«Ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά “αγνοεί” τις προτάσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας και όχι μόνο»
Την ώρα που τα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα: κτιριακά, υποδομές, αδυναμία κάλυψης λειτοyργικών αναγκών, ελλείψεις εκπαιδευτικών, αντιπαιδαγωγικά εξεταστικά μέτρα (Τράπεζα Θεμάτων – ΕΒΕ – PISA), εντατικοποίηση της εργασίας των κακοπληρωμένων εκπaιδευτικών, αξιολόγηση- χειραγώγηση – κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και σχολείων …ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης «αγνοεί» τις προτάσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας και όχι μόνο.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της «Ο τρόπος αντιμετώπισης των εκπαιδευτικών και των εκπροσώπων τους και ο συνολικότερος τρόπος άσκησης πολιτικής καταδεικνύει την αντίληψή του ΔΕ για την εκπαίδευση και την εκπαιδευτική διαδικασία. Με βάση τις επιλογές του, γίνεται κατανοητό ότι ο ΔΕ βλέπει τους εκπαιδευτικούς ως στρατιώτες, τον ίδιο τον εαυτό του τον αντιλαμβάνεται ως Λοχαγό στρατώνα στην καλύτερη περίπτωση ή ως διοικητή ΑΤ προς τους αστυνομικούς υπαλλήλους. Τους δε μαθητές τους βλέπει ως μέλη ενός σωφρονιστικού καταστήματος που αν για κάποιο λόγο παραβούν τους κανονισμούς θα επέλθει η ποινή της τηλε-«εκπαίδευσης». Η επόμενη κίνηση ποια θα είναι; Να δίνει διαταγές, να εκτοξεύει απειλές και να μοιράζει ποινές;
Θεωρούμε ότι όλα τα παραπάνω εντάσσονται στο δόγμα «Νόμος και Τάξη». Είναι εκφοβισμός και επιχείρηση τρομοκράτησης και χειραγώγησης του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας. Είναι ένα δόγμα που επιχειρεί η κυβέρνηση της ΝΔ να επιβάλει. Οι «Νόμοι» που ψήφισε εν καιρώ πανδημίας για να εφαρμοστούν χρειάζονται την «Τάξη», την επιβολή, την καταστολή, τον εκφοβισμό. Δικαστικές προσφυγές, αστυνομοκρατία στις διαδηλώσεις, ΟΠΠΙ στα ΑΕΙ, ν. Χατζηδάκη στα σωματεία. Αυτό το δόγμα εφαρμόζει κι ο νέος ΔΕ.
Είναι φανερό ότι η απάντηση στα προβλήματα από την ηγεσία του ΥΠΑΙΘ, την κυβέρνηση της ΝΔ και τον διοικητικό μηχανισμό της εκπαίδευσης (ΔΙΔΕ) είναι ο αυταρχισμός, οι προσφυγές στα δικαστήρια και οι εκβιασμοί! Άλλωστε αυτά τα φαινόμενα Διευθυντών ΔΕ και διοικητικού μηχανισμού είναι στην ημερήσια διάταξη και αντανακλούν τη γενικότερη πολιτική της φτώχειας, της γενικευμένης ακρίβειας, της καταστολή, των απαγορεύσεων, της αστυνομοκρατίας, των αντιδημοκρατικών νόμων και της περιστολής των κάθε είδους λαϊκών, εργατικών και νεολαιίστικων δικαιωμάτων.»
Δημόσιες σχέσεις και συνδικαλισμός
Από την άλλη ο Διευθυντής Εκπαίδευσης επιδιώκει να διαμορφώσει μια διαφορετικού, «δημοσιοσχεσίτικου» τύπου επικοινωνία με το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών. Στην πρόσφατη παράσταση διαμαρτυρίας της ΕΛΜΕ Πειραιά σχετικά με τον τρόπο που διαχειρίστηκε η ΔΔΕ τη διαδικασία των τοποθετήσεων, μονίμων και αναπληρωτών, και το χάος που έχει δημιουργηθεί όλο αυτό το διάστημα, ήταν παρούσα («διακριτικά») και η αστυνομία, ενώ ο ίδιος φρόντισε να απουσιάζει. Άλλωστε τις προηγούμενες μέρες επιδίωξε συνάντηση με τον πρόεδρο της ΕΛΜΕ Πειραιά προσωπικά και όχι με το ΔΣ ή έστω με το προεδρείο.
“Την Πέμπτη 13/10/2022”, όπως μας πληροφορεί το δελτίο τύπου του ΔΔΕ, “στο γραφείο του Δ/ντή Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης Πειραιά κ. Διονύσιου Αναστασόπουλου πραγματοποιήθηκε συνάντηση συνεργασίας με μέλη του Δ.Σ. της Β’ ΕΛΜΕ Πειραιά (Σχολεία Κορυδαλλού), με σκοπό την αγαστή συνεργασία των εκπροσώπων των εκπαιδευτικών με τη Δ.Δ.Ε. Πειραιά.
Στη συνάντηση συμμετείχαν η πρόεδρος κ. Ιγγλέση Αγγελική και o κ. Κατσούλης Νικόλαος εκπ/κός κλ. ΠΕ04 της Β’ ΕΛΜΕ …
Με γνώμονα την πίστη στο δημοκρατικό κλίμα, την ευγένεια και τη διαφάνεια που χαρακτηρίζει όλες τις ενέργειες της Δ.Δ.Ε. Πειραιά, στην εν λόγω συνάντηση τέθηκαν ερωτήματα από τα μέλη της Β’ ΕΛΜΕ, όπως τοποθετήσεις μονίμων, αναπληρωτών, διοικητικό έργο εκπαιδευτικών τα οποία απαντήθηκαν στο σύνολό τους.”
Ύστερα από όλα αυτά φαίνεται ότι τα προβλήματα στον Πειραιά λύθηκαν, «απαντήθηκαν στο σύνολό τους» μέσα από μια συνάντηση! Η «αγαστή συνεργασία» ΔΔΕ και «συνδικαλιστών» είναι το «μαγικό μέσο»!
Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…
Ας το καταλάβουν καλά εκεί στην Ελευθερίου Βενιζέλου 35 στον Πειραιά και στις καμαρίλες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας ότι το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπαίνει στις ράγες των δημοσίων σχέσεων και της συνδιοίκησης . Και αυτό γιατί εκείνο που καθορίζει τη στάση του είναι τα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών, η υπεράσπιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
