Στις φετινές Πανελλαδικές Εξετάσεις επιλέγονται στο διδαγμένο κείμενο στα Αρχαία 2 ενότητες από τα τελευταία κείμενα. Από αυτά που σε αρκετά δημόσια σχολεία “διδάχτηκαν” με μια προσχηματική και αυτο-ακυρωτική διαδικασία.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες που εξετάζονται έχουν δώσει ελάχιστες εξετάσεις λόγω τηλε-εκπαίδευσης. Καθηλωμένοι/ες στα σπίτια τους με ό,τι σημαίνει αυτό για εφήβους. Η εξεταστέα ύλη που ανακοινώνεται στην αρχή της χρονιάς είναι η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων. Και παραμένει η ίδια ως το τέλος της σχολικής χρονιάς. Έστω και εάν κάποια σχολεία κλείνουν σταδιακά λόγω κρουσμάτων. Έστω και εάν αρκετοί/ές τελειόφοιτοι/ες νοσούν και αναγκάζονται να μείνουν εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Η μόνη λύση που προκρίνεται από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας για τα σχολεία που ρητά δηλώνουν ότι στις συγκεκριμένες συνθήκες αδυνατούν να καλύψουν την εξεταστέα ύλη είναι να διδαχθούν οι ενότητες προσχηματικά με κατάργηση όλων των μη πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων. Σημασία έχει να “κλείσει” η ύλη.
Δεν πρόκειται μόνο για ακύρωση της ίδιας της εκπαιδευτικής διαδικασίας και εμμονή σε μια βαθιά συντηρητική και πολύ παρωχημένη αντίληψη για τη μάθηση. Αυτή αναπαράγεται χρόνια τώρα με το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων. Πρόκειται για κραυγαλέα νομιμοποίηση των κοινωνικών ανισοτήτων και του αποκλεισμού. Αναρωτήθηκαν άραγε ποιοι ευνοούνται από μια τέτοια επιλογή; Και κυρίως πόσο απαξιώνεται το ίδιο το δημόσιο σχολείο στη διεκπεραιωτική αυτή λειτουργία του ως ταμιευτηρίου γνώσεων και μάλιστα σε μια “fast -track” εκδοχή;
Και η επιλογή των θεμάτων έρχεται να επιβεβαιώσει τις προθέσεις: Επιλέγονται στο διδαγμένο κείμενο 2 ενότητες από τα τελευταία κείμενα. Από αυτά που σε αρκετά δημόσια σχολεία “διδάχτηκαν” με αυτή την προσχηματική και αυτο-ακυρωτική διαδικασία.
Και για το “αδίδακτο” κείμενο επιλέγεται Θουκυδίδης, και μάλιστα ένα ιδιαίτερα απαιτητικό κείμενο που προϋποθέτει όχι μόνο γνώση αλλά και εξοικείωση με το ιδιαίτερο ύφος και τη διακριτή δόμηση της ιστορικής γραφής του συγκεκριμένου συγγραφέα. Προϋποθέτει δηλαδή άλλου είδους προσέγγιση, που δεν μπορεί να χωρέσει στα στενά όρια της διακεκομμένης εκπαίδευσης ή της παρωδίας της τηλε-εκπαίδευσης. Δεν θα σταθώ στις άστοχες και λανθασμένες οδηγίες που στάλθηκαν από την επιτροπή των εξετάσεων. Το έγκλημα για το δημόσιο σχολείο επιτελείται καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
Μπορούμε να συνεχίσουμε να παραμένουμε απαθείς παρατηρητές;
Βασίλης Τσάφος, Καθηγητής Παιδαγωγικών ΕΚΠΑ
