«Μπράβο στην υπουργό Ν. Κεραμέως για τις απόψεις της και το ενδιαφέρον της αλλά γιατί άραγε δεν έκανε τέτοιες δηλώσεις και για τα προσφυγόπουλα της Συρίας τόσο καιρό;» – Γράφει ο εκπαιδευτικός Θάνος Βάλλας
Η πολεμική σύρραξη στην Ουκρανία έγινε η αφορμή για να ακουστούν από μέρους στελεχών και βουλευτών της Κυβέρνησης ενδιαφέρουσες δηλώσεις που καταδεικνύουν καθαρά το ήθος και τις αντιλήψεις όσων μας κυβερνάνε.
Πρώτος ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου κύριος Μηταράκης μίλησε για πραγματικούς πρόσφυγες αναφερόμενος σε όσους φεύγουν από την Ουκρανία, υπονοώντας προφανώς ότι όσοι μας έρχονται από άλλες εμπόλεμες ζώνες δεν είναι πραγματικοί πρόσφυγες.
Προφανώς στο μυαλό του υπουργού με κάποιον τρόπο έχει σχηματιστεί η ιδέα ότι ο πόλεμος στη Συρία π.χ είναι ένα video game κι ότι δεν δημιουργεί αληθινούς πρόσφυγες.
Εκτός αυτού λίγες μέρες αργότερα ο βουλευτής της Ν.Δ και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Δημήτρης Καιρίδης προχώρησε σε διαχωρισμό των προσφύγων από την Ουκρανία, κάνοντας λόγο για «λευκούς χριστιανούς που προέρχονται από εμάς» και όχι για αλλόθρησκους από τα βάθη της Αφρικής.
Έτσι δημιουργείται σταδιακά από την κυβέρνηση το αφήγημα του μόνου τύπου πρόσφυγα που η ίδια θεωρεί άξιο ανθρωπιστικής βοήθειας: του λευκού, χριστιανού Ευρωπαίου πρόσφυγα, του πραγματικού. Στα μάτια της κυβέρνησης προφανώς όσοι δε διαθέτουν τα άνωθεν χαρακτηριστικά και κατά λάθος έχουν σκούρο δέρμα, άλλη θρησκεία και κατάγονται από χώρες της Ασίας ή της Αφρικής δε δικαιούνται κανενός είδους βοήθεια και μπορούν να πνίγονται ελεύθερα στις ελληνικές θάλασσες, ή να επαναπροωθούνται παρανόμως.
Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει από όλη αυτή την a la carte και επιλεκτική επίδειξη ανθρωπισμού και ενσυναίσθησης και η . Η υπουργός ανέβασε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης φωτογραφία που την έδειχνε να παίζει ποδόσφαιρο με ένα προσφυγόπουλο από την Ουκρανία. Η φωτογραφία συνοδευόταν από κείμενο που μιλούσε για την ανάγκη να επιδείξουμε αλληλεγγύη σε όλα τα προσφυγόπουλα από την Ουκρανία.
Μπράβο στην υπουργό για τις απόψεις της και το ενδιαφέρον της αλλά γιατί άραγε δεν έκανε τέτοιες δηλώσεις και για τα της Συρίας τόσο καιρό; Γιατί δε διαμαρτυρήθηκε για τις παράνομες επαναπροωθήσεις, γιατί δε νοιάστηκε για τα παιδιά που πνίγηκαν στις ελληνικές θάλασσες τόσους μήνες; Γιατί επιδεικνύει επιλεκτική ενσυναίσθηση και επικαλείται τα ανθρωπιστικά μας αισθήματα μόνο τώρα; Μήπως η ζωή όλων των παιδιών ανεξαρτήτως φυλής χρώματος, θρησκείας, δεν έχει την ίδια αξία για όλους μας;
Ο ανθρωπισμός, η ενσυναίσθηση και η αλληλεγγύη δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται επιλεκτικά .Αξίζουν σε όλους τους . Όταν επιλέγεις να φερθείς ανθρωπιστικά μόνο σε ομόθρησκους και ομόφυλους, τότε ο ανθρωπισμός σου ενδύεται το χιτώνα του ρατσισμού και χωρίζει ανθρώπους κατατρεγμένους σε άξιους και ανάξιους βοήθειας.
Ας μην επιτρέψουμε να συμβεί αυτό.
