Πώς μία νεκρή γυναίκα κατάφερε να “μιλήσει” με τους συγγενείς της
Μια νεκρή γυναίκα “μίλησε” στη δική της κηδεία και μάλιστα απάντησε σε ερωτήσεις σχετικά με τη ζωή της, που της έκαναν οι -έκπληκτοι- τεθλιμμένοι συγγενείς και φίλοι. Αυτό κατέστη εφικτό χάρη σε μια νέα τεχνολογία «έξυπνου» ολογραφικού βίντεο εφοδιασμένη με τεχνητή νοημοσύνη, που επιτρέπει σε κάποιον να ανοίξει διάλογο με έναν πεθαμένο!
Η τεχνολογία, που έχει αναπτυχθεί από την αμερικανική εταιρεία StoryFile με έδρα το Λος Άντζελες, δημιουργεί ένα ψηφιακό ολόγραμμα του ατόμου πριν τον θάνατο του και αξιοποιεί μια σειρά από βίντεο με ερωταπαντήσεις που έχουν τραβηχτεί πριν πεθάνει και αφορούν θέματα που θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν τους κοντινούς ανθρώπους του. Στη συνέχεια, αυτό το βιντεοσκοπημένο υλικό χρησιμοποιείται για να εκπαιδεύσει ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, ώστε να μπορεί να απαντήσει κατάλληλα σε ερωτήσεις που θα υποβληθούν κατά την κηδεία. Το τελικό προϊόν – που είναι συμβατό με συστήματα εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας – «φορτώνεται» στην ψηφιακή πλατφόρμα της StoryFile από όπου, μέσω διαδικτυακής σύνδεσης, πραγματοποιείται ο «διάλογος»(ή μάλλον η ψευδαίσθηση του διαλόγου) κατά την κηδεία.
Με αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με το BBC, την Telegraph και τη Daily Mail, μια Βρετανίδα 87 ετών – ένας από τους πρώτους στον κόσμο χρήστες της καινοτόμου τεχνολογίας – εμφανίστηκε ως ομιλητικό ολόγραμμα λίγο μετά την καύση της. Αφού έβγαλε μια σύντομη ομιλία για τη ζωή της (μεταξύ άλλων είχε επιβιώσει από το Ολοκαύτωμα) και τις πνευματικές απόψεις της, απάντησε σε ερωτήσεις από τα μέλη της οικογένειας που παρακολούθησαν την κηδεία. Η Σμιθ είχε βιντεοσκοπήσει τον εαυτό της να δίνει απαντήσεις περίπου έξι μήνες πριν τον θάνατο της, αφιερώνοντας πολλές ώρες στη διάρκεια ενός διημέρου.
Η τεχνολογία, που είναι διαθέσιμη στη Βρετανία από αυτή την εβδομάδα, είχε δημιουργηθεί από τον γιό της δρ Στέφεν Σμιθ, συνιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας StoryFile. Ο Σμιθ παραδέχτηκε ότι το ολόγραμμα «σόκαρε» τους παρευρισκόμενους και ανέφερε ότι η μακαρίτισσα μητέρα του απάντησε στις ερωτήσεις τους «με νέες λεπτομέρειες και ειλικρίνεια», μεταξύ άλλων για τη δύσκολη παιδική ηλικία της, το διαζύγιο των γονιών της, τις πολιτικές απόψεις της, τις προβλέψεις της για το μέλλον του κόσμου κ.α.
Η αρχική ιδέα για τη δημιουργία της StoryLife το 2017 ήταν η διατήρηση στη μνήμη των ιστοριών όσων επιβίωσαν από το Ολοκαύτωμα, καθώς και άλλων ιστορικών προσωπικοτήτων, όμως στην πορεία έγινε αντιληπτό ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ευρύτερα στις κηδείες (και όχι μόνο). Όποιος θέλει, μπορεί να δημιουργήσει μια «ιστορία» του στη StoryFile και να επιλέξει να απαντήσει πριν τον θάνατο σε ερωτήσεις για θέματα που πιστεύει ότι μπορεί να ενδιαφέρουν τους φίλους και συγγενείς του. π.χ. για προηγούμενες ερωτικές σχέσεις του ή για άλλα μυστικά του.
Αντίθετα με τα κατασκευασμένα βίντεο (deepfake), η εν λόγω τεχνολογία δεν βάζει άσχετα λόγια στο στόμα του ανθρώπου. Αν το ολόγραμμα του νεκρού (δηλαδή το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης) δεν έχει έτοιμη κάποια σχετική απάντηση σε μία ερώτηση, τότε ο νεκρός «ζητάει» από τον ερωτώντα να ρωτήσει κάτι άλλο.
Ο Στέφεν Σμιθ τόνισε ότι χάρη στη νέα τεχνολογία η μητέρα του «ήταν παρούσα κατά κάποιο τρόπο» στην κηδεία της και επεσήμανε ότι τα λόγια της ήταν πραγματικά δικά της και όχι δημιούργημα της τεχνητής νοημοσύνης. Ο Ρόλο Κάρπεντερ, δημιουργός του chatbot CleverBot, επιβεβαίωσε ότι το έξυπνο σύστημα της StoryFile δεν προσπαθεί να επινοήσει δικές του απαντήσεις, απλώς επιλέγει – ανάλογα με τη μεταθανάτια ερώτηση – τις κατάλληλες βιντεοσκοπημένες απαντήσεις από ένα προκαθορισμένο απόθεμα στη βάση δεδομένων του.
Ο Σμιθ προβλέπει πολλές άλλες εμπορικές χρήσεις για τη νέα τεχνολογία πέρα από τις συζητήσεις με νεκρούς, όπως στον τομέα της εξυπηρέτησης πελατών και των πωλήσεων. Ο ίδιος δήλωσε ότι οραματίζεται έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι θα καταγράφουν σε βίντεο τις ζωές τους σε συνεχή βάση, έτσι ώστε αργότερα να εμφανίζεται ότι μιλάει ο 18χρονος εαυτός τους, ο 50χρονος κλπ.
Ένα πιο προχωρημένο βήμα θα ήταν η χρησιμοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης για να δημιουργηθεί μια πλήρως συνθετική (ψηφιακή) «περσόνα» ενός νεκρού, κάτι που ο Σμιθ θεωρεί αδύνατο. «Όλα πάνω μας είναι τελείως μοναδικά. Δεν υπάρχει τρόπος να μπορεί κανείς να δημιουργήσει μια συνθετική εκδοχή μου, ακόμη κι αν μοιάζει με μένα», όπως είπε, κάτι με το οποίο συμφώνησε και ο Κάρπεντερ.
