76χρονος δικάζεται για αποπλάνηση της ανήλικης κόρης ιατρού που τον περιέθαλψε μετά από τροχαίο
Στις 14 Μαρτίου 2022 θα δικαστεί ξανά η υπόθεση με κατηγορούμενο έναν 76χρονο στη Ρόδο, που κρίθηκε πρωτοδίκως ομοφώνως ένοχος , που δεν συμπλήρωσε τα 12 έτη και μάλιστα της κόρης ιατρού Κέντρου Υγείας, που τον περιέθαλψε μετά από τροχαίο ατύχημα, ενώ του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου του επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 8 ετών.
Ο κατηγορούμενος είχε υποστεί σωματικές βλάβες από τροχαίο ατύχημα για το οποίο δέχθηκε την ιατρική φροντίδα του ιατρού στο Κέντρο Υγείας και πατέρα της ανήλικης. Φέρεται να είχε γνωρίσει για πρώτη φορά την ανήλικη στο Κέντρο Υγείας και εκεί να επεδίωξε να την πλησιάσει, να της κάνει κάποιο αστείο αλλά και να της δώσει ένα φιλί, χωρίς ωστόσο η ανήλικη να ανταποκριθεί.
Σύμφωνα με το , ο κατηγορούμενος φέρεται τον Σεπτέμβριο του 2016 να μετέβη στο Κέντρο Υγείας για να του γίνει αλλαγή των επιθεμάτων του και να είδε την ανήλικη, την οποία κατηγορείται ότι την οδήγησε σε χώρο πίσω από το ιατρικό κέντρο και σε βάρος της.
Το παιδί μάλιστα φέρεται να έτρεξε και να την ακολούθησε και να σταμάτησε όταν άκουσε την μητέρα της να την φωνάζει.
Το παιδί είπε στον πατέρα της τι είχε συμβεί και τότε ο κατηγορούμενος φέρεται να άρχισε να κλαίει διαψεύδοντάς την.
Ο ιατρός εξέτασε το παιδί και διαπίστωσε ότι έφερε σημάδια στο σώμα του που καταμαρτυρούσαν με αποτέλεσμα να κληθεί η αστυνομία και να τον συλλάβει.
Η παιδοψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη που ακολούθησε φέρεται να είναι επιβαρυντική για τον κατηγορούμενο.
Στην πρωτόδικη δίκη κατέθεσαν οι γονείς του παιδιού, που περιέγραψαν τα όσα έλαβαν χώρα στο Κέντρο Υγείας.
Η σύζυγος του κατηγορούμενου, που τον συνόδευε την επίμαχη ημέρα στο Κέντρο Υγείας κατέθεσε κατηγορηματικά ότι όσα αποδίδονται στον σύζυγό της, που δεν έχει απασχολήσει ποτέ τη δικαιοσύνη, είναι ψευδή.
Τι ισχυρίζεται ο κατηγορούμενος: «Αποκυήματα αλλοιωμένης φαντασίας ενός παιδιού»
Ο ίδιος απολογούμενος αρνήθηκε τα όσα του αποδίδονται ισχυριζόμενος ότι αποτελούν αποκυήματα αλλοιωμένης , στην προσπάθειά του να γλιτώσει από τον έλεγχο της μητέρας του και στη συνέχεια, μιας δικαιολογημένης, αλλά υπερβολικής αντίδρασης του πατέρα της.
Διατείνεται ότι η ανήλικη υποστήριξε ότι κατά τη διάρκεια της άδικης πράξης υπήρχε και τρίτο πρόσωπο (αυτόπτης μάρτυρας) ο οποίος είδε το περιστατικό και μάλιστα το μετέφερε στον πατέρα της, πράγμα που διαψεύστηκε, αφού το άτομο αυτό βρισκόταν την επίμαχη ημέρα στην Τουρκία.
Υποστηρίζει ακόμη ότι ο τρόπος που περιγράφει τη σύλληψή του διαψεύδεται από τις ίδιες τις καταθέσεις των αστυνομικών, επισημαίνοντας ότι είχε αυτοβούλως παραμείνει στο Κέντρο Υγείας και αυτοβούλως μπήκε μέσα στο περιπολικό χωρίς οι αστυνομικοί να τον δεσμεύσουν.
Ισχυρίζεται παραπέρα ότι οι γονείς μεγαλοποίησαν την κατάσταση, ενώ υποστηρίζει ότι οι διαπιστώσεις του πατέρα – ιατρού έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα ευρήματα της ιατροδικαστικής έρευνας.
Τονίζει ότι είναι θύμα μιας φοβερά άτυχης και δυσάρεστης συγκυρίας και της φαντασίας ενός παιδιού χωρίς να έχει διαπράξει καμία από τις πράξεις που του καταλογίζονται.
