Στη φωτογραφία ένα από τα όμορφα, αγνά δώρα των μαθητών στους δασκάλους τους. Η Υπουργός Παιδείας πάλι τους «τιμά» με αγωγές, αυταρχισμό και συνεχιζόμενη αναστάτωση στα σχολεία
Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών σήμερα, που καθιερώθηκε το 1994 από την UNESCO για να μας υπενθυμίσει τον καθοριστικό ρόλο που παίζει ο δάσκαλος μέσα στην κοινωνία και η Ελληνίδα Υπουργός Παιδείας κάνει δώρο στους εκπαιδευτικούς της χώρας , αλλά κι ένα στα σχολεία.
Η αγωγή, την οποία η κ.Κεραμέως κατέθεσε χθες ώστε να προλάβει τον «δώρο» για τον εορτασμό (και θα συζητηθεί τις επόμενες μέρες χωρίς να αμφιβάλουμε για το αποτέλεσμα) αφορά την να επαναπροκηρύξει την απεργία-αποχή από τους Μέντορες και Συντονιστές μετά από τη δικαστική απόφαση που έκρινε παράνομη την ίδια απόφαση της ΔΟΕ, κατόπιν προηγούμενης προσφυγής της ίδιας υπουργού.
Το πάλι, αφορά στην εκρηκτική κατάσταση, που οδηγεί σε αναστάτωση αλλά διαρρηγνύει και το παιδαγωγικό κλίμα στα σχολεία με επίπτωση και στο έργο των εκπαιδευτικών και φανερώνει με εκκωφαντικό τρόπο πού οδηγεί η πολιτική των ελαστικών σχέσεων εργασίας και η χρόνια αδιοριστία.Μιλάμε για τ των εκπαιδευτικών, όπου τις τελευταίες ημέρες προέκυψαν παλινωδίες και απίστευτη εκπαιδευτικούς, ιδιαίτερα αναπληρωτές.
Πέρυσι, η συμπαθής υπουργός είχε κάνει μια επικολυρική δήλωση, μιλώντας για«όλους εκείνους που μας μαθαίνουν γράμματα και αξίες, για εκείνους που μας καθορίζουν, για εκείνους που είναι η δεύτερη οικογένειά μας, που θα θυμόμαστε για πάντα». Εφέτος αναμένουμε την ανάλογη δήλωση, αλλά ήδη η κ.Κεραμέως θυμήθηκε τους εκπαιδευτικούς αφενός για να τιμήσουν εκείνους που η ίδια τη μια στιγμή λοιδωρεί συστηματικά και την επόμενη εκθειάζει υποκριτικά…
Πώς τιμά τους εκπαιδευτικούς η υπουργός
δίχως διαβούλευση και διάλογο, φέρεται κατά των συλλογικών οργάνων των εκπαιδευτικών και επιδίδεται σε κοινωνικούς αυτοματισμούς που θέλουν τους εκπαιδευτικούς «αντιδραστικούς» ή «τεμπέληδες», σέρνει στα δικαστήρια ομοσπονδίες εκπαιδευτικών, δεν έλαβε υπόψη τις εκκλήσεις των αναπληρωτών, οι οποίοι ειδικά τα τελευταία χρόνια δίνουν σχεδόν το μισό μισθό τους σε νοίκια ή αναγκάζονται να , αδιαφορεί για την επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών και τη μετατροπή τους σε συμβολαιογράφους επιδόσεων, επιβάλλει δήθεν «καινοτομίες» που επιχειρεί να δημιουργήσει ομαδοποιήσεις και εξουσιαστικές βαθμίδες μέσα στα σχολεία, , αδιαφορεί για τους εκπαιδευτικούς που κομματιάζονται σε τρία και πέντε σχολεία, που κάνουν ό,τι μάθημα υπάρχει όπου υπάρχει, ζωές που μετριούνται σε ώρες στο myschool, εκπαιδευτικοί που θα μετακινούνται όπου ζητηθεί και όταν ζητηθεί.
Να πώς οι «καθημερινοί ήρωες» της Παγκόσμιας Ημέρας του Εκπαιδευτικού πέφτουν όλη την υπόλοιπη σχολική χρονιά στη λάσπη «του αντιδραστικού» και του «τεμπέλη».
Καταλήγοντας, θυμίζουμε: «Ως δάσκαλοι, πρέπει να κάνουμε τα αιτήματά μας να εισακουστούν και να διαφυλάξουμε τις αξίες της δημοκρατίας. Η τεχνογνωσία μας πρέπει να αποτυπωθεί στην εκπαιδευτική πολιτική, καθώς οι δάσκαλοι γνωρίζουν καλύτερα τι χρειάζονται οι δάσκαλοι» (Πρόεδρος της ETUCE, – Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Εκπαιδευτικών – Λάρι Φλάναγκαν).
