Να ήμουν και εγώ εκεί…
τη στιγμή της ιστορίας όταν οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι ανέτρεψαν την ανορθολογική εξήγηση της φύσης και οδήγησαν την ανθρώπινη σκέψη στην απομάγευση του Κόσμου, στα ερμηνευτικά σχήματα των “αιτίων”, στην προαγωγή της λογικής ως καθοριστικού εργαλείου αυτογνωσίας και ετερογνωσίας και αλλάζει η ιστορία του ανθρώπου…
Να ήμουν και εγώ εκεί…
όταν ο Όμηρος αποθησαύριζε και δημιουργούσε τα κορυφαία πνευματικά έργα του ανθρώπου και με την αφήγησή του αρχίζει ουσιαστικά η μεγάλη περιπέτεια της ανθρώπινης οδύσσειας και αλλάζει η ιστορία του ανθρώπου…
Να ήμουν και εγώ εκεί…
τη στιγμή της ιστορίας όταν ο Αριστοτέλης συστηματοποιεί τη γνώση του ανθρώπου, φωτίζει κάθε γωνιά του επιστητού, διαμορφώνει ουσιαστικά το πεδίο της πνευματικής καλλιέργειας του Δυτικού τουλάχιστον κόσμου για αιώνες και αιώνες και αλλάζει η ιστορία του ανθρώπου…
Να ήμουν και εγώ εκεί…
τη στιγμή όταν ο Γουτεμβέργιος με την τυπογραφία ανοίγει νέα ξέφωτα στη μορφωτική ανάπτυξη του ανθρώπου, όταν τα βιβλία φτερουγίζουν σε κάθε ανήσυχη γωνιά της Ευρώπης και οι πολιτιστικές αναλαμπές διώχνουν βίαια τα σκοτάδια του Μεσαίωνα, όταν ο νέος Διαφωτισμός μπολιάζεται με τον αρχαιοελληνικό Διαφωτισμό και ανοίγει νέα μονοπάτια αναδημιουργίας της ματιάς του ανθρώπου για τον Κόσμο και αλλάζει η ιστορία του ανθρώπου…
Να ήμουν και εγώ εκεί…
τη στιγμή όταν ο Νεύτωνας και ο Γαλιλαίος μας εισάγουν στους Νόμους συμπεριφοράς των σωμάτων, όταν πρώτη φορά τεκμηριώνεται η δύναμη από απόσταση μεταξύ των σωμάτων, όταν η Γη δεν είναι το κέντρο του Κόσμου αλλά μια ταπεινή γωνιά του Σύμπαντος, όταν οι ορμές της νέας γνώσης ωριμάζουν με «δρομαίον βήμα» τη μεγάλη Επιστημονική Επανάσταση και αλλάζει η ιστορία του ανθρώπου…
Να ήμουν και εγώ εκεί…
τη στιγμή όταν οι φυσικοί επιστήμονες ανακαλύπτουν μια κρυμμένη ιδιότητα της ύλης, τον ηλεκτρισμό και εισάγουν τον πολιτισμό σε νέους φωτεινούς ορίζοντες για να ευδοκιμήσει μια τεχνολογία που διαστέλλεται επιταχυνόμενα, ωθώντας τον ανθρώπινο νου σε διαρκώς καινούργιες δυνατότητες και αλλάζει η ιστορία του ανθρώπου.
Να ήμουν και εγώ εκεί…
τη στιγμή όταν έγινε η ταπείνωση και η συντριβή της ανθρώπινης αλαζονείας, όταν αναδύθηκε η ενότητα του έμβιου κόσμου και αργότερα όλου του κόσμου, όταν η εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου θα γίνει ένα νέο ερμηνευτικό σχήμα για να αναλύουμε την πραγματικότητα, όταν η καταγωγή μας και η κοινή ρίζα όλων των ανθρώπων μάς δείχνει το κοινό μέλλον τους και την προσωπική ευθύνη απέναντι στην αυτοπροσδιοριστία και στην αυτοπραγμάτωση και αλλάζει η ιστορία του ανθρώπου.
