«Οι εκπαιδευτικοί με αναπηρία ζητούν να ληφθούν υπόψη οι ειδικές ανάγκες τους στις διαδικασίες διορισμών, μεταθέσεων και υπηρέτησης», σημειώνει το ΜέΡΑ25 σε ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή
Ερώτηση κατέθεσε η Κ.Ο. του στη Βουλή προς τους υπουργούς Παιδείας και Υγείας με θέμα: «Οι με αναπηρία ζητούν να ληφθούν υπόψη οι ειδικές ανάγκες τους στις διαδικασίες , μεταθέσεων και υπηρέτησης».
Αναλυτικά η ερώτηση:
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς tην υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων και τον υπουργό Υγείας
Θέμα: Οι εκπαιδευτικοί με αναπηρία ζητούν να ληφθούν υπόψη οι ειδικές ανάγκες τους στις διαδικασίες διορισμών, και υπηρέτησης.
Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα οι εκπαιδευτικοί με αναπηρία αντιμετωπίζονται τιμωρητικά. Η αναχρονιστική νομοθεσία του 1996 (ΦΕΚ 45/τ.Α/8-3-1996) αποτελεί τη βάση των ρυθμίσεων για τις υπηρεσιακές μεταβολές των εκπαιδευτικών μέχρι και σήμερα. Αποτέλεσμα είναι σοβαρές στρεβλώσεις που ταλανίζουν τους εκπαιδευτικούς που έχουν αναπηρία οι ίδιοι ή ο/η σύζυγος ή το παιδί τους.
Η αναπηρία πιστοποιείται με γνωμάτευση εξειδικευμένων ιατρών από τα κατά τόπους Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας και κατατάσσεται σε 4 επίπεδα: έως 50%, από 50%-66% μερική αναπηρία, από 67%-79% βαριά αναπηρία και από 80% και άνω, πολύ βαριά αναπηρία.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο μεταθέσεων εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ετών 2020-2021 ( Αρ. πρωτ. :149629/Ε) και 2021-2022 (Αρ. Πρωτ.: 144390), δικαίωμα υποβολής μετάθεσης κατά προτεραιότητα έχουν αποκλειστικά και μόνον κάποιες ελάχιστες ειδικές κατηγορίες εκπαιδευτικών ΑμεΑ και μάλιστα μετά τη διετή υπηρέτηση της οργανικής.
Αυτό παραβαίνει τον νόμο 158 (Ι)/1999/Μέρος VII, όπου διαβάζουμε « Η ίση μεταχείριση των ανίσων είναι το ίδιο απαράδεκτη με την άνιση μεταχείριση των ίσων».
Όπως ορίζει το άρθρο 42,Τεύχος A’ 177/15.09.2020, δικαίωμα μόνο για απόσπαση έχουν όσοι εκπαιδευτικοί ή οι σύζυγοί τους έχουν ποσοστό αναπηρίας από 75% και πάνω, ενώ όσον αφορά τα τέκνα τους το ποσοστό ορίζεται σε 67% και άνω. Το ποσοστό 75% + θεωρείται υπερβολικά υψηλό, διότι συνεπάγεται σοβαρότατα προβλήματα υγείας που επιφέρουν σημαντικές δυσκολίες στην καθημερινότητα του ατόμου και ασφαλώς στην άσκηση του εκπαιδευτικού έργου. Επίσης στις περιπτώσεις που δίδεται απόσπαση, ο εκπαιδευτικός χρωστά 2 χρόνια υπηρέτησης στην οργανική του για να έχει δικαίωμα μετάθεσης και οριστικής τοποθέτησης σε περιοχή που τον εξυπηρετεί.
Όπως γνωρίζετε , οι εκπαιδευτικοί είτε ως αναπληρωτές είτε ως μόνιμοι, τοποθετούνται σε σχολεία που κατά κύριο λόγο βρίσκονται πολύ μακριά από τον τόπο κατοικίας. Αυτό έχει ως συνέπεια τον ξεριζωμό τους από το σπίτι και την οικογένεια. Συχνά η περιπλάνηση κρατά πολλά χρόνια και οι επιπτώσεις σε ψυχολογικό και οικονομικό επίπεδο είναι τεράστιες.
