Μόνη της πορεύτηκε η 18χρονη που έγινε πια 22χρονη και κανένας δεν θα της επιστρέψει την αθωότητα της νιότης, την «κανονικότητα» στην πορεία της στη ζωή.
Το αδιανόητο μετατράπηκε σε αηδιαστική κανονικότητα. Το περιγράφει γλαφυρά ο Απόστολος Λυκεσάς στην Εφημερίδα των Συντακτών.
Μετά από απίστευτες δικαστικές δολιχοδρομίες τεσσάρων ολόκληρων ετών, ένας ομαδικός βιασμός έφηβης στη Χαλκηδόνα Θεσσαλονίκης, ένα έγκλημα, δεν θα δικαστεί ποτέ διότι οι διαδικασίες εξόντωσαν ψυχολογικά το θύμα.
Ηταν στη διάρκεια εκδίκασης της… 7ης αναβολής! Επρεπε να καταθέσει ξανά και ξανά όσα υπέστη. Επρεπε να δεχτεί το δικαίωμα που παραχωρεί η πολιτεία στους φερόμενους ως δράστες να θέτουν ξανά και ξανά τα ίδια ερωτήματα, να ζητούν διευκρινίσεις, να επισημαίνουν ακυριολεξίες, να πιθανολογούν ασυνέπειες.
Η δήλωση που διαβάστηκε στην έδρα του δικαστηρίου ως αίτημα της βιασθείσας μόνο ανατριχίλα και οργή μπορεί να προκαλέσει καθώς η 22χρονη σήμερα κοπέλα ζήτησε τη «μη συνέχιση της δίκης λόγω έντονου ψυχολογικού φορτίου που της δημιουργήθηκε και το οποίο θα επηρέαζε τη μετέπειτα συνέχιση της ζωής της» (Αρ. 344 Π.Κ.). Δεν υπάρχουν καν ερωτήσεις, δεν υπάρχει τίποτα παραπάνω να μάθουμε. Ηταν στη διάρκεια εκδίκασης της… 7ης αναβολής!
Την περασμένη Τετάρτη ήταν να αρχίσει ξανά η δίκη στο Μικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο Σερρών. Πήρε ξανά αναβολή για χθες και τελικά έληξε με το θύμα να δηλώνει εξαντλημένο, ότι δεν αντέχει άλλο.
Δήλωσε ενώπιον της ελληνικής πολιτείας, πολύ ανθρώπινα, ότι δεν μπορεί να ζει το αέναο μαρτύριο, την επανάληψη σε διάφορες εκδοχές του βιασμού της. Κανένας παράγοντας της δίκης δεν είπε τίποτα απολύτως. Αιδήμων σιωπή. Βγαίνοντας μόνο από τα δικαστήρια, ο συνήγορος των τριών κατηγορουμένων, Αλέξης Κούγιας, αρκέστηκε να δηλώσει: «Εχουμε αποφασίσει όλοι να μην κάνουμε καμία δήλωση. Στο μυαλό μας είναι η ευτυχία των παιδιών…» (δηλαδή του θύματος και των τριών κατηγορουμένων).
Για τους κατηγορούμενους, σημειώνει εύστοχα ο Απόστολος Λυκεσάς, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε, το θύμα πάντως έχει ένα δυσανάλογο φορτίο φρίκης στις πλάτες του. Πώς άραγε θα το διαχειριστεί; Ποιος θα μάθει ποτέ τη συνέχεια; Τι έχει άραγε να απολογηθεί η ελληνική πολιτεία, η ελληνική Δικαιοσύνη, όταν μια τέτοιας σημασίας υπόθεση λήγει με το θύμα να δηλώνει παντελώς εξουθενωμένο, ανυπεράσπιστο και αδύναμο να συνεχίσει τον αγώνα του για δικαιοσύνη;
Μόνη της, με την οικογένειά της, πορεύτηκε η 18χρονη που έγινε πια 22χρονη και κανένας δεν θα της επιστρέψει την αθωότητα της νιότης, την «κανονικότητα» στην πορεία της στη ζωή.
