Να δοθούν επιδόματα και στους εκπαιδευτικούς, όχι μόνο στα στελέχη
Μόνος ένας όρος μπορεί να περιγράψει αυτό που υπηρετούμε οι εκπαιδευτικοί: Λειτούργημα!
Και είναι ένα απαξιωμένο λειτούργημα. Όλοι διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους ότι ενδιαφέρονται για την παιδεία, αλλά όταν κλείνουν τα φώτα της ράμπας, ο παραμένει τραγικά μόνος.
Δεν έχει καμία στήριξη από πουθενά.
Από το πρωί, ξεκινά με το άγχος να προλάβει τα καθημερινά αυξανόμενα καθήκοντα. Είναι πραγματικά πρωτότυπο να μην έχει σταθερή περιγραφή των καθηκόντων της θέσης που κατέχει. Από την έναρξη του διορισμού ή της συνεχώς αυξάνονται τα καθήκοντα, κυρίως τα χρονοβόρα και κουραστικά εξωδιδακτικά. Που πλέον είναι τόσα πολλά, που ελάχιστος χρόνος απομένει για να παρακολουθήσεις τις εξελίξεις της επιστήμης σου, χωρίς να παραμελήσεις τις προσωπικές και κοινωνικές σου υποχρεώσεις.
Μπορεί, όμως, ο εκπαιδευτικός να ανταποκριθεί στα πέραν τις διδασκαλίας καθήκοντα; Για να εκτελέσεις μια σειρά εργασιών πρέπει να τις γνωρίζεις. Πρέπει να έχεις εκπαιδευτεί για να τις διεκπεραιώνεις και σε μερικές περιπτώσεις να έχεις και εξειδίκευση. Και επειδή οι υποχρεώσεις και οι αναθέσεις διαρκώς αλλάζουν, απαιτείται διαρκής εκπαίδευση.
Τι γίνεται στην πραγματικότητα; Με δυο γραμμές σε έναν νόμο ανατίθενται καθήκοντα, μοριοδοτούνται, για να είμαστε και πιο πειστικοί και ξεκινά η εφαρμογή τους, χωρίς να ελέγχεται εάν υπάρχει η κατάλληλη εκπαίδευση, αλλά και ο χρόνος για να υποστηριχθούν.
Στα φώτα της επικοινωνιακής διαχείρισης και για το τυπικό της υπόθεσης, ορίζονται οι υπεύθυνοι και όλα ως δια μαγείας θεωρούνται λυμένα! Και εάν δεν εξελιχθούν κατά το σχεδιασμό οι εφαρμογές των «καινοτομιών», τότε έχουμε και έτοιμους τους «ανεπαρκείς», που θα τους καταλογιστούν οι ευθύνες.
Ο εκπαιδευτικός, όμως, για να ανταποκριθεί επαρκώς και λόγω της γνωστής του φιλοτιμίας, της οποίας το Υπουργείο Παιδείας κάνει κατάχρηση, μελετά από το διαδίκτυο ώστε να ανταπεξέλθει στα νέα καθήκοντα. Επιμόρφωση δεν υπάρχει σε κανέναν τομέα, είτε επιστημονικό είτε παιδαγωγικό. Αφήνονται όλα στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Συχνά, χρειάζεται να καταβάλει ίδιους πόρους είτε για να παρακολουθήσει σεμινάρια που προσφέρουν διάφοροι φορείς είτε για να επικαιροποιήσει τη βιβλιοθήκη του. Και με καθηλωμένους τους μισθούς, οποιοδήποτε έξοδο μόνο αδιάφορο δεν είναι.
Και επιπλέον, μέσα σε ασφυκτικά πλαίσια οφείλει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ωρολογίου προγράμματος, που δεν έχει ιδιαίτερη επαφή με την πραγματικότητα.
Μέσα σε αυτές τις αντιξοότητες καλείτε να λειτουργήσει ο σημερινός εκπαιδευτικός.
Η πολιτεία οφείλει να αναγνωρίσει τον ρόλο του και τις απαιτήσεις του λειτουργήματός του αλλά και να εξετάσει και τις αμοιβές που δίνει. Δεν ζητάμε να ζει πλουσιοπάροχα ο εκπαιδευτικός, αλλά να μπορεί αξιοπρεπώς να σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων που τόσο ψηλά έβαλε η Πολιτεία.
Δεν μπορεί να αυξάνονται τα επιδόματα των στελεχών με την αιτιολογία ότι αυξήθηκε ο φόρτος εργασίας και οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί να μην μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Γιατί, τελικά, αυτοί που καλούνται να τα εφαρμόσουν όλα, αυτοί που μετασχηματίζουν σε πράξη τις εισηγήσεις, είναι οι εκπαιδευτικοί.
Και οι μάχιμοι εκπαιδευτικοί χρειάζονται στήριξη.
Η Ομάδα Έρευνας Τεκμηρίωσης Διδασκαλίας της Φυσικής
Δρακόπουλος Γρ.
Εμμανουηλίδης Αρ.
Πετρόπουλος Μιχ
