«Ασύλληπτες» συνθήκες εργασίας για πολλούς στον τουρισμό – Στο 70% η παιδική εργασία
Συνθήκες εργασιακής «ζούγκλας» αντιμετωπίζουν ουκ ολίγοι ντόπιοι, οι οποίοι απασχολούνται εποχικά στον τουριστικό κλάδο στη δυτική Κρήτη.
Την ώρα που ο αριθμός των τουριστών που επισκέπτονται το νησί βαίνει ολοένα αυξανόμενος, φαίνεται ότι ο εργασιακός μεσαίωνας που επικρατεί σε αρκετές περιπτώσεις έχει οδηγήσει εργαζόμενους στον εν λόγω κλάδο στην απόφαση από του χρόνου να αλλάξουν επάγγελμα.
Όπως αναφέρει το , τα εργατικά κέντρα της δυτικής Κρήτης κάνουν λόγο για πρωτόγνωρες συνθήκες εργασίας, «ασύλληπτες για τον ανθρώπινο νου», ενώ σύμφωνα με τους εκπροσώπους τους, ορισμένες τουριστικές επιχειρήσεις έχουν φτάσει στο σημείο να εκμεταλλεύονται ακόμη και ανηλίκους, οι οποίοι δουλεύουν για να βγάλουν το χαρτζιλίκι τους.
Εξάλλου, στις ευρύτερες περιοχές του Ρεθύμνου και των Χανίων γίνεται λόγος για ανεπαρκείς ελεγκτικούς μηχανισμούς, για αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, για παρατυπίες στο ασφαλιστικό κομμάτι, αλλά και για… γιγάντια αύξηση του ποσοστού της εργασίας ανηλίκων, η οποία στα Χανιά «αγγίζει» το 70%.
Όπως ανέφερε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Χανίων Γιάννης Μανωλικάκης, «συνάδελφοι βιώνουν μια εργασιακή ζούγκλα. Δεν υπάρχει κόσμος που ασχολείται με τον τουρισμό. Υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη ζήτηση σε προσωπικό. Αυτό συνεπάγεται ότι το βάρος της εργασίας θα το επωμιστούν οι λίγοι που ήδη δουλεύουν».
Ο κ. Μανωλικάκης επισήμανε ακόμη πως, παρότι στα Χανιά ισχύει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, κάποιοι εργαζόμενοι δεν αμείβονται με βάση αυτήν. «Κάποιοι συνάδελφοι δεν αμείβονται με αυτήν. Κάποιους συναδέλφους τούς έχουν υποασφαλίσει (εξάωρο) και άλλους τους βάζουν σε άλλες ειδικότητες (π.χ. επισιτισμού) με τις ανάλογες αποδοχές, οι οποίες είναι κατώτερες των αμοιβών της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας», τόνισε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Χανίων.
Τις καταστάσεις εργασιακού μεσαίωνα που επικρατούν επιβεβαίωσε και ο ταμίας του Εργατικού Κέντρου Ρεθύμνου κ. Γιάννης Κοκόνης. Σύμφωνα με τον κ. Κοκόνη, τα προβλήματα που βιώνουν σε καθημερινή βάση όσοι εργάζονται στον κλάδο του τουρισμού «είναι ασύλληπτα για τον ανθρώπινο νου». Σύμφωνα με τον ίδιο, «δεν υπάρχει έλεγχος ούτε από την Επιθεώρηση Εργασίας, ούτε από οποιοδήποτε μηχανισμό έχει αυτήν την αρμοδιότητα, ούτως ώστε να μπαίνει κάποιο “φρένο” στην εργοδοτική ασυδοσία. Ωστόσο, εκτός από την απουσία των ελεγκτικών μηχανισμών, ο κ. Κοκόνης υπογράμμισε ακόμη ότι «έχουν παρατηρηθεί το τελευταίο διάστημα αρκετά εργατικά ατυχήματα εντός των χώρων εργασίας, κι εντός ωραρίου».
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Χανίων, παρατηρείται ακόμη, σε τουριστικές επιχειρήσεις το «φαινόμενο αρπαγής εργαζομένων». Όπως μας εξηγεί ο κ. Μανωλικάκης, για παράδειγμα «κάποιο ξενοδοχείο κάνει προσφορές και δίνει καλύτερες αμοιβές και συνθήκες εργασίας».
Οι εργασιακές συνθήκες που επικρατούν έχουν οδηγήσει, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Χανίων, στο φαινόμενο αρκετοί εργαζόμενοι στον τουριστικό κλάδο, οι οποίοι φέτος το καλοκαίρι “ματώνουν”, να έχουν αποφασίσει του χρόνου να αλλάξουν επάγγελμα.
«Αυτό το φαινόμενο θα υπάρξει και του χρόνου και βέβαια δε θα υπάρχουν πλέον χέρια», ανέφερε με νόημα ο κ. Μανωλικάκης, ο οποίος, μεταξύ άλλων, έδωσε έμφαση και στην πολύ μεγάλη αύξηση που παρατηρείται στην εργασία ανηλίκων, η οποία, σύμφωνα με τον ίδιο, φτάνει φέτος στο 70%.
«Δεν είναι δυνατόν τα ανήλικα παιδιά μας (που θέλουν να δουλέψουν, γιατί είναι κακές οι εποχές, η ακρίβεια είναι στο αποκορύφωμά της, και τα παιδιά θέλουν να βγάζουν ένα χαρτζιλίκι) να πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης και να δουλεύουν παραπάνω ώρες απ’ όσες ορίζει ο νόμος», ανέφερε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Χανίων.
Σύμφωνα με τον κ. Μανωλικάκη, «το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο είναι αυστηρό, ωστόσο δε γίνονται επαρκείς έλεγχοι από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς». Τέλος, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Χανίων, «τον χειμώνα θα πέσει πείνα στα εποχικά επαγγέλματα».
Σύμφωνα με τους εκπροσώπους των εργαζομένων, είναι απαραίτητη η επέκταση της εισόδου των εποχικά εργαζομένων στο ταμείο ανεργίας επί εξάμηνο (κι όχι για τρεις μήνες), προκειμένου να καταφέρουν να “επιβιώσουν” και να μην εγκαταλείψουν το επάγγελμα.
