Αυξήσεις κάτω και από τον μισθό που είχαν οι εργαζόμενοι πριν 13 χρόνια – Τώρα υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στα 825€
Πρόκληση για κάθε εργατική-λαϊκή οικογένεια χαρακτηρίζει το ΠΑΜΕ τις αυξήσεις των 1,66 ευρώ τη μέρα που .
Μάλιστα επισημαίνει ότι οι αυξήσεις αυτές είναι αρκετά κάτω από τον μισθό που είχαν οι εργαζόμενοι πριν 13 χρόνια αλλά και από τους ρυθμούς αύξησης του πληθωρισμού.
Παράλληλα στηλιτεύει την προσπάθεια της κυβέρνησης να ονομάσει αύξηση στον ονομαστικό μισθό τις μειώσεις που κάνει στις ασφαλιστικές εισφορές. Το ΠΑΜΕ χαρακτηρίζει ζήτημα «ανάγκης να αυξηθεί η πίεση προς την κυβέρνηση και τους επιχειρηματικούς ομίλους για υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) στα 825€, για την υπογραφή κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς».
Ταυτόχρονα τονίζει την ανάγκη να μπει μπροστά το αίτημα για να επανέλθουν οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και να σταματήσει «το αίσχος της νομοθετικής ρύθμισης του από την κυβέρνηση» και ζητάει:
• κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων,
• κατάργηση των απλήρωτων υπερωριών,
• επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερης σύμβασης, των τριετιών,
• της νομοθετικής κατοχύρωσης της Κυριακής αργίας,
• ουσιαστική προστασία των ανέργων,
• μέτρα για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος
Ολόκληρη η ανακοίνωση του
«Οι αυξήσεις των 1,66 ευρώ τη μέρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός αναλαμβάνοντας συνολικά το ρόλο διαπραγματευτή και διαπραγματευόμενου αποτελούν πρόκληση για κάθε εργατική-λαϊκή οικογένεια που αναστενάζει καθημερινά μη μπορώντας να ανταποκριθεί στο κύμα ακριβείας και συνολικά στις ανάγκες της. Οι αυξήσεις βρίσκονται όχι μόνο αρκετά κάτω από τον μισθό που είχαν οι εργαζόμενοι πριν 13 χρόνια αλλά και από τους ρυθμούς αύξησης του πληθωρισμού ιδιαίτερα των τελευταίων μηνών που λεηλατούν το εργατικό εισόδημα καθημερινά.
Οι μειώσεις των ασφαλιστικών εισφορών δηλαδή οι συνεχόμενες μειώσεις του πραγματικού μισθού των εργαζομένων που βαφτίζονταν ως αυξήσεις στον ονομαστικό μισθό των εργαζομένων συνεχίζονται από τον Ιούνη με νέα μείωση και νέα ζεστά προνόμια προς τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Οι ανάγκες των εργαζομένων δε μπορούν να μπαίνουν στις μυλόπετρες της ανταγωνιστικότητας και των αντοχών της οικονομίας. Οι αντοχές του εργαζόμενου λαού έχουν ήδη μηδενιστεί!
Είναι ζήτημα ανάγκης και πραγματικής ουσίας για τους εργαζόμενους και για κάθε συνδικαλιστική οργάνωση να αυξηθεί η πίεση προς την κυβέρνηση και τους επιχειρηματικούς ομίλους για υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) στα 825€, για την υπογραφή κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, με αυξήσεις που να είναι μεγαλύτερες από το κύμα των ανατιμήσεων σε είδη πρώτης ανάγκης, στο ρεύμα, συνολικά στην ενέργεια, στα καυσίμων, στα εισιτήρια κλπ.
Εδώ και τώρα πρέπει να σταματήσει το αίσχος της νομοθετικής ρύθμισης του κατώτερου μισθού από την κυβέρνηση! Να επανέλθουν οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους, δεν πρέπει να αποδεχτούν τη ζωή με τα ψίχουλα, το συμβιβασμό με τη φτώχεια. Να βάλουν στο κέντρο της συλλογικής πάλης την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, να τεθούν στο επίκεντρο του αγώνα η κατάργηση των απλήρωτων υπερωριών, η επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερης σύμβασης, των τριετιών, της νομοθετικής κατοχύρωσης της Κυριακής αργίας, η ουσιαστική προστασία των ανέργων, μέτρα για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος».
Π
που μοριοδοτεί και στους δύο πίνακες
