Πώς η Ιστορία τον αγκάλιασε και τον ονόμασε Φιλέλληνα
Ήταν μια μέρα , 19 Απριλίου του 1824 όταν ο Λόρδος Βύρων αφήνει την τελευταία του πνοή στο Μεσολόγγι…
«Λευτεριά, για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί. Τώρα σίμωσε και κλάψε εις του Μπάιρον το κορμί…».
Ο του αφιέρωσε ένα επικό – υπέροχο ποίημα, Την «Ωδή εις τον θάνατο του Λόρδου Μπάιρον».
Από το πολιορκημένο ακούστηκαν 37 κανονιοβολισμοί, μόλις ο ήλιος ανέτειλε, όσα και τα χρόνια του…
Διαβάστε επίσης στο
Π
που μοριοδοτεί και στους δύο πίνακες
Πώς η Ιστορία τον αγκάλιασε και τον ονόμασε Φιλέλληνα
Ήταν μια μέρα , 19 Απριλίου του 1824 όταν ο Λόρδος Βύρων αφήνει την τελευταία του πνοή στο Μεσολόγγι…
«Λευτεριά, για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί. Τώρα σίμωσε και κλάψε εις του Μπάιρον το κορμί…».
Ο του αφιέρωσε ένα επικό – υπέροχο ποίημα, Την «Ωδή εις τον θάνατο του Λόρδου Μπάιρον».
Από το πολιορκημένο ακούστηκαν 37 κανονιοβολισμοί, μόλις ο ήλιος ανέτειλε, όσα και τα χρόνια του…
Διαβάστε επίσης στο
Π
που μοριοδοτεί και στους δύο πίνακες
