Αν και είναι δημοφιλής μέθοδος μαγειρέματος από τις νοικοκυρές και όχι μόνο, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι το μαγείρεμα με αλουμινόχαρτο είναι επιβλαβές για την υγεία και συνδέεται με αρκετά προβλήματα.
Νέα δεδομένα για το ως υλικό στο μαγείρεμα φέρνει στην επιφάνεια ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ο οποίος ζητά από τους πολίτες να είναι φειδωλοί με το αλουμινόχαρτο στις συνταγές στην κουζίνα. Και αυτό γιατί μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμα σοβαρά προβλήματα στην υγεία όσων καταναλώνουν φαγητά για το μαγείρεμα των οποίων χρησιμοποιείται το αλουμινόχαρτο.
Το πρόβλημα αρχίζει όταν το αλουμινόχαρτο ζεσταίνεται ή ψήνεται. Ειδικά εάν -όπως εξηγεί- οι τροφές που περικλείει είναι ξινές ή πικάντικες και ψήνονται σε δυνατή φωτιά. Μετά το ψήσιμο παραμένουν στην τροφή ίχνη αλουμινίου, ειδικά όταν το πιάτο περιλαμβάνει δυνατά υλικά, όπως το λεμόνι, ο χυμός ντομάτας, το λευκό κρασί ή και το αλάτι.
Το αλουμινόχαρτο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1913 για το τύλιγμα κέικ, αλλά από τότε οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τόνους αλουμινίου στην κουζίνα.
Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ. τα 40 mg αλουμινίου ανά κιλό την ημέρα είναι η φυσιολογική ποσότητα πρόσληψης για το ανθρώπινο σώμα, αλλά μερικοί άνθρωποι καταναλώνουν πολύ περισσότερο από τα επιτρεπτά επίπεδα. Συγκεκριμένα, η υψηλή θερμοκρασία ψησίματος καθιστά δυνατή την απελευθέρωση του μετάλλου που περιέχει το αλουμινόχαρτο, το οποίο στη συνέχεια απορροφάται από τον οργανισμό μέσω της τροφής.
Όπως επισημαίνει ο ΠΟΥ. η υπερβολική συγκέντρωση αλουμινίου στον εγκέφαλο συνδέεται στενά με νευρωτικές ασθένειες όπως το Αλτσχάιμερ, με προβλήματα στα οστά και στα νεφρά και μειώνει το σχηματισμό νέων κυττάρων.
Τι πρέπει να κάνει κάποιος για να μειώσει την κατανάλωση;
Η υπερέκθεση του ανθρώπου στο αλουμίνιο είναι επικίνδυνη για την υγεία, εξηγεί η επιστήμονας και προσθέτει ότι ένας ενήλικας 60 κιλών μπορεί μάξιμουμ να καταναλώνει 6 milligramme αλουμινίου την εβδομάδα, όπως ορίζει και η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA). Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι πολλοί υπερβαίνουν το όριο, γιατί το υλικό υπάρχει στο καλαμπόκι, τα μπαχαρικά, το τσάι, αλλά και σε ορισμένα τρόφιμα. Το όριο επιβαρύνεται και από τα σκεύη κουζίνας. Αλλά η μεγαλύτερη «δόση» ενσωματώνεται στον ανθρώπινο οργανισμό με τα φαγητά που μαγειρεύονται σε αλουμινόχαρτο.
Αυτό που συμβουλεύουν είναι να μην αγοράζουμε τυχαίες κατσαρόλες. Μόλις αγοράσουμε τη σωστή κατσαρόλα να βράσουμε πολλές φορές νερό μέσα της, ώσπου η βάση της να γίνει ματ. Αυτό σημαίνει ότι έγινε η απαραίτητη οξείδωση που προστατεύει τη βάση της κατσαρόλας και εμποδίζει το αλουμίνιο να εισέλθει στα τρόφιμα.
Η επιστήμονας συμβουλεύει επίσης να προτιμούμε τα ταψάκια από γυαλί ή κεραμικό και να βάζουμε λαδόκολλα αντί για αλουμινόχαρτο στο ψήσιμο. Το αλουμινόχαρτο, αναφέρει, μπορεί να χρησιμεύσει για να τυλίξουμε ένα σάντουιτς, με τον όρο ότι δεν θα το αφήσουμε εκεί για πολλές ώρες.
Π
που μοριοδοτεί και στους δύο πίνακες