Ακόμα πιο δυσμενείς είναι οι συνθήκες για εκπαιδευτικούς που αντιμετωπίζουν αναπηρία εντός της οικογένειας. Λογικά επομένως, θα έπρεπε ο νόμος να λαμβάνει υπόψη του τις ιδιαιτερότητες αυτών των υπαλλήλων. Αυτό προβλέπεται ήδη και από τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα (N.352807 /άρθρο 67 παράγραφος 8) σύμφωνα με τον οποίο επιτρέπεται «κατ’ εξαίρεση η μετάθεση… είτε σε περίπτωση αμοιβαίας αίτησης υπαλλήλων είτε για σοβαρούς υπηρεσιακούς ή προσωπικούς λόγους».
Η προσήλωση σε αναχρονιστικούς νόμους καταστρατηγεί το συνταγματικό δικαίωμα ίσης πρόσβασης στην εργασία, (άρθρο 4 παράγραφος 1 και άρθρο 22 παράγραφος 1 εδάφιο α΄) ορθώνοντας ανυπέρβλητα εμπόδια σε επιστήμονες οι οποίοι επιθυμούν να εργαστούν με συνθήκες συμβατές με την αναπηρία τη δική τους ή μέλους της οικογένειάς τους.
Βάσει του άρθρου 5 του ν. 4443/2016 (Οδηγία2000/78/ΕΚ): «Για την τήρηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης στον τομέα της εργασίας και της απασχόλησης έναντι ατόμων με αναπηρία ή χρόνια ασθένεια, ο εργοδότης υποχρεώνεται στη λήψη όλων των ενδεδειγμένων κατά περίπτωση μέτρων, προκειμένου τα άτομα αυτά να ασκούν αυτήν και να εξελίσσονται (…) εφόσον τα μέτρα αυτά δεν συνεπάγονται δυσανάλογη επιβάρυνση για τον εργοδότη». Εν προκειμένω, εργοδότης είναι η πολιτεία. Η οποία όχι μόνον δεν λαμβάνει μέτρα για την επίλυση των πάσης φύσεως προβλήμάτων των ΑμεΑ, αλλά παραβιάζει κατάφωρα τη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες και την προστασία και κοινωνική ένταξη των ΑμεΑ και των οικογενειών τους.
Κρίνουμε ότι η νομοθεσία οφείλει να αναθεωρηθεί σύμφωνα με τα πρότυπα προηγμένων κρατών και να συμβαδίσει με τις αποφάσεις διεθνών οργανισμών και επιτροπών για την ενίσχυση και ένταξη των ΑΜΕΑ στην εργασία.
Συγκεκριμένα,
Να δίδεται δικαίωμα μετάθεσης κατά προτεραιότητα σε εκπαιδευτικούς με αναπηρία ποσοστού 60% και άνω, είτε πρόκειται για τους ίδιους ή για άτομο πρώτου βαθμού συγγένειας. Να μοριοδοτείται η αναπηρία στις διαδικασίες υπηρεσιακών μεταβολών, αναλογικά με τον βαθμό σοβαρότητας της πάθησης. Να μην απαιτείται διετής υπηρέτηση της οργανικής για να ισχύσει το παραπάνω δικαίωμα μετά από απόσπαση. Να υπάρχει η δυνατότητα γενναίας μείωσης ωραρίου σε εκπαιδευτικούς με παθήσεις που κάνουν αδύνατη την εργασία πλήρους ωραρίου (π.χ. άτομα με παρά φύσει έδρα, χημειοθεραπευόμενους, πάσχοντες από ρευματοειδή αρθρίτιδα προχωρημένου σταδίου)
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ανωτέρω,
Ερωτάται η υπουργός:
● Πώς απαντάτε στις αγωνιώδεις εκκλήσεις των εκπαιδευτικών με αναπηρία;
● Θα αναθεωρήσετε την νομοθεσία περί υπηρεσιακών μεταβολών εκπαιδευτικών ΑΜΕΑ;
● Θα επικαιροποιήσετε τις ειδικές κατηγορίες εκπαιδευτικών και τις παροχές σε αυτούς, με γνώμονα τις ιδιαιτερότητες του επαγγέλματος;
Οι ερωτώντες Βουλευτές
- Γιάνης Βαρουφάκης
- Μαρία Απατζίδη
- Κρίτων Αρσένης
- Κλέων Γρηγοριάδης
- Γιώργος Λογιάδης
- Φωτεινή Μπακαδήμα
- Σοφία Σακοράφα
Π
που μοριοδοτεί και στους δύο πίνακες