Να ήμουν και εγώ εκεί…
τη στιγμή όταν ένα νέο ρεύμα φυσικών επιστημόνων δίνει τέλος στον ντετερμινισμό και στους περιορισμούς της βεβαιότητας και εισάγει τη σκέψη μας στην πιθανοκρατία και στην ασυνέχεια των κβάντων, όταν ο Αϊνστάιν σχετικοποιεί τον χρόνο και τον μετασχηματίζει ως ενιαία οντότητα με τον χώρο, όταν γεννιέται ένα νέο επιστημονικό «παράδειγμα» και μια νέα φιλοσοφική κοσμοθεώρηση που θέτουν στο νεωτερικό κόσμο πρωτόγνωρα ερωτήματα και αλλάζει η ιστορία του ανθρώπου…
Να ήμουν και εγώ εκεί…
τη στιγμή όταν το πυρίτιο γίνεται στα χέρια του ανθρώπου ό,τι ο άνθρακας στα χέρια της φύσης, όταν γεννιέται η silicon valey και ο digital world συμπυκνώνει τον χώρο και τον χρόνο και σε ταξιδεύει στα πεδία της γνώσης όπου γης και όπου χρόνου σε λίγα δευτερόλεπτα και τρυγάς και ξανατρυγάς πνευματικούς θησαυρούς και αθησαύριστα ψηφιακά πλέον κείμενα που δεν θα τα άγγιζες ποτέ και αλλάζει η ιστορία του ανθρώπου…
Να είμαι και εγώ εκεί…
τη στιγμή όταν νέοι εκτεταμένοι χερσότοποι της άγνοιας θα καλλιεργηθούν από τα ερωτήματα και τις αμφισβητήσεις της γνώσης, δημιουργώντας νέο επιστημονικό «παράδειγμα», όταν η γνώση θα οδηγεί στη σοφία και στην αρετή, όταν η κοινωνική δράση και η πνευματική ανέλιξη θα συνενώσουν το ατομικό με το συλλογικό, όταν η άρτια ανθρωποποίηση του ανθρώπου – με την πλήρη έξοδό του από τη ζωώδη κατάσταση – θα συναντήσει το νόημα της ζωής και το περιεχόμενο της ύπαρξης, όταν ο θάνατος δεν θα φοβίζει τη ζωή, όταν τα σύνορα ύπαρξης και ανυπαρξίας θα είναι απροσδιόριστα και ο καθένας μας θα είναι στον χρόνο τον άπαντα Μέρος του Κόσμου Όλου και θα αμφισβητηθεί η ίδια η γραφή της παραδοσιακής (μη) ιστορίας του ανθρώπου…
Να είμαι και εγώ εκεί…
τη στιγμή όταν η Γνώση θα αγκαλιαστεί με την Αγάπη και την Αλληλεγγύη, όταν η Αντιγόνη θα υπερκεράσει τη διαχρονική Εξουσία και θα θριαμβεύσει το δίκαιο και η ηθική, όταν ο Προμηθέας θα απελευθερωθεί από το βράχο της προκατάληψης και του ανορθολογισμού και θα είναι ο Άγιος των πνευματικά ελεύθερων ανθρώπων, όταν ο Οιδίποδας με το πάθος της αυτογνωσίας θα διαμορφώνει ο ίδιος τη μοίρα του και όχι κάποιες αλλότριες δυνάμεις, όταν οι κοινωνικοί αγώνες θα άρουν τις ανισότητες και την αδικία, όταν ο άνθρωπος θα είναι αλτρουιστής και θα νοιάζεται για τον άλλον περισσότερο από τον εαυτό του, όταν ο άνθρωπος θα εξέλθει από την παρατεταμένη προ-ιστορία του και θα εισέλθει στην πραγματική ιστορία του…
