είναι να οργανώνει την αντίσταση και την πάλη όλων, εκπαιδευτικών και γονιών, ενάντια σε κάθε τι που επιβουλεύεται το σπουδαίο, κοινωνικό αγαθό της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης όλων των παιδιών χωρίς καμία ταξική, φυλετική, θρησκευτική διάκριση;
Ποια συνδικαλιστική παράταξη μπορεί να το αρνηθεί αυτό; Μόνο όποια ακολουθεί την συγκεκριμένη, κομματική ,κυβερνητική πολιτική που εφαρμόζεται στα σχολεία μας και που μας θέλει υποταγμένους, φοβισμένους και μόνους χωρίς καμία αγωνιστική διάθεση, χωρίς ενότητα και συντονισμένη δράση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της δουλειάς και της ζωής μας.Τέτοιου είδους συνδικαλισμός χαρακτηρίζεται χρόνια τώρα ως κυβερνητικός συνδικαλισμός και αποδείχτηκε επικίνδυνη τροχοπέδη στην εξέλιξη και στην πρόοδο των εργαζομένων.
Θυμίζουμε σε όλους ότι ο κλάδος μας έδωσε και δίνει μια παλικαρίσια μάχη ενάντια σε ψηφισμένους νόμους, γιατί δεν θέλουμε τα σχολεία κατηγοριοποιημένα σε σχολεία πλουσίων και φτωχών, έξυπνων και μη, σε σχολεία επιχειρήσεις και εκπαιδευτικούς manager…
Αυτοί οι νόμοι, όπως ο τελευταίος νόμος Κεραμέως, ο νόμος Χατζηδάκη και άλλοι, αποτελούν σήμερα τη βάση για τη «νομιμότητα» στα σχολεία και συνολικά στους εργασιακούς χώρους. Είναι τα εργαλεία των εχθρικών προς τους εργαζόμενους κυβερνήσεων και των μεγάλων συμφερόντων που εκφράζουν για να:
- Mην καλύπτονται όλες οι ανάγκες των σχολείων με δασκάλους, όχι τριμηνίτες και ωρομίσθιους, αλλά με μόνιμες θέσεις εργασίας.
- Μην καλύπτονται οι ανάγκες σε απαραίτητο βοηθητικό προσωπικό, προσωπικό καθαριότητας με αποτέλεσμα να αναγκάζονται οι γονείς να βάζουν το χέρι στην τσέπη και να πληρώνουν από τα αναλώσιμα μέχρι τις επισκευές και τη θέρμανση.
Το δίκιο μας, όμως, επιβάλλεται, δεν παραχωρείται. Αυτό δείχνει ο αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ που στηρίζουμε, αυτό δείχνει ο νικηφόρος αγώνας των εργαζομένων της e-food, των εργαζομένων στην COSCO, που επιβάλλουν το δίκιο τους για να δουλεύουν με ασφάλεια και να ζουν με αξιοπρέπεια, ενάντια στον ψηφισμένο άδικο, αντεργατικό, αντιλαϊκό νόμο Χατζηδάκη.
Οι δάσκαλοι έχουμε σήμερα πλούσια πείρα και πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά τι Σύλλογο έχουμε ανάγκη. Θέλουμε λοιπόν Σύλλογο που θα πρέπει να είναι βράχος μπροστά σε κάθε επίθεση που δεχόμαστε από κάθε κυβέρνηση ,κάθε Υπουργείο, κάθε Διευθυντή Εκπαίδευσης, που περικόπτουν δικαιώματα, καταργούν και συγχωνεύουν τάξεις, χαρακτηρίζουν ενεργούς και μη ενεργούς μαθητές διαγράφοντας τους από την υποχρεωτική εκπαίδευση, που διώκουν εκπαιδευτικούς, γιατί δεν σώπασαν μπροστά στο άδικο και στο παράνομο ακόμα και με τους δικούς τους νόμους, αλλά υπερασπίστηκαν αγωνιστικά το μορφωτικό δικαίωμα όλων ανεξαιρέτως των μαθητών τους. Για τέτοια σωματεία θα συνεχίσουμε να παλεύουμε!!!
Άννα Γαλανού
Εκλεγμένη στο ΔΣ του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας
με την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών
