Πριν εξήντα εννέα χρόνια, στις 12-14 Αυγούστου 1953, καταστρεπτικοί σεισμοί ισοπέδωσαν την Κεφαλονιά, την Ιθάκη και τη Ζάκυνθο, ενώ προκλήθηκαν τεράστιες ζημιές και στη Λευκάδα. Εκατοντάδες οι νεκροί, άστεγο το σύνολο του πληθυσμού και… αναλγησία του μετεμφυλιακού Κράτους της Δεξιάς.
Από τις 9 έως τις 12 Αυγούστου 1953, τρεις καταστρεπτικοί σεισμοί αυξανόμενης έντασης έπληξαν την Κεφαλονιά, τη Ζάκυνθο και την Ιθάκη, ενώ κατά το ίδιο διάστημα σημειώθηκαν τουλάχιστον 135 μετασεισμοί. Ο πρώτος μεγάλος σεισμός, μεγέθους 6,4 Ρίχτερ, σημειώθηκε στις 9 Αυγούστου του 1953 και έπληξε ιδιαίτερα τηv ανατολική Κεφαλονιά, ειδικά τη Σάμη, καθώς και την Ιθάκη. Ο επόμενος μεγάλος σεισμός, μεγέθους 6,8 Ρίχτερ, έγινε στις 11 Αυγούστου και προξένησε σημαντικές καταστροφές στις πόλεις του Αργοστολίου, του Ληξουρίου και της Ζακύνθου. Η μεγαλύτερη, όμως, καταστροφή επήλθε από τον σεισμό του πρωινού της 12ης Αυγούστου 1953, μεγέθους 7,2 Ρίχτερ, με επίκεντρο τη ΝΑ Κεφαλονιά, ο οποίος ακολουθήθηκε από ισχυρό μετασεισμό μεγέθους 6,3 Ρίχτερ το μεσημέρι της ίδιας ημέρας.
Ο απολογισμός ήταν τραγικός: 455 νεκροί, 912 σοβαρά τραυματίες και 12 αγνοούμενοι. Οι πόλεις του Αργοστολίου, του Ληξουρίου και της Ζακύνθου ισοπεδώθηκαν, όπως και οι περισσότεροι οικισμοί των τριών νήσων – με σημαντικότερη εξαίρεση το Φισκάρδο της Κεφαλονιάς. Σε σύνολο 33.000 οικοδομών, 27.659 κατέρρευσαν και 2.780 υπέστησαν σοβαρές ζημιές.
https://youtube.com/watch?v=WhIbp9kxPEU&wmode=transparent&fs=1t=5
