«Οι εκπαιδευτικοί στα ιδιωτικά σχολεία απεργούμε στις 9 Νοεμβρίου, γιατί θέλουμε καλύτερες αποδοχές, γιατί ζητούμε την επαναφορά των μισθών μας στα προ 2012 επίπεδα και την επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού»
Την ώρα που οι αποδοχές των ιδιωτικών εκπαιδευτικών μειώθηκαν σχεδόν κατά 40% από το 2011 έως σήμερα, οι εργοδότες «ελαφρύνθηκαν» από την καταβολή μισθών και εισφορών ετησίως κατά 31.756.500€!
«Οι εκπαιδευτικοί στα ιδιωτικά σχολεία απεργούμε στις 9 Νοεμβρίου, γιατί θέλουμε καλύτερες αποδοχές, γιατί ζητούμε την επαναφορά των μισθών μας στα προ 2012 επίπεδα και την επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού» αναφέρει τονίζοντας πως η «αύξηση μισθών είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, είναι θέμα επιβίωσης. Απεργούμε για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια» καταλήγει η ανακοίνωση.
Ακολουθεί η ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ:
Οι εκπαιδευτικοί στα ιδιωτικά σχολεία απεργούμε στις 9 Νοεμβρίου, γιατί θέλουμε καλύτερες αποδοχές, γιατί ζητούμε την επαναφορά των μισθών μας στα προ 2012 επίπεδα και την επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού.
Το κύμα ακρίβειας και η ενεργειακή κρίση έχουν γονατίσει κάθε μισθωτό. Όμως δεν είναι μόνο το κόστος ζωής που προκαλεί την οργή και την απελπισία των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι κυρίως η ακραία αδικία. Από την εφαρμογή του Ενιαίου Μισθολογίου το 2012 (σε κάποια ιδιωτικά σχολεία παράνομα από το 2011!) οι αποδοχές των ιδιωτικών εκπαιδευτικών μειώθηκαν σχεδόν κατά 40%! Ποιος έχασε και ποιος κέρδισε από τη ρύθμιση αυτή; Ας δούμε τους συγκλονιστικούς αριθμούς, βάσει των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, όπως τα επεξεργάστηκε το Κλαδικό Ινστιτούτο της ΟΙΕΛΕ:
Χάνουν:
- Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί από το 2012 χάνουν κάθε χρόνο 27.895.190€.
- Τα ασφαλιστικά ταμεία υφίστανται ετησίως συνολική μείωση των εισφορών τους κατά 19.410.685€
Κερδίζουν:
- οι εργοδότες που από το 2012 «ελαφρύνθηκαν» από την καταβολή μισθών και εισφορών ετησίως κατά 31.756.500€!
Ταυτόχρονα, οι εργοδότες κέρδισαν επιπλέον περίπου 12 εκατομμύρια ευρώ ετησίως από την υποχρεωτική αύξηση του ωραρίου κατά δύο ώρες και ελαφρύνθηκαν σημαντικά από το πάγωμα των ωριμάνσεων για μια διετία.
Διόλου τυχαία, η τυπική ιδιωτική εκπαίδευση (τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια) ήταν ίσως ο μοναδικός κλάδος της οικονομίας την περίοδο της κρίσης που δεν είχε απώλειες (πηγή ΣΤΟΧΑΣΙΣ – ΙΝΕ-ΓΣΕΕ), όταν το 30% σχεδόν των επιχειρήσεων έβαλαν λουκέτο (πηγή ΙΜΕ-ΓΣΕΒΕΕ). Οι σχολικές μονάδες που έκλεισαν είναι ελάχιστες και για λόγους που δεν σχετίζονταν καθόλου ή λίγο με την οικονομική κρίση. Αντιθέτως, οι εκπαιδευτικοί μάτωσαν οικονομικά και εξαθλιώθηκαν εργασιακά και ηθικά από νομοθετικές παρεμβάσεις που μετέτρεψαν την εργασία στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια σε ζούγκλα.
Και φθάνουμε στο σήμερα. Μετά το 2017, κατά ομολογία των ιδιοκτητών των ιδιωτικών σχολείων, η αύξηση των εγγραφών έχει σπάσει κάθε ρεκόρ και φθάνει μέχρι και το 10% ετησίως. Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί είμαστε υπερήφανοι που η δουλειά μας αναγνωρίζεται από τους γονείς, όμως η (αυξημένη τα τελευταία χρόνια) κερδοφορία των ιδιωτικών σχολείων δεν κατανέμεται δίκαια! Σε ορισμένα ιδιωτικά σχολεία που σέβονται το προσωπικό τους και δίνουν οικονομικά και ηθικά κίνητρα, οι απολαβές είναι σημαντικά μεγαλύτερες. Όμως δυστυχώς στα περισσότερα ιδιωτικά σχολεία οι μισθοί είναι καθηλωμένοι, την ώρα που τα κέρδη των ιδιοκτητών συσσωρεύονται και το κόστος ζωής είναι δυσβάστακτο! Η έλλειψη οικονομικών κινήτρων, άλλωστε, μαζί με τις κακές εργασιακές συνθήκες είναι οι κύριοι παράγοντες από τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.
Η αύξηση μισθών είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, είναι θέμα επιβίωσης. Απεργούμε για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια!
