Η ποίηση είναι πολύτιμη για τον άνθρωπο, αφού αποτελεί μια έκρηξη συναισθημάτων και εμπειριών, μια έκρηξη ζωής για όλους.
Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, αποφασίστηκε η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί ως Παγκόσμια Ημέρα , με σκοπό η ποίηση να καθοριστεί ως μια πανάρχαια μορφή τέχνης που δίνει τη δυνατότητα στην κοινωνία να κάνει ισχυρή την ταυτότητά της και που είναι ευεργετική για το ανθρώπινο μυαλό.
Η αρχική ιδέα ανήκει στον Έλληνα “ποιητή των δρόμων” Μιχαήλ Μήτρα με επιστολή του στην Εταιρεία Συγγραφέων το 1997, ενώ η 21η Μαρτίου προτάθηκε από την ποιήτρια της Μεταπολεμικής Ποίησης Λύντια Στεφάνου, συσχετίζοντας το φωτεινό πρόσωπο της αισιοδοξίας και το σκοτεινό πρόσωπο της θλίψης που εκφράζει η ποίηση, όπως η εαρινή ισημερία συνδυάζει το φως με το σκοτάδι.
Ο Βασίλης Βασιλικός, ως τότε πρέσβης της UNESCO, πρότεινε να ανακηρυχθεί η σημερινή μέρα ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και η πρόταση του υπερψηφίστηκε, κυρίως από μεσογειακές χώρες.
Η είναι πολύτιμη για τον άνθρωπο, αφού αποτελεί μια έκρηξη συναισθημάτων και εμπειριών, μια έκρηξη ζωής για όλους. Έχει πολλά διδακτικά οφέλη και για τους μικρούς μαθητές, αφού βελτιώνει το λεξιλόγιο και τις γλωσσικές δεξιότητες, ενισχύει την κριτική σκέψη, βοηθά στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και ενθαρρύνει την σχέση με τις άλλες μορφές τέχνης.
Ο μεγάλος μας ποιητής και Ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος, ένας από τους ιδρυτές της Εταιρίας Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά το 1976, ο ποιητής της ειρήνης, όπως συχνά αναφερόταν, έγραφε στο αριστουργηματικό του ποίημα Μεγαλυνάρι:
Τ’ όνομα σου: Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους
Τ’ όνομα σου: Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων
Τ΄όνομα σου: Ειρήνη στις ρότες των πλοίων
Τ΄όνομα σου: ένας άρτος, βαλμένος στην άκρη της γης, που περίσσεψε.
Το νόημα της ειρήνης απλό και κατανοητό. Όλοι οι άνθρωποι της γης πρέπει να είναι χορτασμένοι, να μην τους λείπει το ψωμί της επόμενης ημέρας και να μη βασανίζονται με την έγνοια αυτή. Θα πρέπει να χαίρονται την ομορφιά του κόσμου, να μπορούν να αφήνουν ελεύθερη την σκέψη τους στους ωκεανούς της γνώσης και να ασχολούνται με άλλα έργα.
Ο πόλεμος δεν είναι παίξε γέλασε για τον ποιητή. Είναι ένας παραλογισμός, ένα παιχνίδι τρομερό που παίζεται χωρίς κανόνες.
Με σκότωσαν για ένα τριαντάφυλλο.
Για ένα χαμόγελο με σκότωσαν.
Μου βρήκαν μια ελπίδα μέσα στον κόρφο μου
κρυμμένη και γιαυτό με σκότωσαν.
Πηγή στίχων και ερμηνείας: Fractalart
Θανάσης Κοπάδης
Μαθηματικός – Συγγραφέας
Μέλος της Εταιρίας Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά
