Ο Σταύρος Σαράφης υπήρξε από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του Δικεφάλου στα τέλη της δεκαετίας του ’60, αρχές του ’70.
Σε βαρύ πένθος βυθίστηκε το ελληνικό ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα η οικογένειά του ΠΑΟΚ μετά τη θλιβερή είδηση του θανάτου του θρυλικού “Καίσαρα”, Σταύρου Σαράφη.
Νοσηλευόταν από τα μέσα Σεπτεμβρίου στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη και έφυγε από τη ζωή σήμερα, σε ηλικία 72 ετών.
Ο Σταύρος Σαράφης υπήρξε από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του Δικεφάλου στα τέλη της δεκαετίας του ’60, αρχές του ’70.
Γεννήθηκε στην Επανομή, στις 17 Ιανουαρίου 1950 και πέρασε όλη την επαγγελματική του καριέρα στον “δικέφαλο του Βορρά”. Είναι μάλιστα ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας με 136 τέρματα και τέταρτος σε συμμετοχές με 358.
Ο «Καίσαρας» (όπως ήταν το προσωνύμιό του) ξεκίνησε την καριέρα του από την Αναγέννηση Επανομής, σε εφηβική ηλικία. Στις 23 Νοεμβρίου 1966, όταν συμπλήρωσε τα 16 του χρόνια, κλήθηκε για αγώνα της Ελληνικής Προεθνικής Ομάδας των Νέων. Το καλοκαίρι του 1967 σε ηλικία 17 ετών αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ στον οποίο έμεινε μέχρι το 1981 όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, έχοντας κατακτήσει ένα πρωτάθλημα την περίοδο 1975-76 και 2 κύπελλα Ελλάδας (1971-72 και 1973-74).
Ως ποδοσφαιριστής αποτελούσε μαζί με τον συμπαίκτη του Γιώργο Κούδα ένα δίδυμο υψηλής ποδοσφαιρικής ποιότητας καθώς ήταν από τα βασικά στελέχη του μεγάλου ΠΑΟΚ της δεκαετίας του 1970 και διακρινόταν για τα γκολ που σημείωνε με κεφαλιές.
Μετά το τέλος της καριέρας του ως ποδοσφαιριστής ανέλαβε διάφορα πόστα στην ομάδα της Θεσσαλονίκης. Έχει διατελέσει κατά καιρούς και υπηρεσιακός προπονητής (1988-89, 1993-94, 1995-96 και 1999-2000).
Με τη φανέλα της εθνικής Ελλάδας είχε από τις 19 Ιουλίου 1969 όταν και έκανε το ντεμπούτο του στον εκτός έδρας φιλικό αγώνα εναντίον της Αυστραλίας, μέχρι τον τελευταίο του αγώνα το 1977, συνολικά 32 συμμετοχές και 7 τέρματα.
Κατέκτησε την 3η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Ενόπλων 1972 με την εθνική ενόπλων. Επίσης, αγωνίστηκε με την εθνική Νέων στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 1968, καθώς και στην εθνική Ελπίδων, με την οποία το 1969 κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο.
