Το ερώτημα που μελετήθηκε ήταν εάν το ανθρώπινο σώμα είναι ικανό να αντέξει τις βαρυτικές δυνάμεις του Άρη
Το συγκεκριμένο πρόκειται να χρησιμεύσει στην έρευνα, η οποία αφορά το πόσο καλά μπορεί να αντέξει το ανθρώπινο καρδιαγγειακό σύστημα τα παρατεταμένα διαστημικά ταξίδια και τη ζωή στον Άρη.
Δημιουργήθηκε από ειδικούς της διαστημικής ιατρικής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας με σκοπό να χρησιμοποιηθεί στην πρόβλεψη της επίδρασης που μπορεί να έχει η εκτεταμένη έκθεση μηδενικής βαρύτητας στο καρδιαγγειακό σύστημα.
Το ερώτημα που μελετήθηκε ήταν εάν το ανθρώπινο σώμα είναι ικανό να αντέξει τις βαρυτικές δυνάμεις του Άρη, οι οποίες δεν είναι τόσο ισχυρές όσο στη Γη, χωρίς να λιποθυμήσει ή να αντιμετωπίσει μια επείγουσα ιατρική κατάσταση, καθώς βγαίνει από το διαστημόπλοιο.
Οι ερευνητές επισημαίνουν πως, αν και υπάρχουν πολλαπλοί κίνδυνοι που σχετίζονται με το ταξίδι στον Άρη, η μεγαλύτερη ανησυχία είναι η παρατεταμένη έκθεση σε σχεδόν μηδενική βαρύτητα, η οποία μπορεί να οδηγήσει την καρδιά σε τεμπελιά, καθώς δεν χρειάζεται να εργάζεται τόσο σκληρά για να ξεπεράσει τη βαρύτητα και να αντλήσει αίμα σε όλο το σώμα.
Όταν βρισκόμαστε στη Γη η βαρύτητα έλκει υγρό στο κάτω μισό του σώματός μας (ο λόγος για τον οποίο σε κάποιους ανθρώπους τα πόδια αρχίζουν να πρήζονται προς το τέλος της ημέρας), όμως στο διάστημα αυτή η βαρυτική έλξη εξαφανίζεται. Αυτό σημαίνει πως το υγρό μετατοπίζεται στο πάνω μισό του σώματος, κάτι που προκαλεί μια αίσθηση που ξεγελάει το σώμα να πιστεύει ότι υπάρχει πάρα πολύ υγρό. Το αποτέλεσμα είναι η συχνή επίσκεψη στην τουαλέτα, η μηδενική δίψα και στο τέλος η αφυδάτωση.
Αυτός είναι ο λόγος που συχνά βλέπουμε στις ειδήσεις αστροναύτες να λιποθυμούν όταν ξαναπατήσουν το πόδι τους στη Γη, ένα αρκετά συνηθισμένο αποτέλεσμα του διαστημικού ταξιδιού.
Ο σκοπός του μαθηματικού μοντέλου ήταν να προβλέψει με μεγάλη ακρίβεια αν ένας αστροναύτης μπορεί να φτάσει με ασφάλεια στον Άρη χωρίς να λιποθυμήσει. Τα αποτελέσματα που έβγαλε ήταν θετικά.
Για να προσομοιώσει τους κινδύνους του ταξιδιού στον Άρη το μοντέλο χρησιμοποίησε αλγόριθμους που βασίζονται σε δεδομένα αστροναυτών από προηγούμενες διαστημικές αποστολές, συμπεριλαμβανομένων των αποστολών Apollo.
Παρά το γεγονός ότι τα διαστημικά δεδομένα που χρησιμοποιούνται για να επηρεάσουν τις παραμέτρους του μοντέλου προέρχονται από νέους και καλά εκπαιδευμένους αστροναύτες, οι ερευνητές θέλουν να βελτιώσουν τις δυνατότητές του, μοντελοποιώντας την επίδραση της παρατεταμένης διαστημικής πτήσης σε άτομα με όχι τόσο καλούς οργανισμούς και με προϋπάρχοντα καρδιαγγειακά προβλήματα.
Αυτό θα δώσει στους ερευνητές μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το τι θα συνέβαινε αν ένα συνηθισμένο άτομο ταξίδευε στο διάστημα, με δεδομένη την άνοδο των εμπορικών πρακτορείων διαστημικών πτήσεων, όπως το Space X και η Blue Origin, όπου υπάρχει περισσότερος χώρος για πλούσιους, αλλά όχι απαραίτητα υγιείς ανθρώπους.
Θανάσης Κοπάδης
Μαθηματικός – Συγγραφέας
