Ξεκίνησε σήμερα στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής η συζήτηση του νομοσχεδίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση και άλλους τομείς.
Ο τομεάρχης Παιδείας ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, παίρνοντας το λόγο ως εισηγητής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναφέρθηκε αρχικά στην καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για το έγκλημα στο Φαρμακονήσι το 2014 επί κυβέρνησης Σαμαρά, με θύματα 11 πρόσφυγες. Ο Νίκος Φίλης κάλεσε τον κ. Σαμαρά και τη σημερινή κυβέρνηση να πάρουν θέση για την απόφαση (σχετικό ΔΤ στάλθηκε νωρίτερα).
Αναφερόμενος κατόπιν στο περιεχόμενο και τους στόχους του νομοσχεδίου είπε:
Διαφήμιση
Διαφήμιση
- Το Πανεπιστήμιο της μεταπολιτευτικής περιόδου, με την τεράστια συμβολή στην πρόοδο της χώρας, που διακρίνεται στις διεθνείς κατατάξεις, επιχειρείται από την κυβέρνηση της ΝΔ να καταστεί παρελθόν. Σαν ένα ακόμη δημόσιο αγαθό προς ιδιωτικοποίηση. Ώστε ο τόπος, από τις κοινωνικές και πολιτικές ισορροπίες που εξασφάλισε η Δημοκρατική Μεταπολίτευση, να οδηγηθεί στην περιορισμένη Δημοκρατία της νεοδεξιάς του κ. Μητσοτάκη. Βήμα-βήμα η Ελλάδα καθίσταται το διεθνές αντιπαράδειγμα για τη Δημοκρατία στην Ευρώπη.
- Το δημοκρατικό πανεπιστήμιο καθίσταται ετεροδιοικούμενο, με δομή ιδιωτικής εταιρείας που θα επιβάλλει τις αποφάσεις του και με πειθαρχικά μέσα.
- Δεν θα επιδιώκει να βρίσκεται στην επιστημονική και τεχνολογική πρωτοπορία και δεν θα συγκροτεί πλέον Ενιαίο Χώρο Εκπαίδευσης και Έρευνας, μαζί με τα Ερευνητικά Κέντρα.
- Θα απονέμει πληθώρα τίτλων άσχετα από επαγγελματικά δικαιώματα και θα πολυδιασπά τα επιστημονικά αντικείμενα.
- Εμπορευματοποιούνται μεταπτυχιακές σπουδές και η φοιτητική μέριμνα, σε βάρος των φοιτητών από τα πιο αδύναμα στρώματα. Θα ξαναδούμε όλες εκείνες τις στρεβλώσεις που είχαν εμφανιστεί πριν μπει μια τάξη στα μεταπτυχιακά με τη νομοθέτηση των ετών 2015-2019. Με καθηγητές να διδάσκουν έως και σε δεκάδες μεταπτυχιακά επ’ αμοιβή, αναπόφευκτα αφήνοντας σε τρίτη μοίρα το υπόλοιπο εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο τους.
- Επιχειρείται η διάλυση των φοιτητικών συλλόγων στο όνομα της απολιτικοποίησης.
- Ωθείται το εκπαιδευτικό προσωπικό με έμμεσο και άμεσο τρόπο προς ποικίλες μορφές ιδιωτικού πλουτισμού, κάτι που ωθεί σε εκυτελισμό της ακαδημαϊκής ιδιότητας. Παράλληλα, διαμορφώνει με ακόμη πιο έντονο τρόπο ευέλικτες εργασιακές σχέσεις μια που η υποχρηματοδότηση θα οδηγεί σε όλο και περισσότερες θέσεις επισφαλούς εργασίας συμβασιούχων.